Του Δημήτρη Σιούφα*
Ποτέ κανείς εργάτης – δημιουργός δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένος με το έργο που επιτέλεσε. Θα επιθυμούσε να έχει περισσότερο χρόνο και περισσότερες δυνατότητες για να κάνει περισσότερα και καλύτερα. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για κάθε εργάτη – δημιουργό από την εκτίμηση και αναγνώριση του υπαρκτού έργου, χρόνια μετά, από τους αποδέκτες.
Κανένα σημαντικό έργο της πολιτικής δεν αξίζει ούτε μπορεί να εμπνευστεί, να σχεδιασθεί, να προγραμματισθεί, να υλοποιηθεί και κυρίως να διατηρηθεί και να ευδοκιμήσει αν δεν γίνει με έγνοια για τους πολλούς, με κόπο από πολλούς, με στόχο να γίνει κοινωνική κατάκτηση όλων και με το νου στις επόμενες γενεές.
Η υπέρτατη τιμή για ένα πολιτικό είναι η διάρκεια και η χρησιμότητά του έργου του. Αυτό συνήθως κρίνεται ορθά μετά την αποχώρησή του από την πολιτική και τη ζωή. Όταν την ανάμνηση για τον πολιτικό συνοδεύει η ευγνωμοσύνη για το έργο του. Και αυτό η ιστορία δείχνει ότι είναι σπάνιο, πολύ σπάνιο.
Γι’ αυτό είναι αναγκαία η αίσθηση του μέτρου αναφορικά με το χρόνο και τη φύση των τιμών που απονέμονται προς τους πολιτικούς.
Άλλωστε οι πολιτικοί δραστηριοποιούνται σε ένα λειτούργημα, που με πάθος επιδιώκουν να τους ανατεθεί, από το λαό και το πολιτικό σύστημα. Να τους ανατεθεί στη βάση του ιδεολογικού και προγραμματικού πλαισίου που πιστεύουν ή εξελικτικά τροποποιούν. Φυσικά, και στη βάση της αντίληψης για την επάρκεια στην άσκηση των καθηκόντων τους.
Κανείς δεν μένει στην πολιτική όταν δεν παίρνει ικανοποίηση από αυτή ή όταν τον κουράζει.
Πιστεύω λοιπόν, ότι η τιμή που απονέμει στον κάτοχο το ίδιο το δημόσιο αξίωμα και η ικανοποίηση που προέρχεται από τη δυνατότητα προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο συνήθως υπέρ αρκούν για όλους τους πολιτικούς.
Κοιτάζοντας την πολιτική από απόσταση και την επικαιρότητα από κοντά, αναλογίζομαι για την ορθότητα των παγκοσμίων και εθνικών προτεραιοτήτων στην εποχή μας. Των ορθών προτεραιοτήτων και του σοφού νου, που αποστερεί από πολίτες και πολιτικούς, η έλλειψη νηφαλιότητας στη φρενήρη εποχή που διατρέχει η ανθρωπότητα και η Πατρίδα μας. Αντιλαμβανόμαστε άλλωστε όλοι πόσο δύσκολη έχει γίνει παντού η διακυβέρνηση κοινωνιών και κρατών. Και σκέπτομαι πόσο αναγκαία είναι η παγκόσμια αναθεώρηση και επανασύνθεση των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών θεσμών και της Δημοκρατίας.
Πόσο σοφά και επίκαιρα είναι για την εποχή μας τα λόγια ενός μεγάλου φιλοσόφου της πολιτικής, ιστορικού και πολέμαρχου: Του Ουίνστων Τσώρτσιλ: ” Όταν διαβαίνεις μια κόλαση, συνέχισε να προχωράς”.
*Πρώην Πρόεδρος της Βουλής και πρώην Υπουργός Ανάπτυξης
*Από ομιλία στην εκδήλωση προς τιμήν του που οργάνωσε η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ).
