Του Νίκου Λακόπουλου
Με ελαφρύ μούσι, μάλλον γιατί δεν πρόλαβε να ξυριστεί στη μάχη με τις πυρκαγιές στην Εύβοια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξέχασε να πάει και στην Σαμοθράκη- για την οποία ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ- και ετοιμάζει βαλίτσες για την Ευρώπη -όπου θα υποστηρίξει το αφήγημά του.
Είναι μια νέα κυβέρνηση, δικαιούται μείωση των πλεονασμάτων, αλλά πρώτα θα αποδείξει την αξιοπιστία του με “μεταρρυθμίσεις” που άρχισε ήδη και με την σιγουριά του κ. Σταϊκούρα ότι η Ελλάδα θα πετύχει το στόχο για ανάπτυξη 2% το 2019 “δεδομένης της σταθερής βελτίωσης του επιχειρηματικού κλίματος στη χώρα”.
Η κυβέρνηση θα ανακοινώσει την πλήρη άρση των capital controls τον Σεπτέμβριο, αλλά και τη συμφωνία για την πρόωρη αποπληρωμή του 1/3 του χρέους ύψους 8,5 δισ. ευρώ προς το ΔΝΤ. Μέσα στο μήνα έρχονται στην Ελλάδα οι Θεσμοί, η αντιπολίτευση -αντίθετα με ό,τι έκανε ο Μητσοτάκης- στηρίζει την κυβέρνηση στην επαναδιαπραγμάτευση και μάλιστα προτείνει και λύση με την αξιοποίηση μέρους από το “μαξιλαράκι”.
Η μεταρρυθμιστική ατζέντα περιλαμβάνει μεταξύ των άλλων προώθηση ιδιωτικοποιήσεων και εμβληματικών ξένων επενδύσεων «που παραμέλησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ”, αλλά το πιο πιθανό είναι ο Μητσοτάκης να εισπράξει την απάντηση “κάντα πρώτα και μετά βλέπουμε”.
Οι συναντήσεις του πρωθυπουργού με την Μέρκελ και τον Μακρόν μπορεί να είναι η πρώτη ψυχρολουσία για τη νέα κυβέρνηση η οποία δεν αμφισβητεί τους ποσοτικούς στόχους του υφιστάμενου “προγράμματος”, αλλά θα επιχειρήσει να πείσει τους δανειστές ότι «έχει το δικό της πρόγραμμα και το δικό της μείγμα πολιτικής που κινείται στον αντίποδα της ξέφρενης φοροκαταιγίδας που έπληξε την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια καταδικάζοντάς την σε αναιμική ανάπτυξη και κρατώντας τη δέσμια στον φαύλο κύκλο της κρίσης».
Ατυχώς για τον Μητσοτάκη ο Αλέξης Τσίπρας έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία από τον ίδιο στην Ευρώπη και θα αναγκαστεί να ακολουθήσει την πολιτική του …ΣΥΡΙΖΑ, αν και πρόσφατα στη Βουλή είπε στον Αλέξη Τσίπρα πως “δεν θα μου πείτε εσείς και ο Βαρουφάκης τι να κάνω”. Η φοροκαταιγίδα που έπληξε την Ελλάδα πολύ πριν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άσχετη με τους εταίρους και το “πρόγραμμα” που εφαρμόστηκε και ο Μητσοτάκης θα βρεθεί σύντομα μπροστά στην αποκάλυψη της δικής του αυταπάτης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν παρουσιάσει τους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς του δεν μπορεί παρά να διαβεβαιώσει τους εταίρους πως θα τηρήσει πιστά τους δημοσιονομικούς στόχους της κυβέρνησης Τσίπρα, όπως κάνει ήδη με την Συμφωνία των Πρεσπών -που φροντίζει για την πιστή τήρησή της.
Όλα τα μέτρα για τις φορολογικές ελαφρύνσεις που εξαγγέλλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη -με πιο λογικές και μετρημένες δόσεις- ήταν στο πρόγραμμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα έχει την δεύτερη τετραετία χαρίζοντας στον Μητσοτάκη καθαρό τοπίο, απόθεμα και προοπτικές να πετύχει την μείωση των πλεονασμάτων. Συν μια καθαρή τετραετία χωρίς ενδιάμεσες εκλογές για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας -που φρόντισε ο Αλέξης Τσίπρας να μπορεί να εκλέξει μόνη της η Νέα Δημοκρατία.
Ακόμα και η απλή αναλογική -που βιάζεται να αλλάξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης- θα είναι σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, αν έρθει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές και δεν θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας τρέχει εδώ και τέσσερα χρόνια, αλλά δεν τον κυνηγάει κανείς: ο Αλέξης Τσίπρας του πρόσφερε αρκετά δώρα και έκανε σαφές στην πρώτη του ομιλία στη νέα Βουλή, ότι δεν πρόκειται να ζητήσει -όπως ο Μητσοτάκης- μέσα στο εξάμηνο …εκλογές.
