Του Ιωάννη Δαμίγου
Το έδαφος είχε προετοιμασθεί από την πρώτη τετραετία και γράφω πρώτη γιατί θα ακολουθήσουν κι άλλες, με αποτέλεσμα πλέον την τελική άοκνη πολιορκία επί όποιας υλικής και άυλης αξίας. Καθώς κατά την πρώτη τετραετία και για να προετοιμάσει την δεύτερη, κινήθηκε σε χαλαρούς επιθετικούς ρυθμούς, με προπόνηση σε προσωπικές λεηλασίες αρίστων, για παρατήρηση αντιδράσεων, που δεν υπήρξαν.
Οι άλλοι δεν ενόχλησαν, μια και είχαν καταπιαστεί με την έκθεση καταγραφής διαπιστώσεων, καθημερινών διαπιστώσεων όμως.Ήρθε λοιπόν η ώρα, οι μέρες, οι μήνες και τα χρόνια, για τις καλές και γερές μπίζνες, τέτοιες που δεν θα μπορούν και να διαπιστωθούν. Η αδυνατισμένη από δίαιτα διαρκείας αντιπολίτευση, δεν θα είναι σε θέση καν να ελέγξει, ίσως μόνο να παρατηρεί.
Ο θάνατος “δι’ ασήμαντον αφορμήν” καθημερινά και σε αυξητικό βαθμό από τούδε και στο εξής, ναι, θα αποτελεί την περίφημη κανονικότητα. Είτε αυτή έχει να κάνει με την μεταφορά, την αντιμετώπιση, τον χρόνο και την οικονομική δυνατότητα του ασθενούς.Ήδη η συχνότητα καταγραφής θανάτων έχει κατακόρυφη άνοδο, με την έναρξη της δεύτερης ψηφισμένης πανηγυρικά κυβερνητικής θητείας. Ο ασθενής βέβαια, να το αναφέρουμε κι αυτό, θα έχει την πατριωτική υπερηφάνεια να αφήνει την τελευταία του πνοή ανάμεσα σε μεταφορείς των τριών σωμάτων στρατού, ναύτη, αεροπόρο ή πεζικάριο. Ασθένεια, δυστύχημα, εργατικό ατύχημα (σε αύξηση κι αυτά), οι τραυματιοφορείς της μάχης της πολιορκίας, κοντά σου.
Θα έχουμε την ευκαιρία να αισθανθούμε πολιορκημένοι από επιλογή, χωρίς διέξοδο παρά μόνο με ηρωικές εξόδους χαμού, όρα Μεσολογγίου, σε απ’ ευθείας μετάδοση στην τηλεόραση.Όταν η Γερμανία επιστρέφει στην λιτότητα, με πρόγραμμα περικοπών μαμούθ 31 δις, από τις κοινωνικές δαπάνες, περιττεύουν οι προβλέψεις για το τι θα προκύψει εδώ.Το έχει η ηρωική απόφαση της επιλογής μας, η ιστορία μας και το ιερό μας πατριωτικό καθήκον: “Ελεύθεροι πολιορκημένοι” ξανά.