Του Μελέτη Ρεντούμη
Το πρόβλημα με την υποστελέχωση του ΕΣΥ παραμένει, καθώς και με την οργάνωση των νοσοκομείων του συστήματος υγείας, με αποτέλεσμα οι δυσλειτουργίες να έχουν επίπτωση στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τον πολίτη.
Πέραν από τις βασικές ελλείψεις του νοσηλευτικού προσωπικού, οι καθυστερήσεις των χειρουργείων και οι αναμονές που μπορεί να φτάσουν αρκετούς μήνες, ταλαιπωρούν τους πολίτες και τις οικογένειές τους, με αποτέλεσμα την αυξημένη επικινδυνότητα για απώλειες ανθρώπινων ζωών.
Η νέα ηγεσία του υπουργείου έχει προτείνει ως πρώτο βήμα στις μεταρρυθμίσεις την λειτουργία απογευματινών χειρουργείων, που θα φθάσουν τις 50.000 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, χωρίς επιβάρυνση για τους ασθενείς, πέραν ίσως κάποιων πρόσθετων αμοιβών για τους γιατρούς, για την διαθεσιμότητά τους και την αφοσίωση στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Είναι δεδομένο πως ως μέτρο θα βοηθήσει στην μείωση της αναμονής, αλλά απαιτείται σοβαρή οργάνωση και κατανομή των αρμοδιοτήτων και των ειδικοτήτων, τόσο εντός των συγκεκριμένων νοσοκομειακών ιδρυμάτων, όσο και ανάμεσα στα νοσοκομεία, με πιθανή μεταφορά των χειρουργείων εκεί όπου υπάρχει η μεγαλύτερη ανάγκη ανά περιστατικό.
Επίσης θα πρέπει να διασαφηνιστεί ποια θα είναι η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα, με πιθανή ανάληψη χειρουργείων για λογαριασμό του δημοσίου, είτε εξ’ ολοκλήρου από το ιδιωτικό θεραπευτήριο, είτε με την παρουσία των γιατρών του δημοσίου, με την σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, με στόχο την μεγιστοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς όφελος των Ελλήνων πολιτών.
Για να λειτουργήσει όμως άρτια το νέο σύστημα όσον αφορά τα χειρουργεία, θα πρέπει να θεσπιστούν και να τηρηθούν συγκεκριμένοι δείκτες αποδοτικότητας των ιατρικών πράξεων, ανά νοσηλευτικό ίδρυμα, ανά περιστατικό καθώς και ανά κατηγορία ασθένειας αλλά και ασθενών με βάση το ιστορικό τους και την ηλικία τους.
Πρέπει να είναι σαφές για όλους όσους εμπλέκονται στην λειτουργία ενός νοσοκομείου, από την διοίκηση, μέχρι τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, πως στόχος είναι αφενός η μείωση της θνησιμότητας ανά περιστατικό και αφετέρου η καλύτερη ποιότητα ζωής της μετεγχειρητικής πορείας ενός ασθενούς.
Απαιτούνται με λίγα λόγια μεγάλες βάσεις δεδομένων όπου τόσο με τις τεχνολογίες big data όσο και με την τεχνητή νοημοσύνη, μπορεί το σύστημα να προβλέπει την αναγκαιότητα ανά ασθένεια της αμεσότητας μία επέμβασης, καθώς και της πρόβλεψης της πορείας τους ασθενούς μετά από ένα χειρουργείο.
Σε κάθε περίπτωση, τα προβλήματα στον χώρο της υγείας είναι δομικά και μακροχρόνια, με αποτέλεσμα να απαιτούνται άμεσα καίριες παρεμβάσεις, επενδύσεις, αλλά και μόνιμες προσλήψεις, με στόχο το ΕΣΥ να φθάσει στο επιθυμητό επίπεδο αποδοτικότητας για όλους τους ασθενείς, με έμφαση τόσο στην πρόληψη όσο και στην θεραπεία.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός