Του Νίκου Λακόπουλου
Με το νόμο για το γάμο των ομοφύλων ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να κάνει γυμναστική στην κοινοβουλευτική του ομάδα με το ρίσκο να χάσει ψήφους από τα δεξιά του στην εμφανή του προσπάθεια να πάρει από το Κέντρο ό,τι θεωρεί ότι του ανήκει ως ο πιο δημοφιλής πολιτικός στο χώρο του.
Μετά τις τελευταίες εκλογές και τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν βλέπει ως βασικό αντίπαλο ένα κόμμα που βρίσκεται στην τρίτη θέση, φλερτάροντας με την τέταρτη, αλλά το κόμμα που θα βρεθεί, όπως φαίνεται, στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η παγίδα που έχει στήσει ο πρωθυπουργός δεν είναι ο νόμος για τα ομόφυλα ζευγάρια -που έτσι κι αλλιώς θα περάσει, αλλά ο νόμος για τα μη κρατικά πανεπιστήμια που ήδη διχάζει την αντιπολίτευση, οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε οπισθοδρομικές θέσεις και μετατρέπει το ΠΑΣΟΚ σε ουρά του Μητσοτάκη.
Φαίνεται πως στη στρατηγική του Κυριάκου Μητσοτάκη ένα κόμμα από τα δεξιά του ως βασική αντιπολίτευση είναι ευπρόσδεκτο αν πρόκειται να παραμείνουν σε αδυναμία να αποτελούν απειλή ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ που αντί να συμπλεύσουν στις τελευταίες εκλογές, αλληλοεξοντώνονται.
Ταυτόχρονα με τον Σαμαρά και τον Βορίδη ως εκφραστές της πραγματικής Δεξιάς και τον Μητσοτάκη ως εκφραστή της φιλελεύθερης Δεξιάς και του Κέντρου η Νέα Δημοκρατία επεκτείνεται, δεν συρρικνώνεται, ως ένα “κόμμα σούπερ-μάρκετ” που εκτός από Ναι και Όχι στο επίμαχο νομοσχέδιο διαθέτει στα ράφια του και την… Αποχή.
Βέβαια υπάρχει ο κίνδυνος αν το σχοινί τεντωθεί πολύ να σπάσει καθώς σύμφωνα με μια δημοσκόπηση της GPO, στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ κινείται στο 32,9%, ενώ το 38,8% εκτιμά ότι υπάρχει χώρος δεξιά της ΝΔ για νέο κόμμα, με το 13,9% αυτών, να δηλώνει ότι θα το ψήφιζε.
Ψηφίστε ό,τι θέλετε
H προτροπή του Κυριάκου Μητσοτάκη στους βουλευτές που διαφωνούν με το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, όταν έλθει, να… απέχουν αποτελεί μάλλον πρωτοτυπία και ταυτόχρονα κοινοβουλευτική πονηρία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται ως γενναιόδωρος όταν λέει πως δεν θα επιβάλλει κομματική πειθαρχία, αλλά η αλήθεια είναι πως αν το κάνει μπορεί να πρέπει να διαγράψει ίσως τη μισή κοινοβουλευτική ομάδα και σίγουρα πολλούς βουλευτές και κάποιους υπουργούς.
“Η αποχή είναι μια αξιοπρεπής στάση, που μπορεί κάποιος να εκφράσει την διαφωνία του, δηλαδή να μην υπερψηφίσει, χωρίς να δημιουργήσει και πρόβλημα στην κυβερνητική πλειοψηφία. Είναι μια επιλογή την οποία μπορεί να έχουν οι βουλευτές”, είπε ο πρωθυπουργός.
Μπορείς να ανήκεις στο κυβερνητικό κόμμα ακόμα κι αν διαφωνείς ή ακόμα κι ανήκεις σε άλλο κόμμα -όπως έχει δείξει η άγρια διεύρυνση της Νέας Δημοκρατίας με τις “μεταγραφές”. Αρκεί να μην απειλείς την κυβερνητική πλειοψηφία, δηλαδή την εξουσία.
Ένα κόμμα “σούπερ-μάρκετ”
Μπορεί να υπάρχει χάσμα και διάσταση απόψεων, αλλά δεν μπορεί να υπάρξει διάσπαση αφού η ενότητα του “κόμματος σούπερ- μάρκετ” δεν βασίζεται σε πολιτικές και ιδεολογικές αρχές, αλλά στην κυβερνητική εξουσία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσει το νομοσχέδιο, ας είναι “ατελές”, το ΠΑΣΟΚ δυσκολεύεται να δέσει τα κορδόνια του Μητσοτάκη, αλλά θα το κάνει, οι διαφωνούντες θα καταψηφίσουν ή θα απέχουν και θα επανέλθουν στο μαντρί -που η ηγετική πρωτοβουλία του Μητσοτάκη, μεγαλώνει, δεν μικραίνει.
Ακόμα κι αν ο Μητσοτάκης χάσει στο μέλλον την πολιτική του κυριαρχία, με ένα ισχυρό κόμμα στα δεξιά του, δορυφορικό της Νέας Δημοκρατίας θα υπάρχει η λύση της συγκυβέρνησης -που υπαινίσσεται η από κοινού ψήφιση του νομοσχέδιου από περισσότερα από ένα κόμματα.
Και ο Μητσοτάκης που συγκρούεται με το κόμμα του, την Δεξιά και την Εκκλησία, ως μεταρρυθμιστής που θέλει να γράψει Ιστορία, θα είναι αυτός που θα επιλέξει με ποιον θα συγκυβερνήσει.