Του Γ. Λακόπουλου
Πρώτα λίγη ιστορία. Στις αρχές του 2012 η τρόικα προκειμένου να προχωρήσει το δεύτερο μνημόνιο και το κούρεμα του ελληνικού δημόσιου χρέους στον ιδιωτικό τομέα , ζήτησε όχι απλώς να συμφωνήσει αλλά και να υπογράψει και το δεύτερο κόμμα της ελληνικής Βουλής που στήριζε τότε την κυβέρνηση Παπαδήμου. Δηλαδή η ΝΔ.
Ο Αντώνης Σαμαράς μόλις είχε αλλάξει στρατόπεδο και προσπαθούσε να καταπιεί τα Ζάππεια- έχοντας, όπως και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε καταψηφίσει το πρώτο Μνημόνιο. Έγινε μνημονιακός αφήνοντας τον αντιμνημονιακό χώρο αποκλειστικά τον Τσίπρα. Ωστόσο διαβεβαίωνε ότι υπογραφή δεν επρόκειτο βάλει.
Στις αρχές του 2012 βρέθηκε σε απομόνωση. Ως πρωθυπουργός ο Λουκάς Παπαδήμος προσπαθούσε να πείσει τη Μέρκελ να βγει έστω στο τηλέφωνο στον Σαμαρά -που την αναζητούσε για να της εξηγήσει τη στάση του.
Όταν συνειδητοποίησε την κατάστασή του, υπέγραψε κι είπε και ένα τραγούδι. Έχασε καμιά 20ριά βουλευτές μεταξύ των οποίων και τον Καμμένο, αλλά κέρδισε τον Άδωνι και τον Βορίδη από τον ΛΑΟΣ. Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Η ουσία είναι ότι είχε πέσει στη δική του παγίδα. Γι’ αυτό και έκανε ότι μπορούσε για να λήξει η θητεία της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Το πάθημα του Σαμαρά θα έπρεπε να έχει γίνει μάθημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αλλά πέφτει κι αυτός στην ίδια παγίδα.
Πιστεύοντας ότι έχει βρει την κότα με το χρυσό αυγό, αρνήθηκε ως τώρα να βάλει πλάτη στην αξιολόγηση, παρότι είχε ψηφίσει και η ΝΔ το Μνημόνιο, προφασιζόμενος ότι ο Τσίπρας αύξησε το κόστος της.
Ωστόσο γνωρίζει ότι αυτά που ζητάει η τρόικα καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να τα σηκώσει μόνη της. Κάνει πως δεν καταλαβαίνει λέγοντας στον Τσίπρα : όπως έστρωσες θα κοιμηθείς. “Η αξιολόγηση είναι δικός του λογαριασμός”.
Δεν είναι έτσι όμως. Είναι λογαριασμός της χώρας . Και συνεπώς όσο οι βασικές πολιτικές δυνάμεις εμφανίζονται διχασμένες σ’ αυτό το θέμα, οι δανειστές θα κουμπώνονται. Διαπιστώνουν ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τη μια προεξοφλεί ότι στις επόμενες εκλογές θα γίνει πρωθυπουργός -και ζητάει να γίνουν αμέσως τώρα-και ταυτόχρονα να λέει ότι δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη.
Αφού δεν αναλαμβάνει μόνος τις ευθύνες του, μοιραία θα τον έθεταν μπροστά σ αυτές τις ευθύνες εκείνοι που βάζουν τα λεφτά για να κρατηθεί η χώρα που θέλει να κυβερνήσει. Του ζητούν να υπογράψει για τα μέτρα που εκτείνονται πέρα από τη συνταγματική λήξη της σημερινής Βουλής. Ήτοι να καλύψει το διάστημα για το οποίο λέει ότι θα βρίσκεται στην κυβέρνηση.
Κάτι κουτοπονηριές σε στυλ Γεωργιάδη ότι τους .. .έβαλε ο Τσίπρας δεν περνούν, καθώς το μαχαίρι έχει φτάσει στο κόκκαλο. Η λογική στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι απλή. Θέλει να σωθεί η Ελλάδα; Πρέπει να το αποδείξουν οι πολιτικές δυνάμεις της.
Όχι μόνο η σημερινή κυβέρνηση αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση, που ενδέχεται να τη διαδεχθεί-δεδομένου ότι η διαδικασία της σωτηρίας θα είναι μακρά..
Τώρα λοιπόν ο πρόεδρος της ΝΔ είναι αναγκασμένος να προσκυνήσει εκεί που έκανε τσαμπουκάδες. Αποδεικνύεται ότι τα μέτρα για να κλείσει η αξιολόγηση, δεν είναι υπόθεση του Τσίπρα- ανεξάρτητα από τα λάθη του- αλλά αξίωση των δανειστών από την Ελλάδα συνολικά.
Θέλει δεν θέλει όχι απλώς θα τα δεχθεί αλλά, σαν τον Σαμαρά, θα στείλει επιστολή με την υπογραφή του γι’ αυτό. Αλλιώς θα καταστεί προσωπικά υπεύθυνος για την κατάρρευση της χώρας. Και δεν είναι πολλοί στη ΝΔ που είναι διατεθειμένοι να του το επιτρέψουν.
Ότι προβάλλει τη θεωρία πως ο ίδιος είναι αξιόπιστος και ο Τσίπρας δεν είναι, άρα πρέπει να αναλάβει τώρα την κυβέρνηση δεν αφορά κανέναν. Ούτε αλλάζει τα συμφραζόμενα της αξιολόγησης. Για την τρόικα το ζητούμενο είναι η αξιοπιστία της Ελλάδας. Και αυτό τον αφορά εφόσον πιστεύει ότι μετά το 2019 το αργότερο θα την κυβερνάει.
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα ο πρόεδρος της ΝΔ είτε θα αναγκαστεί να καταπιεί όσα έλεγε ως τώρα, είτε θα αυτοακυρωθεί έναντι των Ευρωπαίων. Καθώς ως τώρα χειρίσθηκε την αξιολόγηση με τη λογική ο “πωλών τοις μετρητοίς” στο εσωτερικό ακροατήριο, του προκύπτει ότι η πολιτική των αμέσων εκλογών συγκρούεται με την ανάγκη να σταθεροποιηθεί η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα- άλλως οι δανειστές θα σταματήσουν να την κρατούν όρθια.
Στη ΝΔ θεωρούσαν ότι παγιδεύουν τον Τσίπρα προεξοφλώντας ηχηρά ότι δεν θα στηρίξουν την αξιολόγηση: οπότε είτε θα την κλείσει μόνος του και θα εισπράξει μόνος το κόστος, είτε θα προκύψουν οι εκλογές που επιδιώκουν. Επιμένουν μάλιστα.
Προφανώς παραλείπουν τον …ξενοδόχο που αρχίζει τώρα να κάνει το λογαριασμό και να τον στέλνει σε όποιους ανήκει. Πίνει ο Τσίπρας το δικό του νεροπότηρο, αλλά θα πιει και ο Κυριάκος το ποτήρι του κρασιού που του αναλογεί.
Το σκηνικό που έστησε ακολουθώντας τη γραμμή του Άδωνι και του Σαμαρά – με την παρότρυνση των …μιντιακών αβανταδόρων του -αποδεικνύεται φάκα στην οποία ο ίδιος έβαλε τον εαυτό του. Τώρα, καλά ξεμπερδέματα….