Toυ Νίκου Γαλάτη
Τελικά ο Ολανδρέου είναι ο Φρανσουά. Και είναι φίλος! Ελλάς – Γαλλία- Συμμαχία και πάλι, αλλά στο ρόλο του Καραμανλή ή του Παπανδρέου ο Αλέξης. Η σύγκριση του Φρανσουά με τον Μιτεράν ή τον Βαλερύ Ζισκάρ είναι του Γάλλου προέδρου, αλλά να που αυτός έσωσε τη χώρα από τα χέρια του λύκου.
Εκείνη την κρίσιμη νύχτα την θυμάται καλά και μας την θύμισε στην επίσκεψή του στην Αθήνα. «Η επίσκεψή μου είναι επίσκεψη υποστήριξης και φιλίας. Η Ελλάδα και Γαλλία έχουν μία κοινή ιστορία πολλών χρόνων. Η Γαλλία αγωνίστηκε για να μπει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αγωνίζεται και σήμερα για να παραμείνει».
Ωραία όλα αυτά, αλλά ο Ολάντ ήρθε στην Αθήνα για να φάει φρέσκο ψάρι- Αιγαίου- και να ξεναγηθεί από τον Προκόπη Παυλόπουλο στο Πολεμικό Μουσείο, όπου υπάρχουν και όπλα γαλλικά –από την εποχή του ’21. Και πως ήξερε τόσο καλά- μάλλον πιο πολύ από τον Έλληνα Πρωθυπουργό- το …Σύνταγμα της Τροιζήνας;
Ένας νέος χαμηλών τόνων
O Φρανσουά Ζεράρ Ζορζ Νικολά Ολάντ γιος ενός ωτορινολαρυγγολόγου που κατέβηκε με ακροδεξιό συνασπισμό και της αριστερής κοινωνικής λειτουργού Νικόλ- απόφοιτος της Σχολής Ζαν Μπατίστ είδε τον πατέρα του να κλείνει την κλινική του ως το κόστος που πίστευε στην Γαλλική Αλγερία και να μετακομίζει από την Ρουέν για να γίνει μεσίτης στη Νεϊγύ. Βρέθηκε στην Νομική στο Παρίσι και ένα πτυχίο πολιτικού επιστήμονα. Όταν απαλλάχτηκε από το στρατό λόγω μυωπίας πέτυχε να ακυρώσει την απόφαση για να υπηρετήσει. (Καμιά σχέση με τον Αλέξη που έβαλε βύσμα για να βρεθεί στο Ναυτικό και τον ναύσταθμο της Κατεχάκη!).
Όσοι τον άκουσαν να μιλά στην Αθήνα ή τον είδαν να στέκεται προσοχή στον ελληνικό εθνικό ύμνο- ενώ ο Αλέξης ήταν σε στάση ανάπαυση με τα χέρια σχεδόν στις τσέπες- θα πρόσεξαν τον σεβασμό τους προκατόχους του. Ο ένας από αυτούς ήταν ο Μιτεράν που του ανέθεσε το 1981 να αντιμετωπίσει τ0ν Σιράκ, αλλά ο Ολάντ έχασε για 350 ψήφους. Θα ξαναχάσει στις δημοτικές του 1983, αλλά γίνει βουλευτής το 1988.
Ο Ζοσπέν όταν έχασε τις εκλογές τον έκανε εκπρόσωπο τύπου του Σοσιαλιστικού Κόμματος ως ήπιο μειλίχιο μέσα στην τρικυμία της διαδοχής του Μιτεράν. Όταν ο Ζοσπέν έγινε πρωθυπουργό του άφησε το κόμμα. Φυσικά ο Ολλάντ δεν επρόκειτο να γίνει πρόεδρος, αν ο δημοφιλέστερος Ντομινίκ Στρος Καν δεν έβγαινε με τον γνωστό τρόπο από το παιχνίδι. Αλλά και κανείς δεν περίμενε ότι ο άνθρωπος αυτός- με τέσσερα παιδιά από τον γάμο του με την Σεγκολέν Ρουυαγιάλ- θα απασχολούσε τον διεθνή τύπο ως εραστής.
Ελλάς -Γαλλία- Συμμαχία!
