Του Βασίλη Βενιζέλου
Γράφουμε ότι «η κατανάλωση αντικαταθλιπτικών αυξήθηκε στην Ελλάδα κατά 35% στο χρονικό διάστημα 2000 – 2013» και σπάμε όλα τα κοντέρ στην αναγνωσιμότητα και τον εντυπωσιασμό!
Δεν χρειάζεται να αμφισβητήσει κανείς το ως άνω στατιστικό δεδομένο, αλλά απαιτείται να θέσουμε το κρίσιμο ερώτημα:
Από ποια αρχική βάση ξεκινά το σχετικό μέτρημα της εν λόγω αύξησης της κατανάλωσης αντικαταθλιπτικών στη χώρα μας;
Η πραγματικότητα είναι ότι η αρχική βάση βρίσκεται πολύ χαμηλά διεθνώς για την Ελλάδα.
Με άλλα λόγια, η κατανάλωση αντικαταθλιπτικών στη χώρα μας δεν βρίσκεται ιδιαιτέρως ψηλά στην σχετική κατάταξη. Μάρτυράς μας ο ίδιος ο ΟΟΣΑ!
Συγκεκριμένα, τα στοιχεία της έκθεσης του ΟΟΣΑ για το 2013, τα οποία είδαν τον περασμένο Νοέμβριο το φως της δημοσιότητας στη χώρα μας και διεθνώς, δείχνουν ότι κάθε μέρα 188 στους 1.000 Ισλανδούς καταναλώνουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα και ακολουθούν οι Αυστραλοί (96 στους 1.000), οι Πορτογάλοι (88 στους 1.000), οι Καναδοί (85 στους 1.000), οι Σουηδοί (84 στους 1.000), οι Άγγλοι (82 στους 1.000), οι Δανοί (80 στους 1.000), οι Νεοζηλανδοί (73 στους 1.000), οι Βέλγοι (72 στους 1.000), οι Φινλανδοί (69 στους 1.000), οι Ισπανοί (65 στους 1.000) και οι Αυστριακοί (59 στους 1.000).
Κατεβήκαμε τόσο πολύ την σχετική κατάταξη του ΟΟΣΑ και το μόνο εντυπωσιακό το οποίο βρίσκουμε, λοιπόν, είναι ότι η Ελλάδα δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών στις οποίες διαπιστώνεται υψηλή ή, έστω, μέτρια κατανάλωση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.
Όμως, βλέπετε, η ως άνω διαπίστωση δεν δίνει τρομακτικούς και γυαλιστερούς τίτλους στις ειδήσεις μας…
