Του Ισίδωρου Λω
Ήταν πράγματι κάτι το πρωτοφανές αυτό που συνέβη στη χώρα την περασμένη Παρασκευή με αφορμή την συμπλήρωση δύο χρόνων από το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.
Χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας κατέβηκαν στους δρόμους, γέμισαν τις πλατείες, διαδήλωσαν και απαίτησαν να υπάρξει Δικαιοσύνη, Αλήθεια, Διαφάνεια.
Ο κόσμος ξεσηκώθηκε για τα αυτονόητα που πρέπει να έχει μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα. Ζήτησε Δημοκρατία, εφαρμογή των θεσμών και των νόμων, σεβασμός στο Σύνταγμα, οξυγόνο για να μπορέσει η Πατρίδα μας να σηκωθεί και να σταθεί ξανά στα πόδια της.
Το πολιτικό σύστημα πρέπει δίχως παρωπίδες και με ειλικρίνεια να ερμηνεύσει σωστά τις κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού.
Νομίζω εύκολα βγαίνουν τρία συμπεράσματα.
Πρώτο συμπέρασμα είναι ότι αυτές οι διαδηλώσεις που ζήσαμε ήταν οι μαζικότερες της μεταπολίτευσης.
Δεύτερο συμπέρασμα, οι διαδηλώσεις είναι ξεκάθαρα αντικυβερνητικές, ο κόσμος κατέβηκε για να εκφράσει την αγανάκτηση και την οργή του στους χειρισμούς της κυβέρνησης, και πιο συγκεκριμένα στις επιλογές και τους χειρισμούς του ίδιου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τρίτο συμπέρασμα είναι η αυθόρμητη επιλογή χιλιάδων πολιτών να βγουν στους δρόμους και στις πλατείες, δίχως καμία κομματική ταμπέλα, καμία πολιτική κηδεμονία. Το πλήθος αυτό δεν συντάχθηκε πίσω από κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης.
Ας καταλάβουμε κάτι επιτέλους. Ο Ελληνικός λαός δεν ζητάει μόνο κυβερνητική αλλαγή, ζητάει πολλά περισσότερα.
Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας συμβαίνει κάτι παράδοξο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη χάνει δυνάμεις, αποδοκιμάζεται, καταρρέει, την ίδια όμως στιγμή χάνει και η αντιπολίτευση, μένει καθηλωμένη, δεν καταφέρνει να πείσει, δεν εμπνέει.
Έχει λοιπόν δημιουργηθεί στη πολιτική ζωή του τόπου, ένα τεράστιο κενό. Όλο αυτό το παλλαϊκό αίτημα για Δημοκρατία και Δικαιοσύνη δεν έχει βρει πολιτική εκπροσώπηση.
Η ακροδεξιά με χαρτί τον λαϊκισμό καραδοκεί να καλύψει το κενό, και με ψεύτικα αφηγήματα να οδηγήσει τη χώρα σε ακόμα βαθύτερο σκοτάδι. Η αδυναμία των προοδευτικών κομμάτων να αφουγκραστούν την κοινωνία αφήνει έδαφος σε μορφώματα που συνδυάζουν απολιτίκ αντίληψη, λαϊκισμό και ακροδεξιά συνθηματολογία.
Αυτή τη βδομάδα θα κατατεθεί η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Προφανώς δεν υπάρχουν πιθανότητες να πέσει η κυβέρνηση αφού έχει την πλειοψηφία μέσα στη βουλή, όμως πρέπει μ έναν τρόπο αυτό που συμβαίνει έξω στη κοινωνία, η δυσπιστία των πολιτών προς την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, να μεταφερθεί και μέσα στο κοινοβούλιο.
Η πρόταση δυσπιστίας θα έπρεπε να είχε κατατεθεί πολύ νωρίτερα, αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν συμφώνησε και επέλεξε να λειτουργήσει ξανά ως χορηγός της κυβέρνησης, και έδωσε πολύτιμο πολιτικό χρόνο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Έστω όμως και τώρα, είναι σημαντικό να συνεννοηθούν τα προοδευτικά κόμματα και να καταθέσουν πρόταση δυσπιστίας για να αναγκαστεί επιτέλους ο πρωθυπουργός να παρουσιαστεί στη βουλή και να δώσει εξηγήσεις.
Μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια τραγωδία που στοίχησε την ζωή 57 ανθρώπων και οι υπεύθυνοι έχουν μείνει ακόμα ατιμώρητοι. Και προφανώς δεν είναι μόνο τα Τέμπη, είναι συνολικά η διακυβέρνηση Μητσοτάκη που πλέον απορρίπτεται από τον ελληνικό λαό.
Κατά τη γνώμη μου η πολιτική ζωή του τόπου σήμερα βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποτύχει, πηγαίνει τη χώρα πίσω, κάνει ζημιά και άρα πρέπει να πέσει. Από την άλλη πλευρά, στο χώρο της προοδευτικής αντιπολίτευσης υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα, το σοβαρότερο είναι ο κατακερματισμός, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, να εκπροσωπήσει όλο αυτό το τεράστιο κοινωνικό κύμα που έχει βγει μπροστά και ζητάει πολιτική αλλαγή.
Αυτή τη κατάσταση μπορεί και εκμεταλλεύεται ακόμη ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η ελληνική κοινωνία όμως δεν μπορεί να περιμένει άλλο, θέλει δικαίωση και παράλληλα αναζητά την πολιτική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, που θα την εμπνεύσει και θα την προτρέψει να ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε με τα μεγάλα μαζικά και ειρηνικά συλλαλητήρια.
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Χίου