Η διακυβέρνηση Μητσοτάκη πολλαπλασιάζει τους κινδύνους του μέλλοντος

Του Κώστα Ζαχαριάδη

Για να αλλάξει η πολιτική στη χώρα χρειάζεται αντιπαραθετικό πολιτικό σχέδιο, σαφήνεια στις διατυπώσεις και στις προτάσεις και συνεργασίες.

Χρειάζεται μια μεγάλη κοινωνική και πολιτική συμμαχία για να ξεφύγουμε από την δυστροπία και την καθίζηση. Γι’ αυτό η γρήγορη και αποφασιστική ανασυγκρότηση και ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαία.

Συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια από την επικράτηση του κ. Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ. Για όσους θυμούνται λεπτομέρειες ήταν μια ιδιαίτερη εσωκομματική εκλογική μάχη. Αρχικά οι εσωκομματικές εκλογές προγραμματίστηκε να πραγματοποιηθούν στις 22 Νοεμβρίου 2015, όμως, για τεχνικούς λόγους το βράδυ των εκλογών, αναβλήθηκαν. Τελικά πραγματοποιήθηκαν ένα μήνα μετά σε δύο γύρους, με τον πρώτο στις 20 Δεκεμβρίου 2015 και τον δεύτερο στις 10 Ιανουαρίου 2016.

Στα οκτώ αυτά χρόνια ο κ. Μητσοτάκης έχει προσπαθήσει να φιλοτεχνήσει το προφίλ του πολιτικού που λειτουργεί θεσμικά και με γνώμονα τη σταθερότητα. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν ίσχυε όταν ήταν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ήταν 29 Μαρτίου του 2016, λιγότερο από 100 μέρες από την εκλογή του και έξι μήνες μετά την δεύτερη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβρη του 2015 όταν ζήτησε από τον Αλέξη Τσίπρα την διενέργεια εκλογών.

Από το 2016 ως το 2019 η ΝΔ ακολούθησε μια αντιπολίτευση εφ όλης της ύλης στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα σε όλα τα ζητήματα. Οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα μιλούν για ήπιους τόνους, τοξικότητα και συναινετική αντιπολίτευση ήταν αυτοί που σε εκείνη την κρίσιμη περίοδο για τη χώρα υιοθετούσαν τις πιο σκληρές και ακραίες θέσεις των δανειστών της χώρας και προέτρεπαν την ελληνική κυβέρνηση να υποχωρήσει στις ακρότητες, να μην διαπραγματευτεί, να πάρει πιο σκληρά μετρά για την οικονομία κ.ο.κ. Σε κάθε αξιολόγηση, σε κάθε μεσοπρόθεσμο, σε κάθε βήμα η ΝΔ του κ.Μητσοτάκη επένδυε στην αποτυχία της κυβέρνησης και στον εκτροχιασμό της χώρας.Unmute

Δεν ήταν όμως μόνο τα οικονομικά. Η όξυνση και η κατεδαφιστική αντιπαράθεση ήταν σε όλα τα πεδία, σε όλα τα νομοσχέδια. Αξίζει να μην λησμονηθούν οι αναφορές των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της ΝΔ σημερινών κορυφαίων υπουργών ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μετατρέψει τη χώρα σε μονοκαλλιέργεια μπάφου με αφορμή το νομοσχέδιο για την φαρμακευτική και τη βιομηχανική κάνναβη. Βεβαίωνες με το που έκατσαν στις υπουργικές καρέκλες οι υπουργοί της ΝΔ ξέχασαν τα περί μπάφων και λάτρεψαν και εξυμνήσαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν συμβάλει πολιτικά και τεχνικά ώστε να προχωρήσει αυτή η μεταρρύθμιση.

Είναι πολλά, δεν μπορούν να αναφερθούν όλα αλλά δεν μπορεί να μην θυμηθούμε τη συζήτηση στο νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλλου. Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (Μητσοτάκης) απευθυνόμενος στον επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρο Θεοδωράκη και προκειμένου να πείσει για την ορθότητα των επιχειρημάτων του είπε χαρακτηριστικά: «Μπήκα στον κόπο να μιλήσω με έναν ειδικό, κάτι που αμφιβάλλω αν έχετε κάνει εσείς ή ο πρωθυπουργός (Τσίπρας). Μου είπε μια ιστορία ότι πήγε ένα παιδί που του είπε ότι θέλει να αλλάξει φύλο γιατί του το ζήτησε ένας εξωγήινος στον Υμηττό».

Τελευταίο αλλά πιο σημαντικό η στάση της ΝΔ στην Συμφωνία των Πρεσπών. Λειτούργησε λαϊκίστικα και δημαγωγικά, είπε συνειδητά ψέματα και διαστρέβλωσε και το περιεχόμενο της συμφωνίας αλλά και την διαπραγματευτική γραμμή της χώρας από την περίοδο που πρωθυπουργός ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις αρχές της δεκαετίας του 1990 όταν προέκυψε το ζήτημα. Συμπεριφέρθηκε σε ένα κρίσιμο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής χωρίς να βλέπει την μεγάλη εικόνα των ανακατατάξεων στην περιοχή μας. Σήμερα έξι χρόνια μετά με αναρτημένο του παράνομο τουρκολυβικό σύμφωνο για την ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, με τις ανακατατάξεις στη Συρία, με ανοιχτό το μέτωπο στην Μέση Ανατολή και τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν μια τομή σταθερότητας, ειρήνης και συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή. Ήταν η συνέχιση μια στρατηγικής που χάραξε η χώρα από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ το 2003 στη Θεσσαλονίκη με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη για την είσοδο των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη Βουλή τότε ο κ. Μητσοτάκης είπε το περίφημο «ανταλλάξατε το Σκοπιανό με τις μειώσεις των συντάξεων».

Ο αρχηγός της ΝΔ κατόρθωσε πηγαίνοντας τις εθνικές εκλογές του 2019 να συσπειρώσει ένα τεράστιο μέτωπο πολιτικών δυνάμεων και οικονομικών συμφερόντων απέναντι στην τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και να επικρατήσει εκλογικά. Οι συνθήκες για να εκφραστεί πολιτικά αυτό το μέτωπο είχαν σφυρηλατήθει και κατά την περίοδο 2015-2019 αλλά και την περίοδο 2012 – 2015 από την κυβέρνηση Παπαδήμου και μετά.

Ο κ.Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός το 2019 και ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της χώρας μετά το 2010 που είχε την δυνατότητα να ασκήσει αυτόνομα οικονομική πολιτική, με ρυθμισμένο χρέος, με ισχυρό δημοσιονομικό απόθεμα, με πρόσβαση της χώρας στις αγορές, με σταθεροποιημένα τα βασικά μεγέθη της οικονομίας. Ο σημερινός πρωθυπουργός ποτέ δεν αναγνώρισε την συνεισφορά της προηγούμενης κυβέρνησης στην έξοδο της χώρα από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέχρι που εκλέχτηκε πρωθυπουργός μιλούσε για 4ο μνημόνιο.

Στα έξι χρόνια που κυβερνά υλοποίησε όλες τις δεσμεύσεις του προς τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που τον στήριξαν και τον στηρίζουν. Η χώρα αντί να συγκλίνει με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και να καλύπτει το χαμένο έδαφος μένει στάσιμη στους δείκτες κοινωνικής ευημερίας και στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης σε μια σειρά κρίσιμους δείκτες. Συνεχίζει να κυβερνά προσπερνώντας πολλές φορές την ουσία με επικοινωνία.

Η υπόθεση των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών κορυφαίων υπουργών και στρατιωτικών είναι μια μαύρη σελίδα για την Ελληνική Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου, παραμένει ακόμα ερεβώδης γιατί ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να την συσκοτίσει και να την εξαφανίσει, να κυνηγήσει και να συκοφαντήσει όσους εργάστηκαν για να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να αποδοθούν ευθύνες.

Ευθύνες και απαντήσεις δεν έχουν δοθεί ούτε για το έγκλημα των Τεμπών. Δεν μας αρμόζει μια κυβέρνηση που σιωπά μπροστά σε τέτοια γεγονότα. Οι πολίτες αναζητούν την αλήθεια και απαντήσεις.

Δυστυχώς με την διακυβέρνηση Μητσοτάκη και την θρυμματισμένη αντιπολίτευση η χώρα χάνει την τεράστια ευκαιρία του ταμείου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας που προέκυψε ως πανευρωπαϊκό εργαλείο μέσα στην πανδημία. Έχουμε – είχαμε ίσως την τελευταία ευκαιρία να έχουμε πόρους για να ανασυγκροτήσουμε ένα αποτελεσματικό σύστημα παιδείας και υγείας, να προετοιμάσουμε τη χώρα με υποδομές για να την κλιματική κρίση κοκ. Η εικόνα στην χώρα είναι αυτή τη στιγμή σαφής ακόμα και για τους υποστηρικτές της ΝΔ. Στην χώρα παραμένουν σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία και την καταστροφή την περίοδο 2008-09, η οικονομία της καθημερινότητας στραγγαλίζεται από την ακρίβεια και τα καρτέλ και οι ανισότητες και οι αδικίες αυξάνουν. Οι δυσκολίες για τη χώρα είναι μπροστά μας και η διεθνής συγκυρία είναι δύσκολη και μάλλον θα χειροτερέψει.

Βρισκόμαστε 18 μήνες μετά την δεύτερη εκλογική νίκη της ΝΔ. Ήδη από τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2024 είναι σαφές ότι η απόλυτη κυριαρχία της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη αποτελεί παρελθόν, όπως σαφές είναι ότι δεν έχει προκύψει πολιτικός σχηματισμός που να μπορεί με τα μέχρι τώρα δεδομένα να κλονίσει την ηγεμονία της λαβωμένης ΝΔ. Το ερώτημα λοιπόν όσο περνά ο καιρός θα γίνεται πιεστικό για όλους. Θα συνεχίσουμε στο δρόμο της περιχαράκωσης, της πολυδιάσπασης και της μοναδικής αλήθειας των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης δίνοντας ταυτόχρονα χώρο και χρόνο στην ακροδεξιά να μετασχηματιστεί σε κυβερνητικό πόλο συνεπικουρουμένη από τη διεθνή συγύρια ή θα σκεφτούμε διαφορετικά;

Το 2023 οι αυτοδιοκητικές εκλογές έδωσαν ένα μάθημα σε όλους. Η δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία κατά τη γνώμη μου είναι μια ευκαιρία για σκέψη και προβληματισμό, όχι για το παρελθόν αλλά για το μέλλον. «Στην Αθήνα η προοδευτική συνεργασία μπόρεσε να σταματήσει και να ανατρέψει τη δεξιά πολιτική» «το εγχείρημα στον Δήμο Αθηναίων θα το παρακολουθούμε, θα είμαστε δίπλα, θα το στηρίζουμε ώστε να έχουμε συνέχεια καλύτερα αποτελέσματα». Για να αλλάξει η πολιτική στη χώρα χρειάζεται αντιπαραθετικό πολιτικό σχέδιο, σαφήνεια στις διατυπώσεις και στις προτάσεις και συνεργασίες. Χρειάζεται μια μεγάλη κοινωνική και πολιτική συμμαχία για να ξεφύγουμε από την δυστροπία και την καθίζηση. Γι’ αυτό η γρήγορη και αποφασιστική ανασυγκρότηση και ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαία.

(Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία)