Του Στέλιου Κούλογλου
Αν ο Λένιν υποστήριζε ότι ο ιμπεριαλισμός είναι το ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού, το βέβαιο είναι ότι η Ουκρανία είναι του αμερικανικού: η συμφωνία των ΗΠΑ με την Ουκρανία για τις πολύτιμες γαίες της, μοιάζει με ταινία στην οποία οι οικονομικοί δολοφόνοι υποτάσσουν οικονομικά μία χώρα. Αφού προηγουμένως την έχουν εμπλέξει σε ένα πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει.
Οι ακριβείς ρυθμίσεις της συμφωνίας Τραμπ-Ζελένσκι δεν ανακοινώθηκαν, μάλλον η ουκρανική πλευρά επιχειρεί να την «καλλωπίσει», πριν την παρουσιάσει στην κοινή γνώμη.
Από τα σημεία που έγιναν γνωστά, προκύπτει ότι οι ΗΠΑ θα επωφεληθούν από τους τεράστιους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων κρίσιμων γαιών και ορυκτών που είναι ζωτικής σημασίας για τη σύγχρονη βιομηχανία.
Θα δημιουργηθεί ένα κοινό ταμείο ανασυγκρότησης, στο οποίο η Ουκρανία θα συνεισφέρει το 50% των μελλοντικών εσόδων από ορυκτά, πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Η συνεισφορά της Ουάσιγκτον θα προέλθει από άμεσες πληρωμές ή στρατιωτική βοήθεια.
Ο Τραμπ επέμενε ότι η στρατιωτική βοήθεια που έχουν μέχρι τώρα δώσει οι ΗΠΑ, αποτελεί δάνειο προς την Ουκρανία, που θα πρέπει να αποπληρώσει.
Εννοείται ότι στο ταμείο ανασυγκρότησης οι αμερικανικές εταιρείες θα έχουν προτεραιότητα στον τομέα της εξόρυξης, του πετρελαίου ή του φυσικού αερίου και στις εργασίες ανοικοδόμησης, που αναμένεται να αποτελέσουν μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ας δούμε τώρα το σενάριο της ταινίας που είναι βασισμένη σε απολύτως πραγματικά γεγονότα:
1. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο νέος ηγέτης της Ρωσίας Βλάντιμιρ Πούτιν δεν το έχει γυρίσει ακόμη σε δικτατορία. Αντίθετα φλερτάρει με την είσοδο της χώρας του στο ΝΑΤΟ, ιδέα που θα απορριφθεί μετά βδελυγμίας από την Ουάσιγκτον: τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους;
Έτσι η καθημαγμένη από την αμερικανικής έμπνευσης θεραπεία σοκ Ρωσία, μετατρέπεται σταδιακά από τη δυτική προπαγάνδα σε παγκόσμια απειλή .
2. Οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν φιλοδυτικές εξεγέρσεις στο Κιέβο, που έχουν στόχο την απομάκρυνση της χώρας από τη Ρωσία. Σε αυτή την περίπτωση, με δεδομένες τις γεωπολιτικές συνθήκες και τις ιστορικές εκκρεμότητες (η ρωσική Κριμαία που δόθηκε δώρο στην Ουκρανία επί Σοβιετικής Ένωσης, είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα) η πολεμική σύρραξη μεταξύ των δύο χωρών είναι αναπόφευκτη.
Το γνωρίζαμε και το προβλέπαμε, όσοι παρακολουθούσαμε το 1991 από κοντά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. (υπάρχει στο βιβλίο μου «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία Σοβιετική Ένωση, Εκδόσεις Λιβάνη 1992, Tvxs 2023)
3. Το 2014, τα ρωσικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Κριμαία ενώ αρχίζουν οι εχθροπραξίες στις ρωσόφωνες ανατολικές περιοχές. Οι αντιδράσεις των ΗΠΑ (προεδρία Ομπάμα) και των θλιβερών συμμάχων είναι χλιαρές. Βασικά τους ενδιαφέρει ο έλεγχος της εξουσίας στο Κιέβο.
4. Σε ένα πιπεράτο επεισόδιο, ο γιος του τότε Αμερικάνου αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν, διορίζεται στην ηγεσία της μεγαλύτερης δημόσιας εταιρείας ενέργειας της Ουκρανίας, για να εμπλακεί γρήγορα σε ένα σκάνδαλο διαφθοράς.
5. Η Δύση συνεχίζει την περικύκλωση της Ρωσίας, παραβιάζοντας συνεχώς και συστηματικά τη συμφωνία μπαμπά Μπους- Γκορμπατσόφ που προέβλεπε ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί «ούτε μία ίντσα» ανατολικά. Τον Φεβρουάριο του 2022, ενώ γίνεται λόγος για την ένταξη και της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, η Ρωσία πραγματοποιεί μία κακοσχεδιασμένη εισβολή στην Ουκρανία.
6. Εξ αιτίας και του ρωσικού στρατιωτικού φιάσκου, δύο μήνες μετά την εισβολή ξεκινούν απευθείας διαπραγματεύσεις Ρωσίας- Ουκρανίας για ειρήνευση. Απεσταλμένος της Ουάσιγκτον, ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον ταξιδεύει στο Κιέβο και ουσιαστικά υποχρεώνει τον Ζελένσκι να αποσυρθεί από τις συνομιλίες, προσφέροντας υποσχέσεις για άφθονα όπλα και οικονομική βοήθεια.