H «μεταρρύθμιση» του Μητσοτάκη άρχισε πολύ νωρίς με άγαρμπες κινήσεις με στόχο να φανεί ότι επιτέλους με το που έφυγε ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να λειτουργεί το κράτος. Όπως στον πρόσφατο σεισμό που ο πρωθυπουργός συνεχάρη τον κρατικό μηχανισμό όπως στην Εύβοια που ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δήλωσε πως το κράτος λειτουργεί -αλλά δεν άλλαξε πλην των επικεφαλής κάτι. Μόνο η κυβέρνηση που θα βρεθεί μπροστά στην δική της διάψευση, αν δεν άρχισε ήδη.
Η βιασύνη της κυβέρνησης να υλοποιήσει τον μηχανισμό ειδοποίησης 112 -που άρχισε να στήνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- κατέληξε σε ανέκδοτο, αφού έστελνε πολλαπλά μηνύματα τις προηγούμενες μέρες, αλλά δεν λειτούργησε στις πραγματικές πυρκαγιές. Το Ελληνικό που θα άρχισε σε μια …βδομάδα -αν και είναι έτοιμο κατά 95% -όπως είπε στην Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας, πάει για το τέλος του χρόνου και βλέπουμε και οι επενδυτές δεν στριμώχνονται στα σύνορα.
Φαίνεται πως για την γραφειοκρατία, την καθυστέρηση στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση που άρχισε με άλλη κυβέρνηση ο κ. Πιερακάκης πριν από μια …δεκαετία δεν ευθύνεται η Αριστερά, ούτε αυτή η Δεξιά -με ένα κόμμα γερασμένο, όπως έλεγε τη Νέα Δημοκρατία ο ….Μητσοτάκης πριν γίνει πρόεδρός της, είναι η μεγάλη μεταρρυθμιστική δύναμη που θα φέρει την …Φωτεινή Ελλάδα.
Ο Μητσοτάκης που έχει την ανοχή αν όχι την στήριξη ενός προσγειωμένου και ρεαλιστή Αλέξη Τσίπρα -σε πραγματικές και “σοβαρές” μεταρρυθμίσεις- θα βρεθεί σύντομα απέναντι στο τέρας που δημιούργησε προκειμένου να πάρει την εσωκομματική εξουσία: είναι η Ακροδεξιά που φώλιασε στη Νέα Δημοκρατία και οι συντηρητικοί της θύλακες που θα συγκρουστούν με τον νέο πρωθυπουργό αν επιχειρήσει να κάνει τομές και ρήξεις.
Ο νέος πρωθυπουργός με τις πρώτες του κινήσεις έδειξε πως ο μόνος στόχος του είναι η ίδια η εξουσία σε ένα προσωποκεντρικό καθεστώς μια φεουδαρχικής αριστοκρατίας με πολλά στοιχεία μεγαλομανίας. Δεν θέλει να είναι ένας ακόμα πρωθυπουργός, αλλά να αφήσει το στίγμα του και να ξαναπάρει την εξουσία -οδηγώντας με την πόλωση -που επιδιώκει- τον ΣΥΡΙΖΑ στο περιθώριο.
Ο Αλέξης Τσίπρας τις πρώτες μέρες στην αντιπολίτευση έδειξε πως δεν σκοπεύει να επιστρέψει σε μια νεφελώδη κατάσταση κοινωνικής διαμαρτυρίας αλλά σε ένα σοβαρό κόμμα εξουσίας που θα περιμένει την αποκάλυψη της μεταρρυθμιστικής φούσκας που έφερε τον Μητσοτάκη στην κυβέρνηση πουλώντας κυριολεκτικά αέρα με υποσχέσεις για ανάπτυξη και καλές δουλειές -ένα “όραμα” που θα στραφεί εναντίον του.
Η δεύτερη σε ένα μήνα επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Παναγία της Τήνου -λες κι έχει κάνει κάποιο τάμα- είναι ενδεικτική για την πίστη του στο “όραμά” του. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας θα βρεθεί σύντομα ανάμεσα στα πυρά των ακροδεξιών που εξαπάτησε με την Συμφωνία των Πρεσπών και των κεντρώων, ακόμα και αριστερών ψηφοφόρων, που βλέπουν πως η μεταρρύθμιση είναι μια οπισθοδρόμηση με πρακτικές παραδοσιακής δεξιάς, νεποτισμό και δημιουργία ενός προσωποκεντρικού κράτους.
Το θέμα είναι αυτή η διάψευση να πέσει στα μαλακά και να μην έχει τραγικές επιπτώσεις για την Ελλάδα -να δούμε κωμικές, αλλά όχι τραγικές εικόνες. Γιατί ο μεταρρυθμιστής πολιτικός, ο ριζοσπάστης που συμμαχεί με την Ακροδεξιά και τις πιο συντηρητικές και οπισθοδρομικές δυνάμεις για να κάνει επανάσταση- τόπε κι αυτό- είναι ένα ανέκδοτο που ας ελπίσουμε ότι δεν θα διαρκέσει μια τετραετία.