Καθώς τα ούζα με τις γαρίδες έβγαιναν στο Προεδρικό Μέγαρο ο Γάλλος Πρόεδρος δεν θυμήθηκε τυχαία το Σύνταγμα της Τροιζήνας. Η Ελλάδα ήταν πάντα υπό γαλλική επιρροή, παρότι η Αγγλία είχε από τις Τρεις Αγχόνες- τον πρώτο λόγο. Το ένα από τα τρία κόμματα στην Ελλάδα ήταν το Γαλλικό. Τα άλλα δύο το Ρωσικό και το Αγγλικό. Το μοντέλο του Ντε Γκολ στο οποίο αναφέρεται με σεβασμό ο Ολλάντ δεν επηρέασε μόνο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο προκάτοχος του στην ηγεσία της Δεξιάς και της Χώρας, ο στρατάρχης Παπάγος ήθελε να τον μιμηθεί- κλέβοντας ακόμα και το όνομα του κόμματος όταν έφτιαξε τον «Ελληνικό Συναγερμό». Αλλά ο ένας ήταν πράγματι στρατάρχης και ήρωας κι άλλος ήταν αυλάρχης του βασιλιά και ηγέτης του Εμφυλίου Πολέμου.
Η γαλλική επιρροή στην Ελλάδα- από την παιδεία, το Σύνταγμα, τα σχολεία, την μόδα και την κουζίνα ή την άλλοτε …Γαλλική Αριστερά και τον Μάη του ’68 είναι πάντα παρούσα, αλλά η Γαλλία δεν είναι η υπερδύναμη που θα μπορούσε να εγγυηθεί την προστασία της «αποικίας χρέους». Αλλά τι ήλθε να κάνει εδώ ο Ολλάντ την ώρα που η Μέρκελ πήγε στην Τουρκία; H Φώφη Γεννηματά επαίρεται πως αυτή έπεισε τον πρόεδρο να υποστηρίξει την Ελλάδα, όταν ο Τσίπρας τον έβριζε. Η Γαλλία είναι ο ένας πόλος του γαλλογερμανικού άξονα. H “Λιμπερασιόν” γράφει σήμερα πως ο Γάλλος Πρόεδρος ήρθε για μπίζνες στην Ελλάδα.
Η στάση της Γαλλίας δεν είναι ανιδιοτελής. Ο Ολάντ θα προσπαθήσει να ασκήσει πιέσεις στις Βρυξέλλες για τη χρηματοδότηση της εθνικής οδού Κορίνθου-Πατρών. «Μεταξύ τους, είναι αρκετά σοβαρό», λέει ένας σύμβουλος του Γάλλου Προέδρου, σαν να επρόκειτο σχεδόν για ερωτική σχέση. Μετά την ευρωπαϊκή καλοκαιρινή κρίση, ο Γάλλος Πρόεδρος πραγματοποιεί σήμερα και αύριο το πρώτο του ταξίδι μετά τις απειλές για το Grexit. Από την πλευρά τους, οι Ελληνες στρώνουν τα κόκκινα χαλιά: τα δύο 24ωρα του Ολάντ είναι γεμάτα από τιμές, δείπνο με φόντο την Ακρόπολη, ομιλία στη Βουλή. Πριν από τον Ολάντ, μόνο ο Ντε Γκωλ, ο Αϊζενχάουερ, ο πατέρας Μπους και ο Νικολά Σαρκοζί είχαν αυτή την τύχη”.
Τι έγινε την κρίσιμη νύχτα
Όταν είχε φτάσει στο Παρίσι, για πρώτη φορά, ο Αλέξης Τσίπρας, δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους Γάλλους σοσιαλιστές και στους Ευρωπαίους. Όσο περνούσαν οι μήνες, ένα νήμα εμπιστοσύνης εγκαταστάθηκε – γράφει η εφημερίδα. Οι δύο πλευρές συνομιλούν στα γαλλικά και στα ελληνικά, 
με μεταφραστή και στα αγγλικά μεταξύ τους τις υπόλοιπες στιγμές. Οταν ο Τσίπρας ανακοίνωσε το δημοψήφισμα για το “Ναι” ή “Οχι” στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα βοήθειας, στις αρχές Ιουλίου, ο Ολάντ έπεσε από τα σύννεφα. Το βράδυ της νίκης ο Ολάντ τον υποδέχεται ψυχρά. “Κέρδισες, αλλά είσαι δύο πόντους από το να βγεις από την ευρωζώνη, αν δεν με βοηθήσεις για να σε βοηθήσω”, του λέει τηλεφωνικά.
