Του Τάκη Ψαρίδη
Έχω κουραστεί να ακούω τους διάφορους πολιτικούς αναλυτές, ένθεν κακείθεν, να ερμηνεύουν την μονοκρατορία του Μητσοτάκη ότι η αντιπολίτευση δεν καταφέρνει να δώσει πειστικές απαντήσεις στα προβλήματα της κοινωνίας. Ο ισχυρισμός αυτός όχι μόνο δεν έχει καμία βάση, αλλά και στηρίζει καθαρά τον κο Μητσοτάκη.
Για παράδειγμα τα προγράμματα και του Πασόκ και του Σύριζα, όπως αυτό του 2023 τότε που καταποντίστηκε, είναι εξαιρετικά, όπως για την στέγη, την ακρίβεια, την υγεία, κλπ.. Αν όμως ρωτήσει κανείς τους ψηφοφόρους, ελάχιστους θα βρει, μετρημένους στα πέντε δάκτυλα, να γνωρίζουν τις «απαντήσεις» των άλλων κομμάτων σε αυτά τα προβλήματα. Εξαιρετικές απαντήσεις, πιο αριστερές αυτές, έδωσε και η Νέα Αριστερά και όμως δεν ψηφίστηκε..
Κάποια στιγμή λοιπόν πρέπει να καταλάβουμε πως ο «σοφός» λαός ψηφίζει περισσότερο το κλίμα και όχι τις απαντήσεις στα προβλήματα του. Τις προσωπικότητες και το πόσο αυτές του ταιριάζουν, την εμπιστοσύνη που αναδύουν και όχι την τιμή της φέτας. Θα έλεγα ότι ψηφίζει κυρίως την «μεγάλη εικόνα» που πολλές φορές απέχει τόσο πολύ από τα καθημερινά του προβλήματα, που αποκτά και έναν ιδιότυπο «υπερβατολογικό» χαρακτήρα.
Βεβαίως, το κλίμα και την «μεγάλη εικόνα» δεν την διαμορφώνουν τόσο τα καθημερινά προβλήματα, όσο οι επικοινωνιακές τακτικές και οι «ατζέντες» της επικαιρότητας, όπως αυτές κατασκευάζονται στα επικοινωνιακά επιτελεία και προβάλλονται στα κυρίαρχα μίντια.
Για παράδειγμα, ο Κασσελάκης έχει φτιάξει πολλά ΤικΤοκ πάνω σε πραγματικά προβλήματα, ακρίβεια, υγεία, κλπ. Όμως, αυτό που υπερισχύει και αυτό που μένει, επισκιάζει και εξουδετερώνει κάθε απάντηση στα προβλήματα και δεν καταλαβαίνουν οι «πιστοί» του, είναι η «μεγάλη εικόνα» που εκπέμπει, είναι το λάιφ στάιλ και το προσωπικό του πρόβλημα, που φτάνουν στο σημείο ακόμα και να οδηγούν την πολιτική σε μια ναρκισσιστική αντιπαράθεση μεταξύ του Πίνατ και της Φάρλυ. Αυτή είναι η «μεγάλη εικόνα» που ψηφίστηκε από αυτούς που τον ψήφισαν και αυτή που αποδοκιμάστηκε από αυτούς που δεν τον ψήφισαν.
Ο Ινφλουένσερ Κασσελάκης, όχι μόνο δεν ανέτρεψε την καθοδική πορεία της απαξίωσης του Σύριζα, αλλά έδιωξε και περίπου 350 χιλ. ψήφους από τον Ιούνιο του 2023. Έδωσε δηλαδή μαζί με αυτούς που τον στήριξαν, την χαριστική βολή στην κυβερνώσα αριστερά ώστε να κάνει άλλα 40 χρόνια να σηκώσει κεφάλι.
Απόδειξη αυτής της «αιώνιας επιστροφής» είναι η ήττα της Νέας Αριστεράς που μας γυρίζει περίπου 40 χρόνια πίσω στην εποχή του ΚΚΕ ΕΣ. και του Κύρκου και σε μια αριστερά που επιμένει, όχι στη βάση της τιμής της φέτας, αλλά των αξιών και ιδεών της… Και κάποτε θα κυβερνήσει..