Του Νίκου Λακόπουλου
«Δεν υπάρχει περιθώριο καθυστέρησης. Η κοινωνία θέλει απαντήσεις. Και τις θέλει άμεσα. Η πρότασή μας περιλαμβάνει κοινοβουλευτική συμπόρευση, πολιτικό φόρουμ διαλόγου και κοινωνικές συνεργασίες για τα ζητήματα της κοινωνίας.
Τελικός στόχος είναι στις επόμενες εκλογές, και κατά την άποψή μου πολύ πριν από αυτές, να υπάρχει ψηφοδέλτιο και φορέας που θα κερδίσει τον κ. Μητσοτάκη και θα υλοποιήσει την προοδευτική και δημοκρατική αναγέννηση της χώρας μας».
O Σωκράτης Φάμελλος με την δήλωση αυτή στο Dnews μιλάει για κοινό ψηφοδέλτιο -αποκλείοντας από αυτό την Ζωή Κωνσταντοπούλου- απευθυνόμενος βασικά στο ΠΑΣΟΚ που βλέπει τα ποσοστά του να καταρρέουν με τον κίνδυνο να είναι στο άμεσο μέλλον όχι δεύτερο, αλλά τέταρτο κόμμα -μετά την Πλεύση Ελευθερίας και την Ελληνική Λύση.
Μια πρώτη ματιά στις δημοσκοπήσεις δείχνει ωστόσο πως τα ποσοστά που εμφανίζουν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά είναι μακρυά από αυτά της Νέας Δημοκρατίας που παραμένει πρώτο κόμμα. Επιπλέον αυτή η εκλογική συνεργασία αφορά κόμματα που μπορεί να υπάρχουν πια ή αν υπάρχουν θα έχουν ακόμα μικρότερα ποσοστά.
Μιλώντας στον Real FM ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος -αμφισβητώντας ξανά τον Νίκο Ανδρουλάκη- είπε πως «ένα ΠΑΣΟΚ ως μικρό κόμμα κοντά στο 7%, 8% ή 11% δεν έχει κανένα μέλλον».
“Ο κ. Φάμελλος καταθέτει μια πρόταση η οποία είναι προωθητική γιατί μόλις εκλέχτηκε και αποδέχεται ότι δεν μπορεί από μόνος του να προχωρήσει. Ο κ. Ανδρουλάκης είναι ο μόνος που μπορεί να απαντήσει στην πρόταση του κ. Φάμελλου».
Η απογείωση της Πλεύσης Ελευθερίας
H απογείωση της Πλεύσης Ελευθερίας σε ποσοστά που σε μια δημοσκόπηση πλησιάζουν το 17% οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ στο περιθώριο, ενώ συνθλίβει τη Νέα Αριστερά, το Μέρα 25 και το Κίνημα Δημοκρατίας που δεν έχει μέλλον πριν καλά-καλά υπάρξει.
Πίσω από αυτή την εκτίναξη βρίσκεται το φάντασμα ενός νέου κόμματος που πλανάται από καιρό πάνω από την πολιτική ζωή καθώς το Κίνημα των Τεμπών αναζητεί πολιτική έκφραση που δεν προσφέρουν ούτε φυσικά τα κόμματα εξουσίας, ούτε άλλα σχήματα μιας Αριστεράς που αναρωτιούνται και τα ίδια για τι υπάρχουν.
Το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης
Το ΠΑΣΟΚ πεθαίνει από την πολλή “θεσμικότητα” και την ανεπάρκεια του Νίκου Ανδρουλάκη θύμα της κυβερνησιμότητας και της φοβίας του μη χαρακτηρισθεί αριστερό ή πράσινος ΣΥΡΙΖΑ έχοντας προλάβει να ψελλίσει τρεις τέσσερις προτάσεις που αν τις υιοθετήσει εν μέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα έχει λόγο ύπαρξης.
