Του Γ. Λακόπουλου
Ο Χάρης Καστανίδης υπήρξε ο πρώτος «σημιτικός» βουλευτής στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες του ΠΑΣΟΚ μετά το 1981 -μαζί με την αείμνηστη Ρένα Λαμπράκη.
Ήταν επίσης ο πιο νέος υφυπουργός στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου: μόλις 28 ετών στο υπουργείο Εσωτερικών.
Ακόμη ήταν το πιο βραχύβιο μέλος κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ: δεν είχε ούτε δέκα μέρες το 1988 όταν τον ξήλωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου από υφυπουργό στο υπουργείο Παιδείας. Μαζί με τον Στέφανο Τζουμάκα που ήταν αναπληρωτής υπουργός. Με υπουργό τον Γ. Παπανδρέου. Τον απομάκρυνε ως «σημιτικό».
Αλλά ο Καστανίδης, ήταν ο πρώτος υπουργός του Σημίτη το 1997 που του έτριψε την παραίτησή του από το υπουργείο Μεταφορών, όταν το «σύστημα Σημίτη» – εκπρόσωπός του οποίου δεν απέφυγε αργότερα το δικαστήριο- πήγε να τον μπλέξει σε υπόθεση διαφθοράς με τον Χριστοφοράκο και έτερους Καππαδόκες.
Αυτές οι περιπετειώδεις εμπλοκές στην πολιτική σταδιοδρομία του μάλλον τον αδίκησαν. Βοηθούντος ίσως και του υπερβολικού νομικισμού που διέκρινε πάντα την, άρτια κατά τα λοιπά, δημόσια παρουσία του.
Παρών στους αγώνες της γενιάς του, καλός ρήτορας, βουλευτής μόλις στα 26 του, κινητικός υπουργός, οικείος άνθρωπος είχε όλα τα συστατικά για να ρίχνει στο καναβάτσο τον Βαγγέλη Βενιζέλο κατά τον διαρκή ανταγωνισμό τους στην Α’ Θεσσαλονίκης.
Μια από τις ατελέστερες -ίσως όμως η πιο συνεπής από άλλη σκοπιά- επιλογές του Καστανίδη ήταν ότι ακολούθησε τον Γ. Παπανδρέου στη διάσπαση του πατρικού κόμματος που τον έκανε αρχηγό του και πρωθυπουργό. Παρότι ο Παπανδρέου τον είχε διαγράψει, επειδή δεν άντεχε να ψηφίσει και δεύτερο μνημόνιο.
Και οι δυο πάντως είχαν λόγους -από διαφορετική σκοπιά ο καθένας- να πληγεί ο Βενιζέλος, ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ πλέον -ο χειρότερος στην ιστορία του.
Η μοίρα της πολιτικής συνεχίζει μέχρι σήμερα να συνδέει τον Καστανίδη με τον Βενιζέλο. Η ένταξή του στο Κινάλ, μέσω της επιστροφής Παπανδρέου, ήταν η χαριστική βολή για τον «Μπένυ»: καθιστούσε αδύνατη την είσοδό του στη Βουλή με την ψήφο των Θεσσαλονικέων. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: ο Βενιζέλος είναι άεργος και ο Καστανίδης βουλευτής.
Ήταν ο μόνος από το κόμμα του ΓΑΠ που μπήκε στη Βουλή στις τελευταίες εκλογές. Είναι ευτύχημα για την πολιτική ότι μπήκε με τον προσωπικό εξοπλισμό του σε ζητήματα ήθους και εκπρόσωπος μιας γενιάς πολιτικών που σέβονταν τις αρχές τους.
Σε κάθε ευκαιρία το δείχνει. Οι δυο προ πρόσφατες παρεμβάσεις του είναι τίτλος τιμής για ένα πολιτικό που θα μπορούσε να έχει καλύτερη διαδρομή από αυτή που επίλεξε ο ίδιος.
Διέσυρε τη φιλομητσοτακική φράξια του ΠΑΣΟΚ, σημειώνοντας ότι έχουν δυο μέτρα για δυο σταθμά για όσους προσχώρησαν ή φλερτάρουν με τον ένα ή τον άλλο από τους μονομάχους της πολιτικής σκηνής: όσοι πήγαν με τον Μητσοτάκη αντιμετωπίζονται από τη Χαρ. Τρικούπη ως άγγελοι και όσοι βρέθηκαν στον Τσίπρα ως δαίμονες. Κανείς δεν είχε το ανάστημα να τον αντικρούσει.
Ακόμη πιο ηχηρή ήταν η τοποθέτησή του στην αθλιότητα των ημερών με τους προστατευόμενους μάρτυρες στην οποία μετέχει και το Κινάλ. Ο Καστανίδης ζήτησε ευθέως την προστασία τους, ενώ Φώφη σέρνεται πίσω από τον Λοβέρδο που τους θεωρεί συμμορίτες και κουκουλοφόρους.
Μετά την εθελουσία αδρανοποίηση Σκανδαλίδη ο Χάρης Καστανίδης είναι ο μόνος βουλευτής με πολιτική πληρότητα και το πιο βαρύ πολιτικό όνομά στο κόμμα με το οποίο κάποιοι προσπάθησαν να αντικαταστήσουν ανίερα το ΠΑΣΟΚ.
Ενδεχομένως αρχίζει να αναδεικνύεται η παρουσία του ενώ αρχίζει να διαφαίνεται το τέλος του ΙΧ σχήματος, που στήθηκε για να υποστηρίξει τον Νεομητσοτακισμό.
Αλλά όσοι κάνουν τους υπολογισμούς τους για τη μετά Φώφη περίοδο, κάνουν λάθος αν τον υποτιμούν.
