Το ανθελληνικό «τσάμικο» ξεσάλωμα των Τιράνων

Του Στέφανου Τζουμάκα

ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ

Στη μνήμη του πατέρα μου, του δασκάλου μου και όλων των συγχωριανών μου που πολέμησαν το 40 στο Αλβανικό μέτωπο και  μετά όσοι γύρισαν ζωντανοί με την υποχώρηση, πολέμησαν τους Ναζί παίρνοντας μέρος στην Εθνική Αντίσταση, τόσο ο πατέρας μου όσο και πολλοί   Τζουμερκιώτες εκείνης της ηρωικής  γενιάς. Και ιδιαίτερα, στη μνήμη των συγχωριανών μου  που τους έσφαξαν, σκότωσαν και έκαψαν οι Ναζί  με την ορεινή ταξιαρχία της Βαυαρίας από το Μόναχο, τον  Οκτώβρη του 1943, πυρπολώντας το χωριό μου, τον ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ στα κεντρικά Τζουμέρκα.

Από τους 13.000 Έλληνες πεσόντες στον πόλεμο του 1940, τα οστά των 8.000 περίπου βρίσκονται εντός της σημερινής αλβανικής επικράτειας. Πολλοί άλλοι κείτονται ακόμα άταφοι στις απότομες χαράδρες Ο σεβασμός και η απόδοση τιμών στους Έλληνες ήρωες του 40’ είναι ανεξόφλητο χρέος, όχι γιατί το έχουν ανάγκη η ίδιοι, αλλά η Ιστορία.

Από άρθρο του Γιάννη Πετράκη στο Mignatiou.com:

“Ο πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Λεωνίδας Παππάς  προς το πρόεδρο του κόμματος των Τσάμηδων PDIU, ο οποίος είναι και αντιπροέδρος της Αλβανικής Βουλής Σχπετίμ Ιντρίζι, για τον  ανθελληνισμό που καλλιεργεί στην Αλβανία και  για τα ψέματα με τα οποία αντιμετωπίζει το θέμα των στρατιωτικών νεκροταφείων για τους Έλληνες πεσόντες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παρουσιάζοντας τους ως θύματα ενός εμφυλίου πολέμου. Αυτούς, που ο ηρωισμός τους δεν έκανε περήφανους μόνο εμάς τους Έλληνες, αλλά κάθε άνθρωπο αυτού του πλανήτη που διέπεται από τις θεμελιώδεις ανθρώπινες αρχές και αξίες. Αυτούς που ύμνησε η παγκόσμια λογοτεχνία και θαύμασαν φίλοι και εχθροί.

Για το κατόρθωμα τους αναφέρω τα λεγόμενα κάποιων προσωπικοτήτων της εποχής:

• “Λυπάμαι διότι γερνάω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικό Λαό, του οποίου η αντίσταση έκρινε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο” – Ιωσήφ Στάλιν.

«Χάριν της ιστορικής αληθείας οφείλω να παραδεχθώ ότι μόνον οι Έλληνες, εξ όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμον θάρρος και υψίστην περιφρόνηση προς τον θάνατον» – Αδόλφος Χίτλερ.

• «Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξεν ότι τίποτε δεν είναι ακλόνητον εις τα στρατιωτικά πράγματα και ότι πάντοτε μας περιμένουν εκπλήξεις» – Μπενίτο Μουσολίνι

• «Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι είναι βαθιά εντυπωσιασμένοι από το κουρά γιο και την προσήλωση του Ελληνικού έθνους που αμύνεται τόσο γενναία» Φραγκλίνος Ρούζβελτ.

• «Τώρα δεν θα λέμε πια ότι οι Έλληνες πολε μούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» Ουίνστον Τσώρτσιλ

 Ως μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας έχουμε κάθε λόγο να αισθανόμαστε διπλά περήφανοι γιατί την ίδια ώρα που οι άλλες μειονότητες των Βαλκανίων ταυτίζονταν και συνεργάζονταν με τον κατακτητή, οι προγονοί μας όχι μόνο δεν συνέπραξαν με τον φασισμό, αλλά με κάθε τρόπο στάθηκαν απέναντί του, πληρώνοντας τη στάση τους με ολοκαυτώματα όπως της Γλύνας, της Σμίνετσης κ.α.

Από τους 13.000 Έλληνες πεσόντες στον πόλεμο του 1940, τα οστά των 8.000 περίπου βρίσκονται εντός της σημερινής αλβανικής επικράτειας. Λιγότεροι από τους μισούς είναι όσοι έχουν εντοπισθεί, μέσα από τις μαρτυρίες των ντόπιων ηλικιωμένων, ενώ ακόμα λιγότεροι είναι αυτοί που έχουν ταυτοποιηθεί .

Πάνω από 5.000 ήρωες κείτονται σε ομαδικούς ή μεμονωμένους τάφους, γνωστούς ή άγνωστους.

Πολλοί άλλοι κείτονται ακόμα άταφοι στις απότομες χαράδρες. Μια θλιβερή κατάσταση που μας εκθέτει όλους.

Οι Γερμανοί στρατιώτες που σκοτώθηκαν στην Ελλάδα στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο αναπαύονται σε δυο πρότυπα νεκροταφεία, στο Μάλεμε της Κρήτης και την Αττική.

Γιατί η τιμή στο νεκρό στρατιώτη, ακόμα και αν είναι κατακτητής, είναι ιερή υποχρέωση από αρχαιοτάτων χρόνων. Ο σεβασμός και η απόδοση τιμών στους Έλληνες ήρωες του 40’ είναι ανεξόφλητο χρέος, όχι γιατί το έχουν ανάγκη η ίδιοι, αλλά η Ιστορία”.

ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Γ. ΠΕΤΡΑΚΗ