Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ουδείς από τους προκατόχους του Κυριάκου Μητσοτάκη είχε τόσο υψηλό βαθμό ευστοχίας της πολιτικής του.
«Ξέρω πόσο δύσκολα τα βάζουν πέρα…» είναι η συνήθης διατύπωση του πρωθυπουργού Μητσοτάκη για μισθωτούς, συνταξιούχους, ανέργους, νέους, όσους έχουν παιδιά στο σχολείο, όσους χρειάζονται περίθαλψη και όσους μένουν στο νοίκι.
Ότι έχει συμβάλει η κυβέρνησή του σ’ αυτό , το παρακάμπτει. Απλώς «ξέρει». Και επειδή τους «νοιάζεται», διαθέτει γι’ αυτούς κάτι, από τα περισσεύματα που εξασφαλίζει το κράτος, χάρη στην οικονομική πολιτική του.
«Ξέρει» ότι δεν είναι πολλά, αλλά είναι κάτι. Και να τον έχουν υπόψη τους στις εκλογές, είναι το υπονοούμενο. Για τις… δημοσκοπήσεις, φροντίζει μόνος του.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για την πρόζα μιας παράστασης, το σενάριο της οποίας γράφουν κάποιοι «ειδικοί». Υπολογίζοντας, όχι μόνο τις λέξεις, αλλά και τις ανάσες του, τις κινήσεις των χεριών και το παιχνίδι με την κάμερα, πάνω από το «autocue»…
Κρατάτε μυστικό; Δεν «ξέρει» τίποτε. Μάλιστα ευχήθηκε «να μην χρειαστεί να ζήσει ποτέ με 800 ευρώ» – σαν να υπήρξε τέτοιο ενδεχόμενο. Ούτε με τη σύνταξη του θα ζει κάποτε, ούτε χωρίς δουλειά είχε μείνει. Δεν έχει περάσει καν απέξω από τα δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια.
Δεν μέτρησε ποτέ αν «βγαίνει» να δώσει το νοίκι, στην ώρα του. Το πιθανότερο να αγωνιά αν θα το πάρει εγκαίρως, από τους ενεχόμενους ενοικιαστές του, στα πολλά σπίτια που διαθέτει. Κατά την παλαιά συνήθεια της οικογένειας, να αποκτά ακίνητα – χωρίς φυσικά να περιφρονεί τα κινητά.
Για δυο γενιές τα μέλη της ανήκουν στους «έχοντες και κατέχοντες», χωρίς να κοπιάζουν ιδιαίτερα.
Προσοχή! Δεν είναι «λαϊκισμός» η υπενθύμιση της οικονομικής κατάστασης, όσων αποφασίζουν για την οικονομική κατάσταση των άλλων. Τουλάχιστον όσων υποκρίνονται ότι «όλοι δικοί μας είμαστε», που τραγουδούσε ο Ρασούλης.
Ο Πρωθυπουργός διαφημίζει το «ένα νοίκι τον χρόνο», αλλά όπως περιέγραψε στη φιλοκυβερνητική «Καθημερινή» ο διεισδυτικός Μιχ. Τσιτσίνης, δεν απευθύνεται καν στους ενοικιαστές, αλλά στους ιδιοκτήτες: σ’ αυτούς καταλήγουν τα λεφτά.
Προνομιακοί πελάτες του γαρ, ιδιαίτερα αν βρίσκονται στα πάνω σκαλιά της εισοδηματικής κλίμακας.
Στην ίδια εφημερίδα ο διακεκριμένος Κώστας Καλλίτσης σημείωσε για το φορολογικό σύστημα: «είναι το πιο ευνοϊκό για τον πλούτο σε όλον τον ΟΟΣΑ, σε βάρος της μισθωτής εργασίας, της ανάπτυξης και της δημοκρατίας». Καθόλου άσχετο με την πρωθυπουργική γαλαντομία για όσους δεν έχει συναναστραφεί ποτέ προσωπικά και δεν έχει ιδέα πως ζουν…
Ασφαλώς ο Πρωθυπουργός ξέρει. Αλλά όχι αυτά που λέει ότι ξέρει. Ξέρει την πραγματικότητα στη χώρα, για την ακρίβεια: την κατάσταση του πληθυσμού. Τη διαμορφώνει ο ίδιος, με ορατή στόχευση: οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
Οσάκις διανέμει συχνά στοχευμένα ποσά από 50 έως 250 ευρώ, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του αντηχεί «πόσο ανακουφίζονται οι δικαιούχοι».
Δεν ανακοινώνει ποτέ – ούτε οι μιντιακοί φίλοι του το προσέχουν – πόσο ανακουφίζονται: καρτέλ, «αλυσίδες», «επενδυτές», σουλατσαδόροι και λοιποί αποδέκτες της γαλαντομίας του. Με φοροαπαλλαγές, απαλλαγές από ενοχλητικούς ελέγχους του κράτους, τραπεζικά δάνεια, κοινοτικά κονδύλια, «αεριτζίδικες» αναθέσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ο Μητσοτάκης δεν φροντίζει να μειωθεί το νοίκι, το ρεύμα, το κόστος ζωής και απόκτησης κατοικίας, οι δαπάνες εκπαίδευσης και περίθαλψης. Επιδοτεί όσους τα εμπορεύονται. Δια μέσου και με λεφτά από τους φόρους όσων τα χρειάζονται…
Ουδείς από τους προκατόχους του είχε τόσο υψηλό βαθμό ευστοχίας της πολιτικής του.
AΠO TO ΙΕΙDISEIS.GR