Toυ Ιωάννη Δαμίγου
Πού υπάρχει αποτελεσματικότητα αλλού, για να υπάρχει και στην πολλοστή, την αναμενόμενη, με ραντεβού ώρας, πυρκαγιά; Όλα λοιπόν, τα επαναλαμβανόμενα ίδια αποτελέσματα, κατάντησαν κανονικότητα. Δύσκολο βράδυ, άνεμος, ξηρότητα, μηνύματα από το 112, ηρωικές προσπάθειες, αριθμοί πυροσβεστών, αεροσκαφών και ανακοινώσεις περί των γνωστών δικαιολογιών, τόσο βαρετά, τόσο δεδομένα, τόσο κλισέ, που αν χρησιμοποιούσαν τα ΜΜΕ τις περσινές και προπέρσινες μεταδώσεις και άλλαζαν μόνο τα τοπωνύμια, κανείς δεν θα καταλάβαινε την διαφορά, γιατί δεν υπάρχει διαφορά.
Ο εκπρόσωπος τύπου της Πυροσβεστικής, με εκείνο το ύφος και τον λόγο ανάγνωσης, να θυμίζει παρουσιάσεις άλλων εποχών, λες και διαβάζει επετειακό δεξιό ιστορικό συμβάν, σε έναν στρατιωτικό τόνο, τόσο απεχθή όσο και απόλυτο πειθαρχημένο. Στεγνά αναφορικό, χωρίς την παραμικρή αναφορά στην αποτελεσματικότητα ή μη. Αν κρίνω από τον ίδιο και γιατί όχι, συσχετίζοντας ανάλογα τους επιτελείς και τους εκπαιδευτές με τις στρατηγικές τους, μοιραία προκύπτει και η αποτυχία των εκτελεστικών απλών πυροσβεστών.
Πώς να αποδώσουν σκέτες ποσότητες ατόμων, με παλαιωμένη και ξεπερασμένη εκπαίδευση; Όταν απουσιάζει η απλή πρόνοια και τα απαραίτητα “εργαλεία” αποτελεσματικότητας, επικρατώντας στο τέλος η ανοργανωσιά και το αλαλούμ του πανικού; Και φέρνω το τρανταχτό σημερινό συμβάν, να παρουσιάζονται σκαπτικά μηχανήματα μετά από ώρες ανεξέλεγκτης πυρκαγιάς , για να ανοίξουν δρόμους πυρασφάλειας, πολύ αργά! Κουβέντα και σχόλιο κανείς, παρεκτός η αναφορά ανόητου δημοσιογράφου σε αυτό ως “φαγάνα”!
Ποια η χρήση των περίφημων drones; Ποια η αποτελεσματικότητα των αναγνωριστικών αεροπλάνων και των πληρωμάτων σε συνεννόηση με το κέντρο επιχειρήσεων; Από πληροφορίες περίπου “δημοσιογράφων” στον αέρα τηλεοπτικής μετάδοσης, μεταφέρθηκε πως πάγωσαν όταν άκουσαν την δύσκολη θέση συναδέλφων των! “Παγώνει” το κέντρο επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής; Αν όλα, όπως και οι θαρραλέες ρίψεις εναέριων μέσων, συμβαίνουν αυθόρμητα και όχι βάση συγκεκριμένου πλάνου υπευθύνων, τότε είναι θέμα τύχης από πλευράς επιβίωσης και ανικανότητας λόγω έλλειψης σχεδίου. Στο τέλος, ας παρουσιάσουν το όποιο σχέδιο, πλάνο, των επιχειρήσεων, αντιμετώπισης της συγκεκριμένης πυρκαγιάς, ώστε να αναλάβουν και τυχόν ευθύνη της αποτυχίας των! Ή όχι; Ισχύει και εδώ το απόρρητο; Επιτέλους! Κανείς δεν φταίει, μόνο ο άνεμος! Ανικανότητα, άγνοια, επιπολαιότητα ή κάποια άλλη εμπορική σκοπιμότητα, που αίφνης σε χρόνο ντε τε ανεμογεννήτριες εμφανίστηκαν σε καμένες άλλες περιοχές;
Η ευθύνη που πρέπει να αποδοθεί, περιλαμβάνει την καταστροφή της τόσο πολύτιμης πανίδας και χλωρίδας, των περιουσιών των κατοίκων και των παραγωγών, όπως και την δηλητηριώδη ρύπανση του εδάφους (υδροφόρος ορίζοντας) και του αέρα σε τεράστια έκταση χιλιομέτρων. Καθώς υπάρχουν οι υποχρεώσεις και μάλιστα βαριές προς το κράτος, υπάρχουν πάντα και οι απαιτήσεις από αυτό ως υπαίτιο! Οι επί κεφαλής του πυροσβεστικού σώματος, έχουν τεράστιες και μόνο αποτυχίες. Όπως και αυτοί που τους επέλεξαν γι’ αυτές τις θέσεις. Υπάρχουν δεν υπάρχουν αυτοί οι αξιωματούχοι, οι εκατομμύρια κάτοικοι της Αττικής, παραμένουν καπνισμένοι, μέσα κι έξω. Το να “μετακομίζει” μεγάλο μέρος της Αττικής όπως όπως τα άγρια μεσάνυχτα στο άγνωστο, ενδεικτικό της γελοιότητας και της τραγικότητας μιας κοινωνίας ανάλογης της ηγεσίας της, πρόσφυγά μου αίφνης!