Του Ιωάννη Δαμίγου
Οι “σοσιαλιστές” από πολλά κόμματα ψήφισαν και έδωσαν τρία ευρώ και προβάδισμα στον πολιτικό υπάλληλο της χρονιάς! Και έτσι ο “μη μου τους κύκλους τάραττε”, χωρίς χαμόγελο, μίλησε και πάλι χωρίς να λέει τίποτα.
Ο ούτε κλαίει ούτε γελάει, ο ούτε βουλευτής, που φαίνεται όμως έτοιμος για να μοιράσει συγχωροχάρτια, εφόσον εκλεγεί. Κρύβει τις κινήσεις του, τις σκέψεις του, και σαν βραβευμένος υπάλληλος περιμένει εντολές. Σοβαροφανής και με φανερή δυσκολία στον λόγο, πέραν των ξύλινων, χωρίς σημαντικά στοιχεία προσωπικότητας αλλά με έτοιμο μηχανισμό, αμήχανος ο ίδιος, αποτελεί αυτό που λέμε “παιδί” του ΠΑΣΟΚ. Με ό, τι συνεπάγεται η “σοσιαλιστική” του διαπαιδαγώγηση, από ένα κόμμα των “παθών” και των “λαθών.
Από ένα κόμμα που μετέφερε μαύρες σακούλες, με “άγνωστα ” χαρτονομίσματα, από “άγνωστους” δωρητές, σε “άγνωστους” παραλήπτες. Που στήριξε “σοσιαλιστικά” την δεξιά επανειλημμένα, μέχρι που του έγινε συνήθεια. Πόσοι και πόσες χρημάτισαν, υπερήφανα, υπουργοί της. Ο πιθανός, εκτός απροόπτου, “αμόλυντος και αγνοών” πρόεδρος του, που ακόμα δεν ξέρουμε το όνομα του κόμματος, δεν παίρνει θέση. Τόσο….. ξεκάθαρος!
Ένα όμως είναι σίγουρο για εμένα. Όπως το μεγάλο στέλεχος είχε αναφέρει το περίφημο “μαζί τα φάγαμε” έτσι και τώρα περιμένω να ακούσω το “όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε”! Είναι φανερό το σχέδιο, που του έμαθαν στην Ευρώπη και που εκεί εφαρμόζεται, αυτό των συμμαχικών κυβερνήσεων, “τάχα μου δήθεν”, που λέει και η μητέρα μου. Άλλωστε έτσι θα γίνουμε επιτέλους Ευρώπη.
Ο σοβαροφανής (επαναλαμβάνω) υπάλληλος της χρονιάς θα είναι καταπέλτης σε όσους (αν) αντισταθούν στο σχέδιο που “βολεύει” λίγους και εξαπατά τους πολλούς και τους αδαείς. Θα “ψωνίσουμε” δημοκρατία που δεν θα χωρά στα καρότσια του supermarket! Έχουμε να δούμε “ξεχασμένα” ονόματα και “εφιάλτες” με λίφτινγκ να επιστρέφουν, που θα τρίβεις τα μάτια σου και…. όχι μόνο! Και όλα αυτά για το καλό σου, το καλύτερο καλό σου! Έχουμε άλλωστε και “ρομαντική” εμπειρία από τέτοιες κυβερνήσεις! Έ; καλά δεν περάσαμε;
Σε ετοίμασαν και σε συνήθισαν στη μιζέρια, στον φόβο και στον τρόμο. Συνήθισες στην απώλεια χιλιάδων ζωών, συνήθισες να σκοτώνουν τα παιδιά σου, συνήθισες να σπάνε την τζαμαρία της πολυκατοικίας σου. Ανέχτηκες να τσιμεντώνουν και να κατακερματίζουν τον πολιτισμό σου. Όλα αυτά που έρχονται, λοιπόν, θα σου φανούν βατά και θα τα συνηθίσεις. Έτσι αποκτά αξία ο “υπάλληλος της χρονιάς”, σοβαροφανής, νέος και ρυθμιστής “εις μίαν κατάσταση που δεν πάει άλλο”! Έπρεπε να βρεθεί μια Ευρωπαϊκή λύση, επιτέλους. Είτε εκλεγεί ο “υπάλληλος της χρονιάς” είτε ο “πράσινος μασκοφόρος”, το ίδιο και το αυτό! Θα απαντήσει η αριστερά, τ ώ ρ α, στο ολοφάνερο αυτό σχέδιο που βρίσκεται ήδη σε εφαρμογή;