Τη νύχτα της 12ης προς 13η Ιουλίου, όταν όλες οι ενδείξεις είναι στο κόκκινο, όταν η Γερμανία δείχνει άκαμπτη και η Ελλάδα βρίσκεται ένα βήμα από την έξοδο από το ευρώ, ο Τσίπρας εξαφανίζεται. Αυτός που είναι συνήθως τόσο αλαζών, τώρα δείχνει εξουθενωμένος. Ο Ολάντ κατεβαίνει έναν όροφο στις Βρυξέλλες για να συναντήσει στα γραφεία την ελληνική αντιπροσωπεία και πείθει τον Ελληνα “Βενιαμίν” της Ευρώπης. Ακόμη μερικές ώρες μπρα ντε φερ και την αυγή η συμφωνία έχει βρεθεί: η Ελλάδα μένει στην ευρωζώνη.
“Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν θαρραλέος” δήλωσε ο Ολάντ ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μερικές ημέρες αργότερα. “Υπάρχει ένα είδος αξιοπρέπειας στην πολιτική του διαδρομή: με αυτόν, οι Ελληνες έχουν την αίσθηση ότι αντιστέκονται”.
Αθήνα, 23 Οκτωβρίου, 2015.
Ο Βούτσης, ως πρόεδρος της Βουλής, μιλάει για τον Περικλή και την αθηναϊκή δημοκρατία, αλλά το κόμμα έστειλε τον Λαζόπουλο- ίσως ως ένα είδος …Αριστοφάνη- στο δείπνο προς τιμήν του. Ο Ολάντ ήρθε εδώ με τρεις υπουργούς και πολλούς επιχειρηματίες.
«Έχουμε εκατόν είκοσι επιχειρήσεις στην Ελλάδα με δώδεκα χιλιάδες εργαζόμενους». Θα προτείνει να έρθουν επενδύσεις. Μια άλλη εποχή θα λέγαμε «Καλώς ήλθες, Φράγκο». Σήμερα, ο Τσίπρας αφού απέτυχε με την Ρωσσία και την Κίνα, έριξε άγκυρα στο ΝΑΤΟ και την Γαλλία.
Το μενού δεν είχε μόνο γαρίδες, αλλά και ρύζι με λαχανικά, σφυρίδα στον φούρνο με χόρτα γαρνιρισμένη με πατάτες και καρότα. Φυσικά τούρτα, σοκολάτα και φρούτα με ελληνικό κρασί. Να πούμε «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία» ή να καλωσορίσουμε τον Αλέξη στο κλαμπ της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας; Έτσι κι αλλιώς η Βενεζουέλα είναι μακριά.
Κι ο Κάστρο, όπως έλεγε στην επιστολή του Αλέξη Τσίπρα πριν λίγο καιρό νόμιζε πως είμαστε έθνος της Ασίας- που συνεργαστήκαμε στον πόλεμο με την Κίνα! Και δεν ήξερε και την λέξη «δημοκρατία» παρότι γνώριζε την ελληνική φιλοσοφία. “Ο Τσίπρας- γράφει η Liberation- προκάλεσε σε έναν χρόνο την ανασύνταξη της ελληνικής Αριστεράς, γεγονός που κάνει ορισμένους στην Γαλλία να ονειρεύονται. “Εκοψε την αριστερή πτέρυγα στον ΣΥΡΙΖΑ και τα αναδιοργάνωσε όλα γύρω – σύμφωνα με τον Luc Carvounas, πρόεδρο της επιτροπής γαλλοελληνικής φιλίας στη Γερουσία.
“Δεν γινόμαστε εμείς πιο αριστεροί, αλλά ο Τσίπρας προσεγγίζει τις δικές μας θέσεις”. Και ένας κοντινός άνθρωπος του Ολάντ καταλήγει, γελώντας: “Ετσι όπως πάει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα μπει στο γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα!”».
