Του Γ. Λακόπουλου
Ας αρχίσουμε με ποια παλιά ιστορία. Κάποτε ο Τσίπρας ειπε μια φράση: “Η θάλασσα δεν έχει σύνορα». Προφανώς δεν εννοούσε ότι δεν διαχωρίζεται η επικράτεια της μιας χώρας από τη διπλανή της στο θαλάσσιο χώρο.
Είπε απλώς το αυτονόητο: ότι δεν υπάρχουν σύνορα, με τη έννοια του φράχτη, του τείχους, του ορατού διαχωριστικού. Όταν λέμε «σύνορα» εννοούμε και αυτό.
Από τότε η προπαγάνδα της ΝΔ το χρησιμοποιεί επίμονα και διαρκώς για να εμφανίσει τον επικεφαλής του ου ΣΥΡΙΖΑ…άσχετο και να εξισορροπήσει την αλλεπάλληλες φραστικές γκάφες του Κυριάκου. Είναι κάτι σαν ζαβολιά…
Και πάμε τώρα στα σημερινά: Ποιον να σιχτιρίσει ο μέσος οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ; Τον βουλευτή του Κινάλ-με την εισαγγελική παραγγελία για ποινική δίωξη για τη Νοβάρτις- που ανακάλυψε ότι οι Συριζαίοι «ήθελαν να ελέγξουν τον αρμό της Δικαιοσύνης», όταν κυβερνούσαν και .. θα το ξανακάνουν;
Ή μήπως τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που έσπευσε να ρίξει νερό στο μύλο της παραπληροφόρησης που ξεσηκώθηκε συντονισμένα για μια αποστροφή της ομιλίας του Τσίπρα στην Κ.Ε. του κόμματός του περί «αρμών της εξουσίας», που «πρέπει να ελέγξει» η επόμενη κυβέρνηση του. Ακόμη δεν τον είδαμε… .
Ήταν πράγματι μια φράση που άφηνε κενά για παρερμηνείες. Και γι’ αυτό ο ίδιος ο Τσίπρας έσπευσε να το διευκρινίσει: αναφέρεται στους αρμούς της Εκτελεστικής Εξουσίας, την διαχείριση της οποίας επιδιώκει να του αναθέσει εκ νέου το εκλογικό σώμα.
Αν θα συμβεί είναι μια υπόθεση ανάμεσα στον ίδιο και στο εκλογικό σώμα. Και είναι προς τιμήν του να καταθέτει τις θέσεις του και τις προθέσεις του πριν από τις κάλπες.
Μετά τη διευκρίνιση οι παπαγαλισμοί ότι ο Τσίπρας ετοιμάζει «χούντα» και «απολυταρχικό κράτος» αποκαλύφθηκαν ως γελοιότητες.
Εκεί επάνω έσπευσε ο συνήθης ύποπτος να το συνεχίσει. Ο Παύλος Πολάκης υπόσχεται ότι «την άλλη φορά θα είναι αλλιώς». Ποια άλλη φορά και τι ακριβώς θα είναι αλλιώς, το μυαλό του το ξέρει. Πάντως πολιτική άποψη αυτό δεν είναι.
Δεν καταλαβαίνει αυτός ο άνθρωπος; Δεν έχει αίσθηση πότε βλάπτει το κόμμα του και πότε προσφέρει υπηρεσίες στους αντιπάλους του; Έφτασε ο Τσίπρας κάποια στιγμή να λέει «πάρτε του το πληκτρολόγιο»
Αλλά το χούι δεν κόβεται. Ίσως δεν έχει γνώση – ούτε του το είπε κανείς προφανώς- πόση εκλογική ζημιά έκανε ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ, με τις ανάγωγες παρορμήσεις του ως υπουργός.
Ήταν κουβέντα αυτή που είπε την άλλη φορά «αν βάζαμε δεξιούς στη φυλακή»; Κανείς δεν του εξήγησε ότι στη φυλακή δεν βάζουν οι κυβερνήσεις;
Το θέμα είναι ότι συνεχίζει και στην αντιπολίτευση. Είναι σοβαρό να καταγγέλλει τον Βούτση γιατί δεν άλλαξε την αυξημένη πλειοψηφία για τις ανεξάρτητες αρχές; Δεν ξέρει ότι η χώρα έχει Σύνταγμα και η Βουλή Κανονισμό;
Είναι λογικό να… απειλεί για την « άλλη φορά;» επάνω που οι άλλοι ανακάλυψαν ότι Τσίπρας θέλει να γίνει Στάλιν;
Με τον ίδιο και μια δυο φυσιογνωμίες ακόμη που φιγουράρουν στο Συριζαίικο δεν θα ξαναδούν κυβέρνηση στον αιώνα τον άπαντα.
Δεν θα έλθει ποτέ η άλλη φορά του Πολάκη, όσο ο ίδιος προσφέρει ασύδοτα ευκαιρίες στη ΝΔ και τα ΜΜΕ να συσκοτίζουν την πολιτική παρουσία του Τσίπρα.
Οι μπαρούφες του είναι ακίνδυνες για τη ΝΔ και επικίνδυνες για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή τη φορά χρησιμοποιήθηκαν για να συσκοτιστούν όσα είπε ο Τσίπρας στην Κεντρική Επιτροπή για τον μετασχηματισμό του κόμματός του.
Σε κάθε περίπτωση είναι αδιανόητο ο Τσίπρας να διευκρινίζει μια δική του φράση και ένας πρώην υπουργός του να… ακυρώνει τη διευκρίνιση.
Κανείς δεν θέλει να φανταστεί τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές να προσπαθεί να πείσει για την επιστροφή του κόμματός του στη διακυβέρνηση και από πίσω ο Πολάκης να υπόσχεται ότι έτσι και συμβεί … θα τα κάνει αλλιώς.
Αν δεν καταλαβαίνει ότι επιβαρύνει το κόμμα του, ας του εξηγήσει κάποιος ότι η πολιτική δεν γίνεται με χοντράδες.
Οι απέναντι περιμένουν να αρπαχτούν από μια κουβέντα για να καλύψουν την πολιτική τους ένδεια. Ακόμη και για να λύσουν τα εσωκομματικά τους. Όπως έγινε με την περίπτωση Κυμπουρόπουλου που χρησιμοποίησε ο Μητσοτάκης για να μην πάρει την πρώτη θέση ο Μεϊμαράκης.
Τι κόμμα κι αυτό…