Toυ Γ. Λακόπουλου
Η τελευταία συνέντευξη του πρώην υπουργού Προστασία του Πολίτη άνοιξε και τον ασκό του Αιόλου. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στον αέρα θέματα που έπρεπε να τα διαχειρίζεται η Πολιτεία και οι ενδιαφερόμενοι με τήρηση κανόνων ασφάλειας.
Πρώτον, εμφανίζονται οι εκπρόσωποι της πολιτικής τάξης να συγκρούονται μεταξύ τους -ο πρώην υπουργός με τους διαδόχους του, η κυβέρνηση με την αντιπολίτευση κλπ – και προφανώς αυτό μόνο τους σκοτεινούς κύκλους της τρομοκρατίας και του εγκλήματος ευνοεί. Η σύγκρουση ενός επιτυχημένου υπουργού Προστασίας του Πολίτη με την κυβέρνηση και η διαρροή καταθέσεων δεν είναι καλή μέθοδος διατήρησης των κανόνων λειτουργίας του συγκεκριμένου υπουργείου.
Δεύτερον. Ένας πολιτικός -πρώην υπουργός και πανεπιστημιακός – αποτελεί δηλωμένο στόχο προσώπων και οργανώσεων του τρομοκρατικού χώρου και από αυτή την άποψη η δημοσιοποίηση των καταγγελιών αποτελεί εκ μέρους του θεμιτή ενέργεια αυτοπροστασίας – ίσως και την πιο αποτελεσματική. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό δεν μπορεί να είναι αντικείμενο πολιτικής διαμάχης, αλλά κοινού προβληματισμού των πολιτικών δυνάμεων και επαγρύπνησης.
Τρίτον. Καθώς στην υπόθεση εκ των πραγμάτων εμπλέκεται και η ΕΥΠ προβάλλει ο κίνδυνος να ακυρωθεί η εξαιρετική δουλειά προστασίας των εθνικών συμφερόντων από τους εξωτερικούς κινδύνους και την τρομοκρατία που κάνει διακριτικά αλλά αποτελεσματικά ως διοικητής της ο Γιάννης Ρουμπάτης, που κινδυνεύει να βρεθεί στη μέση μιας διαμάχης πολιτικών προσώπων που δεν τον αφορά – εκ της φύσεως της θέσης του.
Τέταρτον, πέρα από τις επιμέρους διαφωνίες και διαφορετικές εκτιμήσεις των πραγμάτων η ουσία της καταγγελίας Πανούση είναι ότι υπάρχει κοινός τόπος πολιτικής, τρομοκρατίας και κοινού εγκλήματος και αυτό είναι βόμβα στα θεμέλια του πολιτεύματος. Αυτήν την βόμβα μόνο η Δικαιοσύνη μπορεί να εξουδετερώσει και γι΄αυτό πρέπει να μείνει ανεπηρέαστη μέχρι να βγάλει τα συμπεράσματά της.
Πέμπτον, αν μέχρι τώρα η υπόθεση αυτή αποτυπώνεται μόνο στα μέσα ενημέρωσης αύριο στη Βουλή θα αποκτήσει επισημότητα και τα δεδομένα της θα καταστούν ντοκουμέντα . Με ό,τι σημαίνει αυτό. Κι όσα θα προκύψουν από τις διαφορετικές πολιτικές σκοπιμότητες που θα κυριαρχήσουν κατά την παρουσία του Πανούση στην αρμόδια Επιτροπή.
Αν τα συνεκτιμήσουμε όλα αυτά θα προκύψει ότι διαμορφώνεται μια κατάσταση που μόνο ζημιά θα κάνει στη χώρα, στην πολιτική και στους εμπλεκομένους. Θα αδυνατίσει την άμυνα της Πολιτείας απέναντι στην τρομοκρατία και το έγκλημα και θα αναδείξει αδυναμίες του κράτους που δημιουργούν οι πολιτικές των κυβερνώντων κάθε φορά.
Από αυτή την άποψη δεν θα ήταν άσκοπο να καλέσει ο Πρωθυπουργός τον πρώην υπουργό του για εξηγήσεις, προτού πάει στη Βουλή για μια κατάθεση που θα εξελιχτεί σε ανάκριση, όχι καλόπιστη από όλες τις πλευρές.
Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε τον Γιάννη Πανούση και τον στήριξε στη διάρκεια της θητείας του, όταν δεχόταν επιθέσεις από το εσωτερικό του κόμματός του. Κατά συνέπεια ξέρει με ποιον έχει να κάνει και έχει τον τρόπο να αναζητήσει τις απαντήσεις για τις απειλές κατά του πρώην υπουργού και τις ενδεχόμενες υπόγειες διασυνδέσεις μεταξύ ποινικών καταδίκων και πολιτικών στελεχών.
Σ’ αυτά τα δύο θέματα ο Πρωθυπουργός πρέπει να έχει καθαρή εικόνα και οι άνθρωποι που μπορούν να τη δώσουν είναι συγκεκριμένοι και ένας από αυτούς είναι ο Γιάννης Πανούσης. Θα ήταν ωφέλιμο να μιλήσει με τον Πρωθυπουργό σε βάθος- κατ’ ιδίαν ή με άλλους μαζί -και να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Ο ίδιος το ζήτησε δημοσίως άλλωστε, οπότε δεν θα αρνηθεί αυτή τη συζήτηση.
Συνεπώς, η κοινή λογική λέει ότι -δεδομένης της επίσκεψης του Πρωθυπουργού στην Τουρκία και τη διεθνούς κατάστασης συναγερμού, που αφορά ιδιαίτερα και την Ελλάδα- πρέπει να αναβληθεί η παρουσία του Πανούση στην Βουλή την Τετάρτη. Μέχρι να επαναπροσδιοριστεί να έχει συναντηθεί με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Εν τω μεταξύ η Δικαιοσύνη να αποφανθεί για τα περιστατικά που συγκροτούν την υπόθεση και να αποδώσει ευθύνες όπου υπάρχουν.