Δεν μπόρεσε να απαντήσει στο πρόβλημα ταυτότητας που αντιμετωπίζει, δεν μπορεί να αποφασίσει πού ανήκει, αποφεύγει τις πλατείες και φαντασιώνεται πώς κάποτε θα γίνει πρώτο κόμμα για να κυβερνήσει με μια ομάδα στελεχών που δεν εκφράζουν τελικά ούτε τον εαυτό τους.
Μια προσεκτική ματιά στις δημοσκοπήσεις δείχνει πως η αντιπάθεια προς τον Μητσοτάκη είναι λιγότερη από αυτήν που δείχνουν για το πρώην και το νυν κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης -με τους ηγέτες τους να βρίσκονται στον πάτο στους πίνακες δημοφιλίας.
Αναπόφευκτα πολλοί στρέφονται προς τον Αλέξη Τσίπρα που θέλει να επιστρέψει, αλλά δεν ξέρει πώς με την δημοφιλία του να καταρρέει και τον καιρό να περνά με πανεπιστημιακού τύπου παρεμβάσεις και χλωμά μανιφέστα που δεν αγγίζουν την κοινωνία.
Το φάντασμα του νέου πολιτικού φορέα
«Ζητώ από τον Νίκο Ανδρουλάκη να απαντήσει θετικά στην πρόκληση της συνεννόησης των προοδευτικών δυνάμεων και να δώσουμε προοπτική στην κοινωνία, να ρίξει την κυβέρνηση και να νικήσει τη ΝΔ» δήλωσε ο Σωκράτης Φάμελλος.
«Ο κόσμος περιμένει λύσεις δεν περιμένει σενάρια ούτε παρασκήνια. Η Νέα Δημοκρατία θα φύγει όταν ο κόσμος θα δει ολοκληρωμένο πρόγραμμα λύσεων για να βελτιωθεί η ζωή του. Εάν τα κόμματα αθροιστούν μειώνεται το ακροατήριο τους ή όχι; Άρα ποιος κέρδισε;» απαντά ο Νίκος Ανδρουλάκης.
«Ως πολιτικός και ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχω χρέος στις επόμενες εθνικές εκλογές οι πολίτες να έχουν κυβερνητική προγραμματική επιλογή που θα αλλάξει την Ελλάδα». Καλά!!!
Πρόκειται για ονείρωξη που οδηγεί το ΠΑΣΟΚ σε νέα κρίση με το ερώτημα αν ο Νίκος Ανδρουλάκης παραιτηθεί μετά τις εκλογές ή πριν και τη βεντάλια να κλείνει καθώς η υποψία γίνεται βεβαιότητα πως το ΠΑΣΟΚ θα έχει καλύτερη τύχη χωρίς τον σημερινό του αρχηγό.
Το φάντασμα ενός νέου πολιτικού φορέα πλανάται πάνω από την δημοκρατική παράταξη καθώς γίνεται φανερό πως αυτός δεν μπορεί να είναι συνένωση κομμάτων, αλλά προϋποθέτει αν όχι τη διάλυσή τους, την υπέρβασή τους. Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό έχει συμβεί με τον κατακερματισμό του σε έξι κόμματα που δεν πρόκειται να ξαναενωθούν με ή χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα.
Μένει να δούμε τι θα συμβεί με το ΠΑΣΟΚ ή καλύτερα με τα ΠΑΣΟΚ όταν γίνει σαφές πως όχι μόνο δεν πρόκειται να ξαναγίνουν πρώτο(!) κόμμα, αλλά δύσκολα διατηρήσουν την δεύτερη ή την τρίτη θέση αν ένας νέος φορέας τον οποίο προαναγγέλει ο Σωκράτης Φάμελλος με την πρόταση για ψηφοδέλτιο αποχτήσει σάρκα και οστά και ηγέτη.
Τα παλιά κόμματα πέθαναν και το νέο αν δεν γεννηθεί τώρα δεν θα υπάρξει.