Του Ισίδωρου Λω
Η επιλογή του δημοψηφίσματος ήταν αποτέλεσμα μιας καλά προσχεδιασμένης στρατηγικής.
Ποιος το λέει αυτό; Αυτό το λέει η Άνγκελα Μέρκελ στο βιβλίο της ‘Ελευθερία’.
Πάμε λοιπόν να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι έγινε στο δημοψήφισμα εκείνου του Ιούλη. Ας επιχειρήσουμε να δούμε τα πραγματικά γεγονότα και όχι την ψεύτικη εικόνα που η παραπληροφόρηση και η προπαγάνδα του αντίΣΥΡΙΖΑ μετώπου θέλει να επιβάλλει.
Να θυμηθούμε κάτι βασικό. Η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2009 εξαιτίας των κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Το 2010 ο δικομματισμός δέσμευσε την πατρίδα μας με το ΔΝΤ και το μνημόνιο. Το 2012 η διορισμένη από το παρασκήνιο κυβέρνηση Παπαδήμου (ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΛάΟΣ) με την συμφωνία του PSI προστάτεψε τις ξένες τράπεζες ενώ αποδεκάτισε τις ελληνικές τράπεζες.
Η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου το 2015 παρέδωσε μια χώρα κυριολεκτικά χρεοκοπημένη, με άδεια ταμεία, χαρτιά γεμάτα υπογραφές και δεσμεύσεις, και ένα email Χαρδούβελη με υψηλά πλεονάσματα να απειλεί για ακόμα μεγαλύτερη ύφεση.
Φτάνουμε καλοκαίρι του 2015 και στο δημοψήφισμα. Τι συνέβη με το δημοψήφισμα; Έγινε το όχι ναι; Ποιο ήταν το ερώτημα; Ρωτούσε αν έπρεπε η χώρα να μείνει στο ευρώ; Μήπως ρωτούσε ναι ή όχι γενικά στα μνημόνια;
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ρωτούσε. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος αναφερόταν σε μία συγκεκριμένη πρόταση συμφωνίας που είχε τεθεί από τους θεσμούς τον Ιούνιο του 2015, και πάνω σε αυτή τη πρόταση έπρεπε ο ελληνικός λαός να ψηφίσει αν συμφωνεί ή όχι.
Ο Ελληνικός λαός ψήφισε Όχι.
Εξαιτίας του δημοψηφίσματος και της ιστορικής απόφασης των πολιτών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε και πέτυχε βιώσιμη συμφωνία, με χαμηλότερα πλεονάσματα για την περίοδο 2015-2018 και από το email Χαρδούβελη και από την συμφωνία που είχαν προτείνει οι δανειστές πριν το δημοψήφισμα.
Ας μην ξεχνάμε ότι μετά το δημοψήφισμα και την επίτευξη συμφωνίας, τον Σεπτέμβριο του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε ξανά τις εκλογές.
Το 2018 η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια, με 37 δισεκατομμύρια ευρώ στα ταμεία, ρυθμισμένο χρέος, αυτή η ρύθμιση έδωσε και συνεχίζει να δίνει ανάσες στη χώρα μας, θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και πρόσβαση της ελληνικής οικονομίας στις αγορές.
Όταν το καλοκαίρι του 2018 η Ελλάδα έβγαινε από τα μνημόνια, οι Μητσοτάκης και Στουρνάρας έλεγαν ότι η χώρα χρειάζεται και τέταρτο πρόγραμμα στήριξης, δηλαδή και τέταρτο μνημόνιο. Ευτυχώς τότε δεν κυβερνούσε ο κ. Μητσοτάκης.
Σήμερα όμως, μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, βλέπουμε η χώρα να πηγαίνει πίσω στο 2009. Παθογένειες, άδικες αντικοινωνικές πολιτικές, ανεξέλεγκτη ακρίβεια, συρρίκνωση του εισοδήματος των νοικοκυριών, διάλυση του κοινωνικού κράτους, βομβαρδισμός σκανδάλων. Πιθανόν βρισκόμαστε ξανά σε κίνδυνο εκτροχιασμού.
Τέλος πάντων, σχετικά με το δημοψήφισμα, μένει το ερώτημα. Δικαιώθηκε το ‘Όχι’ του ελληνικού λαού;
Κατά τη γνώμη μου, οι αγώνες, οι θυσίες, και τα ‘Όχι’ δικαιώνονται όταν δεν ξεχνάμε. Εμείς μόλις βγήκαμε από τα μνημόνια ξεχάσαμε. Ξεχάσαμε ποιοι έφταιξαν και οδηγηθήκαμε στις σκληρές πολιτικές λιτότητας. Μάλλον αυτό πληρώνουμε σήμερα.
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Χίου.