Toυ Ιωάννη Δαμίγου
Όταν η ακροδεξιά μάχεται με την … σκληρή δεξιά, η κατάντια μας σαν πολιτισμένη κοινωνία μοιάζει με εξαφανιζόμενο είδος, ούτε καν υπό την ανακήρυξη προστασίας του! Αφανίστηκαν από την έκρηξη που προκάλεσε ο μεγάλος μετεωρίτης της αμάθειας, με την σφοδρή πρόσκρουση κατά της λογικής, όλα τα άλλα είδη. Είδη όπως κεντροδεξιοί, κεντρώοι, κεντροαριστεροί και αριστεροί, λόγο καταστροφής της τροφής τους, αυτή της γνώσης και της συνείδησης (επισιτιστική κρίση).
Σε αντίθεση με την αύξηση, λόγο νέων συνθηκών από την πρόσκρουση, της ευνοϊκής καλλιέργειας και επικράτησης του “κουτόχορτου” ως μοναδικού πόρου προς κατανάλωση. Η μίξη νικητή και ηττημένου σαν μοιραίο αποτέλεσμα, φαντάζει ως η επικρατέστερη. Η ανάληψη διοίκησης των “μηρυκαστικών” ιθαγενών του πλανήτη, από τις ανθεκτικές σε όποια έκθεση ακροδεξιές “κατσαρίδες”, είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης και όχι του πολιτισμού.
Οι αριστεροί δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους (βλέπε Γαλλία), μέσα από τα στείρα “βελάσματα”, της εκούσιας μετάλλαξης προς την συστηματοποίηση, την δήθεν αναζήτηση της χαμένης ταυτότητά τους, “εξελισσόμενοι” και αυτοί στην ανάγκη επεξήγησης και αιτιολόγησης του “ναι μεν, αλλά”. Όλα τα υπόλοιπα είδη ως πιο επιρρεπή στο αναμάσημα του κουτόχορτου, δεν προβληματίζονται ιδιαίτερα, έχοντας πεισθεί για την εξυπηρέτηση των αναγκών των “δύσκολων” καιρών, ως φυσικό … φαινόμενο.
Το λυπηρό συμπέρασμα λοιπόν που εξάγεται είναι η πλήρης επικράτηση της σκληρής δεξιάς και της ακροδεξιάς, σε όλο τον πλανήτη.Πάντα θα υπάρχουν και οι ελάχιστες εξαιρέσεις του κανόνα, αδύναμες, πρόσκαιρες και κατασυκοφαντημένες τρεμάμενες φλογίτσες. Το ανησυχητικό και εντυπωσιακό έγκειται στην ανυπαρξία σοβαρού αντίπαλου δέους στην σκληρή δεξιά και την ακροδεξιά!
Η δυνατότητα λόγο οικονομικής ισχύος, άρα έλεγχο των πάντων από την μία και η έλλειψη ταυτότητας και η ανοργανωσιά από την άλλη, ορίζουν τον νικητή χωρίς … αγώνα. Και με περίσσια “μεγαλοψυχία” νικητή ούτως ή άλλως, σου παρέχουν, τυχερέ, την επιλογή μεταξύ της σκληρής δεξιάς και της ακροδεξιάς! Να έχεις και εσύ έναν ενεργό λόγο … συμμετοχής στις αποφάσεις! Και όλα αυτά συμβαίνουν από την πρόσκρουση του … μετεωρίτη της αμάθειας, του μετεωρίτη της … ήττας.