Του Ιωάννη Δαμίγου
Την Καθαρή Δευτέρα εκμεταλλεύθηκαν επίκαιρα οι λεκιασμένοι να ξεπλυθούν. Πήραν “τα λερωμένα τ’ άπλυτα, τα πλειστηριασμένα” τους και με την προσφερόμενη ευκαιρία του κ. Πολάκη, βγήκαν στην αγορά της αστραφτερής καθαριότητας, για στεγνό καθάρισμα πολιτικής βιτρίνας. “Άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν”.
Κυβέρνηση, κόμματα, αποκόμματα, ΜΜΕ, social media, εισαγγελείς, όλοι ευαίσθητοι μα κυρίως καθαροί και αμόλυντοι, απαιτούν και υποδεικνύουν την καταδίκη και καρατόμηση του απρόσεκτα ακραίου και προκλητικού, πλην τιμίου, βουλευτή. Όσο για τους οικείους καταδικασμένους, φυλακισμένους και υπόδικους βουλευτές, ευρωβουλευτές και στελέχη των, άκρα του τάφου σιωπή.
Στις καλένδες και οι παραγραφές και τα απροσδιόριστα ποσά και οι συμμετοχή των στα πολλά σκάνδαλα. Πεθερές, αδελφές και συγγενείς, αναθέσεις, διασπάθιση δημοσίου χρήματος και άλλες βρομισιές, ξεπλένονται με λευκό “λειωμένο” Άρειο Πάγο και “γάργαρο” καθαρό νερό εισαγγελικών και δικαστικών πηγών, βιολογικού πολιτικού καθαρισμού. Δεν ξέρω πόσοι ειδικοί “κατασκευαστές” το συνιστούν.
Η παραδειγματική καταδίκη και διαγραφή, επαναλαμβάνω, ανεπίτρεπτα απρόσεκτου και ακραίων πολιτικών χειρισμών λόγου και έργων έκθεσης βουλευτή, θα συνέτιζε αντίστοιχα και τους άλλους ως αυστηρούς κριτές, των ρυπαρών και χειρότερων που υποθάλπουν και ανέχονται; Αποκριάτικο το ερώτημα, σε καθημερινούς μασκοφόρους!Επειδή οι βρόμικες πράξεις και ιδιαίτερα ενός καθεστώτος θα συνεχιστούν, φρόνιμο θα ήταν να τις μειώσουμε με την πρώτη ευκαιρία στο άμεσο μέλλον. Μειώνοντας αυτές, μειώνουμε και τις λαϊκίστικες συμπεριφορές αδημονούντων.
Δυστυχώς θα μας συνοδεύουν για χρόνια αυτές οι βρομισιές που συντηρούν το σύστημα, με μόνη ουσιαστική ελπίδα τον όσο το δυνατόν έλεγχό των, προς μείωση, σε ανεκτά επίπεδα τουλάχιστον. Τώρα, η κάθαρση της βρόμικης ψυχής είναι αδύνατο έργο, καθώς ανήκει στο ατελές της φύσης του ανθρώπου. Τι ειρωνεία, οι βρόμικοι να απαιτούν κάθαρση;