Urbi  et  Orbi

Του Γιάννη Πανούση

Το μέλλον στενεύει, τελειώνει η άσφαλτος, αρχίζει χωματόδρομος

Λίλη  Ντίνα, Η γραφειοκρατία του δισταγμού

 

Η επίσκεψη του Προέδρου των ΗΠΑ  Ομπάμα στην Ελλάδα εκπέμπει προφανώς ποικίλους συμβολισμούς. Θα ήταν πολύ μικρόψυχο ν’αρνηθούμε αυτή καθεαυτή τη σημασία ή και το ίδιο το γεγονός.

Μπορεί κάποιοι να το προσεγγίζουν ως σύμπλεγμα της Ψωροκώσταινας,που χαίρεται επειδή μας [εκ]τιμάει ένας Καθωσπρέπει Κύριος. Μπορεί άλλοι να τη χαρακτηρίζουν άσκοπη,ανεπιθύμητη ή και αρνητικά φορτισμένη.

Όπως και να το δούμε΄[ή ό,τι κι αν ειπωθεί αργότερα από τους τυφλούς προπαγανδιστές] η επίσκεψη αυτή συμπίπτει ή και σφραγίζει το τέλος μιάς Μεταπολιτευτικής [ή Συριζαϊκής] αντίληψης των διεθνών σχέσεων και του νεο-διπολισμού.

Οι Αμερικανοί έπαψαν άραγε να είναι ‘’οι φονιάδες των λαών’’και μετεξελίχθηκαν σε ‘’φίλους των αδύναμων’’[ακόμα και των ‘αριστερών’];

Ούτε το ένα ούτε το άλλο ισχύουν.Όλα εξαρτώνται, όπως πάντοτε συνέβαινε, από τη δική μας εξωτερική πολιτική και τη δύναμη της δικής μας Δημοκρατίας.

Ο  ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, με την πρόσκληση αυτή, κλείνουν μια για πάντα πίσω τους τις αντιαμερικανικές, αντιιμπεριαλιστικές, αντικαπιταλιστικές κορώνες και ο κ.Τσίπρας υιοθετεί [εκών άκων;] μία πιο ευρεία εκδοχή της παγκοσμιοποίησης και της παγκόσμιας κατανομής ισχύος [χωρίς να υποχωρεί από τις εθνικές γραμμές].

Ο ρόλος των μικρών  χωρών δεν  είναι  να βρυχώνται, σαν ποντίκια, στις πλατείες των αγανακτισμένων και στις πορείες των μολότωφ αλλά να καταστρώνουν ένα εθνικό σχέδιο επιβίωσης κι ανάπτυξης μέσα στο συγκεκριμένο γεωστρατηγικό πλαίσιο.

Η  Ελλάδα απελευθερώθηκε,διπλασιάστηκε, εξευρωπαϊστηκε μέσα από τις αντιθέσεις των Μεγάλων και τις πρωτοβουλίες Μεγάλων πολιτικών κι όχι από τις κραυγές μίσους και ιδεοληψιών.

Άρα το πρόβλημα με την επίσκεψη του Ομπάμα στην Αθήνα δεν είναι ‘αριστερό ή δεξιό’ αλλά το ότι η συγκυρία είναι αρνητική τόσο για την Ελλάδα [urbi] όσο και για τον πλανήτη [orbi].

Oι Έλληνες πάσχουν και ταπεινώνονται καθημερινά, η Ελλάδα πιέζεται στο Αιγαίο και στα σύνορα, η κρίση υπονομεύει την ίδια τη Δημοκρατία[τη γενέτειρα της οποίας έρχεται να τιμήσει ο Αμερικανός Πρόεδρος].

Το διεθνές περιβάλλον είναι επίσης ασταθές κι επικίνδυνο. Όλα μοιάζει να γλιστράνε προς ακροδεξιές αντιλήψεις ρατσισμού, αποκλεισμού, μισαλλοδοξίας.

Το μήνυμα που θα εκπέμψει ο [πρώην]πλανητάρχης άλλους θα ικανοποιήσει κι άλλους όχι.

Ένας όμως συμβολισμός ελπίζουμε να μείνει για καιρό ζωντανός στ’αυτιά μας [μήπως κι αλλάξουμε]

‘’Όλοι  σέβονται και τιμούν την Ελλάδα εκτός από τους ίδιους τους Έλληνες’’

ΥΓ. Συνειδητοποίησαν όλες οι τάσεις στο ΣΥΡΙΖΑ ότι έληξε ο κύκλος της επαναστατικής γυμναστικής και της αντίστασης [;] της μη-γραβάτας;

ΥΓ2.’’ Το όνειρο με νίκησε με το δικό του τρόπο’’ [Λίλη Ντίνα]