7. Τα επόμενα τρία χρόνια, οι ΗΠΑ βιώνουν την ονείρωξη κάθε αυτοκρατορίας στην ιστορία: διεξάγουν τον πόλεμο δια αντιπροσώπου. Χωρίς να χάσουν ούτε στρατιώτη και χωρίς να δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα στη μητρόπολη, όπως γίνεται συνήθως.
Αντίθετα ξεφορτώνονται τα παλιά όπλα, δοκιμάζουν νέα στις πλάτες άλλων, ενώ πουλούν ακριβά φυσικό αέριο στην Ευρώπη, που πλήττεται σοβαρά από τις συνέπειες του πολέμου και αντιμετωπίζει ενεργειακό πρόβλημα.
Ο αγωγός Nord Stream 2, που θα μετάφερε φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο στη Γερμανία, μετά από σαμποτάζ καταστρέφεται. Όπως ακριβώς είχε προβλέψει ο πρόεδρος Μπάιντεν, πριν την έναρξη του πολέμου!
8. Στα τρία χρόνια των εχθροπραξιών, η Ουκρανία έχει υποστεί κυριολεκτική αφαίμαξη των δυνάμεων της και αγωνιά για εφεδρείες. Αντίθετα με τη Ρωσία που έχει οικονομικούς πόρους και στρατηγικό βάθος, ενώ η επιβολή μίας στυγνής δικτατορίας αποτρέπει την εκδήλωση αντιδράσεων. To 2024, o ηγέτης της αντιπολίτευσης Αλεξάντερ Ναβάλνι πεθαίνει μυστηριωδώς σε ένα γκουλάγκ στη Σιβηρία.
9. Το 2025 ο θαυμαστής δικτατόρων, ακροδεξιών και αυταρχικών ηγετών Ντόναλντ Τραμπ, φιλικά προσκείμενος στον Πούτιν, αναλαμβάνει την αμερικανική προεδρία. Έχει υποσχεθεί ότι θα τελειώσει τον πόλεμο σε μερικά εικοσιτετράωρα.
Ο Τραμπ υποστηρίζει ότι η αμερικανική βοήθεια που δόθηκε στην Ουκρανία από τη ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022 θα αντιμετωπιζόταν ως χρέος που η Ουκρανία έπρεπε να αποπληρώσει.
Ο Ζελένσκι αντιπροτείνει μία οικονομική συμφωνία, ως κίνητρο για τις Ηνωμένες Πολιτείες: να συνδυάσουν την ειρηνευτική συμφωνία με εγγυήσεις ασφαλείας, για την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας στο μέλλον.
Ο Τραμπ δεν δέχεται τον όρο: υποστηρίζει ότι η Ουκρανία θα πρέπει να προσβλέπει στην Ευρώπη και όχι στις Ηνωμένες Πολιτείες, για τυχόν εγγυήσεις ασφαλείας.
10. Ο Ουκρανός πρόεδρος πηγαίνει στην Ουάσιγκτον για να υπογράψει τη συμφωνία, για να τον τραμπουκίσουν σε παγκόσμια πρώτη και ζωντανή μετάδοση ο Αμερικανός πρόεδρος με τον αντιπρόεδρο του. Υποστηρίζουν ότι «δεν έδειξε αρκετά ευγνώμων» για την αμερικανική βοήθεια.
Ο Ζελένσκι πετάγεται σχεδόν με τις κλωτσιές από τον Λευκό Οίκο και το Πεντάγωνο σταματά αμέσως προς τον ουκρανικό στρατό κάθε είδους υποστήριξη, ζωτικής σημασίας για να αποφευχθεί η πλήρης στρατιωτική κατάρρευση. Ο Τραμπ δηλώνει ότι ο Ζελένσκι «θα πρέπει να είναι πιο ευγνώμων», για να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις.
11. Ο εκβιασμός στέφεται από επιτυχία. Ο Ζελένσκι ζητάει συνεχείς συγγνώμες, επαινεί τον πρόεδρο που τον κατσάδιασε διεθνώς και στο τέλος υπογράφει την προχθεσινή συμφωνία παράδοσης του ορυκτού πλούτου της χώρας του.
Η συμφωνία είναι πρωτοφανής. Ακόμα και μετά την εισβολή των ΗΠΑ και την κατοχή του Ιράκ, δεν ήταν τόσο σαφής ο έλεγχος του φυσικού πλούτου της χώρας από την αμερικανική κυβέρνηση.
Εμμέσως, η Ουκρανία αποδέχεται αυτό που υποστήριζε ο Τραμπ: «θα σας βοηθήσουμε και δεν θα χάσετε ολόκληρη τη χώρα σας από τη Ρωσία. H Ουκρανία εμμέσως παραδέχεται ότι θα παραχωρήσει την Κριμαία και τα εδάφη που κατέλαβαν οι Ρώσοι το 2014 και το 2022, τα οποία περιλαμβάνουν επίσης μερικά από τα πλουσιότερα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ουκρανία και ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανικής της παραγωγής στην περιοχή του Ντονμπάς.
Δεν έχει καν ικανοποιηθεί το αίτημα της ουκρανικής κυβέρνησης για εγγυήσεις ασφαλείας από αμερικανικής πλευράς, που φαίνεται να μην επιμένει στο αίτημα της να γίνουν προεδρικές εκλογές στο Κιέβο για την εκπαραθύρωση του Ζελένσκι. Με όσους έχουν υποκύψει στους εκβιασμούς του, ο ουκρανο-ιμπεριαλισμός μπορεί να επιδείξει επιείκεια.
ΑΠΟ ΤΟ TVXS