Πενία (πολιτική), τέχνας κατεργάζεται

Toυ Ιωάννη Δαμίγου

Η πολιτική φτώχια, η τακτική όποιας ευκαιριακής δικαιολογίας, η άρνηση καθαρής και υπεύθυνης θέσης, είναι η αιτία της σκοπούμενης αναξιοπιστίας. Ο ξεκάθαρος σκοπός, μέσω οποιασδήποτε συνθηκολόγησης, συνδιαλλαγής, αποσκοπεί στην διατήρηση θέσεων και ρόλων, προκειμένου της ρήξης και αντιπαράθεσης, με κίνδυνο να τις απωλέσει. Με συνεπαγωγή, την αλλαγή στάσης ιδεών, ιδανικών και αξιών, τόσο απροκάλυπτα και προκλητικά, ως να επρόκειτο για αποτέλεσμα άτυχης ζαριάς. 

Ραγδαίες αλλαγές ιδεολογικών μετατοπίσεων, βασισμένες στην θρασεία κομματική χειραγώγηση, για άμεσα και συμφέροντα αποτελέσματα. Η, σαν όχλος φερόμενη κοινή γνώμη, καταναλώνει κατάπτυστες μονομερείς ανακοινώσεις άλογα, μεταφερόμενη σε δύσβατα και άγνωστα επικίνδυνα μονοπάτια, συρόμενη απαίδευτη και ανιστόρητη καθώς ήταν πάντα, παραμένει και συνεχίζει έτσι.

Η πολιτική πενία, κοινού και προσωπικού κομμάτων, τέχνας κατεργάζεται, προκειμένου να συνεχίζει να υπάρχει και να καθοδηγεί εκμεταλλευόμενη, διασύροντας συνειδήσεις άλογων, σε σχεδιασμένη ερήμην των σχεδίαση. Επιτυγχάνοντας έτσι την συρρίκνωση κομμάτων και προετοιμάζοντας την περίφημη γενίκευση της “μεταπολιτικής”, δηλαδή της μονοδρόμησης συγκεκριμένων ελεγχόμενων και ακίνδυνων επιλογών. Το οικονομικό πεδίο δράσης, των στυγνών επιτηδείων κερδοσκόπων, ελευθερώνεται για δημιουργία νέων εμπόλεμων ενεργειών απανταχού, όπως Μέση Ανατολή, Ουκρανία, Ναγκόρνο Καραμπάχ, Αρμενία και όπου, όλο και με λιγότερες αντιστάσεις.

Επιτυγχάνοντας λοιπόν, την “σύμφωνη” γνώμη λαών και αγορών, με την απλουστευμένη και λαϊκίστικη επιβολή άποψης στους πολλούς και αδαείς. Χωρίς να αντιλαμβάνονται οι μοιραίοι, την εκούσια συμμετοχή των, στην ευτέλεια της ποιότητα της ίδιας της ζωής αυτών μα και των παιδιών των. 

Πενία (πολιτική), τέχνας κατεργάζεται, χειριζόμενη έξυπνα “στρογγυλές” και “ελλιπείς” ανακοινώσεις “προοδευτικών” κομμάτων, σε απόλυτη σύμπνοια με δεξιές ίδιες ε; Κατά τα άλλα, σήμερα είναι η γιορτή της Δημοκρατίας, που μοιάζει σε ένα εθνικό πανηγυράκι συναλλαγών και ανταποδόσεων, φίλων και γνωστών. Με “αγάπη” … χτίζονται όλα και τέχνας!