Του Τάκη Ψαρίδη
Όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει «αναποδιά» για τον κο Μητσοτάκη. Προφανώς δεν έτυχε κάποια «αναποδιά» στους ανθρώπους που πνίγηκαν, πνίγονται και καταστρέφεται η ζωή τους, αλλά ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα.
Η «αναποδιά» αφορά στην επικοινωνιακή εικόνα του κου Μητσοτάκη. Δεν είναι πρώτη φορά που εκτός κειμένου του ξεφεύγει η αλήθεια. Δεν πρόκειται για λάθος και σαρδάμ. Του ξεφεύγει αυτό που νιώθει σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του, την ιδεοληψία του και τον τρόπο που κυβερνά.
Ακόμα και για την ίδια την αλήθεια έχει πει πως «δεν με ενδιαφέρει η αλήθεια αλλά η επικοινωνία»..
Όμως, έτσι ακριβώς επικοινωνιακά χτίζεται η λεγόμενη «μετααλήθεια» και «μεταπολιτική» που φτάνει ακόμα και στην κάλπη και δημιουργεί μια νέα κανονικότητα που γίνεται πραγματικότητα..
Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί, όπως οι περισσότεροι απ το 41%, που παραβλέπουν τα προβλήματα και την φτώχεια τους και ψηφίζουν σύμφωνα με την επικοινωνιακή εικόνα του αρχηγού.
Η πολιτική τραγωδία για την χώρα και τη δημοκρατία μας είναι ότι πέρα από την χυδαιότητα, την προκλητικότητα και απανθρωπιά της μητσοτακικής «μεταπολιτικής» υπάρχει και μια άλλη, προς το παρόν, «ανθρώπινη» και «προοδευτική» «μεταπολιτική».
Είναι αυτή που διεισδύει επικίνδυνα ακόμα και στην αριστερή αντιπολίτευση. Ακόμα και σε αυτούς που νιώθουν αριστεροί αλλά που ξαφνικά, ίσως επειδή τους το είπε ένας άλλος διάσημος βαρύς και ασήκωτος αριστερός, παραβλέπουν αξίες, ιδέες και προγράμματα (εξηγείται φυσικά αυτό) και ψηφίζουν σύμφωνα με την εικόνα ενός «επιτυχημένου» επιχειρηματία στην Αμερική που η σχέση του με τη χώρα είναι μόλις τριών μηνών και με την αριστερά τόση, ώστε να μην μπορεί να ξεχωρίσει το απολιτίκ απ το πολιτικό..
Ακόμα και αυτού του είδους λοιπόν η «μεταπολιτική», εάν ποτέ φτάσει να σφυρηλατηθεί στους θρόνους της κυβερνητικής εξουσίας, μπορεί να εξελιχθεί το ίδιο χυδαία και απάνθρωπη όπως του κου Μητσοτάκη..