Τακτικισμός και εξουσία

Του Μελέτη Ρεντούμη

Όπως όλοι γνωρίζουμε η διαπραγμάτευση με τους δανειστές συνεχίζεται, η αξιολόγηση δεν κλείνει, μεταρρυθμίσεις στην χώρα δεν γίνονται και τα ταμειακά διαθέσιμα θα εξαντληθούν για μία ακόμη φορά το προσεχές καλοκαίρι, με πολύ σημαντικά ποσά σε τόκους που πρέπει να πληρωθούν βάσει του Μνημονίου που έχει υπογραφεί.

Παρ’όλα αυτά και ενώ τα καθημερινά προβλήματα με την μείωση των διαθέσιμων εισοδημάτων διογκώνονται, η κυβέρνηση επιχειρεί να παραμείνει στην εξουσία μέσω τακτικισμών πάνω στους θεσμούς και συγκεκριμένα με τον εκλογικό νόμο αυτή την φορά.

Πρόκειται για μία ιστορία που απασχόλησε και πριν αρκετούς μήνες την κυβέρνηση όταν επιχείρησε να φέρει στην Βουλή προς ψήφιση την απλή αναλογική έτσι ώστε να εφαρμοστεί από τις επόμενες εκλογές με πλειοψηφία 200 βουλευτών.

Αυτό όπως είναι γνωστό δεν επετεύχθη καθώς υπερψήφισαν 179 βουλευτές, οπότε ο Α.Τσίπρας, βλέποντας το κόμμα του να καταρρέει δημοσκοπικά έναντι της ΝΔ, θέλει να δημιουργήσει συμμαχίες με κόμματα της ευρύτερης κεντροαριστεράς, ώστε να φράξει τον δρόμο προς την εξουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Για να καταφέρει λοιπόν η κυβέρνηση να επιβιώσει κοινοβουλευτικά πολύ περισσότερο με την πίεση των δανειστών ν’ αυξάνει για νέα μέτρα που θα περιγραφούν εμπροσθοβαρώς αν συμμετάσχει και το ΔΝΤ στο πρόγραμμα, κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια, ν’ αλλάξει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού προτείνοντας επί της ουσίας ευκαιρία συγκυβέρνησης μέσω της απλής αναλογικής, τόσο στην διευρυμένη πλέον Δημοκρατική Συμπαράταξη όσο και στο Ποτάμι.

Μάλιστα ο πρωθυπουργός με το επιτελείο του, φαίνεται να επεξεργάζονται μια σειρά από βελτιώσεις στον εκλογικό νόμο, ώστε να τον φέρουν προς ψήφιση στη Βουλή τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο του Οκτωβρίου, για να καμφθεί η αντίσταση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού.

Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση επιθυμεί να μειώσει το όριο εισόδου στη Βουλή στο 2%, ενώ υπάρχουν και φωνές πλήρους κατάργησης του ποσοστού, κλείνοντας έτσι το μάτι τόσο στο Ποτάμι που φυλορροεί εκλογικά όσο και σε μικρότερα κόμματα που ενδέχεται να σχηματιστούν στις παρυφές της Κεντροαριστεράς και θα ήθελαν μερίδιο στην εξουσία.

Με τα παραπάνω δεδομένα ο Σύριζα και ο πρωθυπουργός προσωπικά, επιθυμεί αφενός να κερδίσει πολιτικό χρόνο από την εσωτερική πολιτική σκηνή όσο δεν κλείνει η αξιολόγηση, αλλά όταν και αν  κλείσει τους επόμενους μήνες, να τους θέσει όλους προ τετελεσμένων ότι η χώρα μπαίνει σε ρότα αναπτυξιακή, που σημαίνει ότι μπορεί η Κεντροαριστερά να έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας διακυβέρνησης με υπουργεία και διοικήσεις οργανισμών και με αποφάσεις που θα παίξουν κομβικό ρόλο για την πορεία της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια.

Όλα τα σενάρια που αναλύει η κυβέρνηση έχουν ως απώτερο στόχο την παραμονή στην εξουσία πιθανώς με αλλαγή της παρούσας κοινοβουλευτικής σύνθεσης αλλά και με αλλαγή του κυβερνητικού εταίρου, ώστε να μην καταφέρει η ΝΔ να καταλάβει την αυτοδυναμία, αλλά αντιθέτως, να επιχειρήσει ο Σύριζα ακόμα και μετά από νέες εκλογές να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με την κεντροαριστερά, σηματοδοτώντας, κατά την κυβέρνηση πάντα, μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση.

Το θλιβερό συμπέρασμα από τα παραπάνω σενάρια είναι ότι δεν γίνεται λόγος για παραγωγή νέου πολιτικού λόγου, δεν μπολιάζεται το πολιτικό σύστημα με νέα πρόσωπα που μπορούν να κάνουν την διαφορά και να προσφέρουν στον τόπο, δεν αναζητούνται λύσεις στην καθημερινότητα των πολιτών, δεν γίνονται μεταρρυθμίσεις και καταλήγουμε στην εκπόνηση ενός νέου σχεδίου νομής και κατοχής της εξουσίας από μία κυβέρνηση που παλινωδεί και ισορροπεί μονίμως μεταξύ εκλογών, χρεωκοπίας και δημοψηφισμάτων.

 

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός