Του Ιωάννη Δαμίγου
Αρχίζει η δίκη για την εγκληματική εκμετάλλευση εκπόρνευσης του δωδεκάχρονου κοριτσιού, παιδιού, από σωματέμπορους υπεράνω υποψίας και πελάτες όλων των κοινωνικών, αλίμονο, στρωμάτων. Από αστυνομία έως γιατρούς και περιπτεράδες! Με τις απαραίτητες διασυνδέσεις, ποιων άλλων, παρά των πολιτικών προσώπων, ως ο ασφαλής κρίκος μοιρασμένου κέρδους. Τουλάχιστον σε αυτή την δίκη, υπάρχει μια ελπίδα κάποιοι λίγοι να τιμωρηθούν, μια και οι “αξιωματούχοι” πάσης φύσεως φαίνεται να έχουν εξασφαλίσει την ασυλία τους, ως είθισται.
Η “μοίρα” της εκδιδόμενης παντοιοτρόπως δωδεκάχρονης, από επιτήδειους μαστροπούς, θυμίζει, θα γράψω, την μοίρα της επίσης πολλαπλά κακοποιημένης … “αριστεράς” και εδώ από γνωστούς συγγενείς της. Αφού πρώτα την χάιδεψαν στοργικά, της παρείχαν στην συνέχεια μια ασφάλεια σφιχτής απόστασης από την παρέα των πολλών, σχεδόν αποκλεισμού και την γαλούχησαν να ακολουθεί πιστά τον έναν, αυτόν που θα αποφάσιζε για την τύχη της καθώς μεγάλωνε. Καθώς άρχιζε να εισέρχεται νέος κόσμος, με την μέθοδο του Airbnb, ο έλεγχος της κατάστασης του ενός, άρχισε να χάνεται αιφνιδίως με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί μετά από αλλεπάλληλες οδυνηρές, μα αναμενόμενες ήττες. Οι άλλοτε υπάκουοι μα λίγοι συναγωνιστές, αφού είδαν και αποείδαν και μετά από πολλές αναστολές, αποφάσισαν να αποσυρθούν όπως όπως, σε προσπάθεια διάσωσης με μια δική τους νέα αριστερά.
Οι πολλοί και οι περίπου παραμένουν υπό την νέα, γεμάτη εκπλήξεις και απογοητεύσεις συνάμα ηγεσία, που όλοι μαζί όμως αρχίζουν να πειραματίζονται βάρβαρα με την αριστερά, την παλιά αριστερά, βέβαια. Την ταλαιπωρούν, την βασανίζουν και προσπαθούν να της προσδώσουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και συνήθειες από παλιές θύμισες. Ήδη, μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως την εκτοπίζουν βίαια προς το κέντρο της πίστας για χορό, με το παρατσούκλι κεντροαριστερά, μην τρομάξει όλος διόλου. Ενώ κάποιοι άλλοι πιο σκληροί ακόμη, προσπαθούν να την εκδώσουν στην ευρωσοσιαλιστική ομάδα της Ευρώπης! Οι πιο προχωρημένοι, προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, επιμένουν σε αναπόφευκτη συνεργασία – ενσωμάτωση της αριστεράς μαζί του. Βιασμό το λες.
Η ταλαίπωρη αριστερά ξέπεσε σε χέρια επιτήδειων εκμεταλλευτών, που την πάνε και την φέρνουν σε διάφορες πιάτσες, με μόνο κριτήριο το προσωπικό όφελος. Η τύχη της δωδεκάχρονης, μπορεί και να έχει κάποιο αίσιο τέλος, ίσως της δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία, παρά τις ψυχολογικές πληγές, εφόσον τύχει φροντίδας. Μα για την αριστερά, δυσοίωνο φαντάζει το μέλλον της, με περισσότερες πιθανότητες εξαφάνισης, χωρίς amber alert. Δυστυχώς και χωρίς δίκη, χωρίς ενόχους, μήτε κατηγορούμενους καν. Η δωδεκάχρονη, η αριστερά και οι επιτήδειοι πάντα μαστροποί, οι υπεράνω υποψίας.