Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Κάθεται κάτω από τη μπάρα της πολιτικής και υπόσχεται να μένει εκεί.
Σε μια από τις απανωτές ψηφοθηρικές και συνήθως φλύαρες συνεντεύξεις του – αυτή τη φορά στο αθλητικό sport24.gr – ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε για τις ευρωεκλογές ότι « είναι σημαντικές γιατί η Ευρώπη παίζει σημαντικό ρόλο στις ζωές μας…”
Σωστός ο παίχτης. Μόνο που δεν πρέπει να μας διαφεύγουν δύο πράγματα, αν δεν θέλουμε να πάρουμε σαν έπεα πτερόεντα όσα λέει.
Ενα είναι ότι δεν διόρθωσε το «ανοσιούργημα» των «Σαμαροβενιζέλων», όταν είχαν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία: καθιέρωσαν τον σταυρό προτίμησης, στην ανάδειξη των ευρωβουλευτών. Δήθεν υπέρ της Δημοκρατίας.
Οι « πατέρες» του σύγχρονου ελληνικού Κοινοβουλευτισμού, αντιμετώπιζαν τα ευρωψηφοδέλτια των κομμάτων , σαν ό,τι -πρέπει να – είναι: λίστες αριστίνδην εκπροσώπησης στο Ευρωκοινοβούλιο.
Εκεί η ατζέντα είναι βαριά, διευρυμένη και στρατηγικού χαρακτήρα. Αποστολή των εθνικών αντιπροσωπειών δεν είναι να κάνουν συνδικαλισμό υπέρ της χώρας τους. Την υποστηρίζουν καλύτερα, μετέχοντας στη διεύρυνση και εμβάθυνση της κοινοτικής Ευρώπης.
Για τρεις δεκαετίες τα κόμματα έστελναν, κατά την εκλογική τους δύναμη , τους καλυτέρους του χώρου τους. Με κριτήριο να ανταποκριθούν στην απαιτήσεις έγκρισης της νομοθεσίας και κοινοβουλευτικού ελέγχου στο πολυεθνικό Ημικύκλιο.
Ετσι τίμησαν τη χώρα και το ελληνικό πολιτικό σύστημα σπουδαίοι εκπρόσωποι τους. Και παρότι στην πορεία τα κριτήρια επιλογής ξέφτισαν κάπως – και το ευρωβουλευτηλίκι αντιμετωπίσθηκε ακόμη και σαν…δώρο – πάντα στις κομματικές λίστες υπήρχαν αξιόλογοι υποψήφιοι.
Με τον σταυρό προτίμησης, σε ενιαία περιφέρεια, η ανάδειξη ευρωβουλευτών υποβαθμίσθηκε σε διαδικασία εσωτερικής επιρροής.
Τα κριτήρια ευτελίσθηκαν – με περσόνες από το χαμηλης ποιότητες θεάματα. Η εκλογή παραδόθηκε σε σκληρούς κομματικούς μηχανισμούς , σε μιντιάρχες και άλλους παραγοντες πολιτικής χειραγώγησης – που διανθίζουν και με ευρωβουλευτές τους στρατούς τους στο εθνικό Κοινοβούλιο.
Το δεύτερο που εκθέτει τον Μητσοτάκη είναι ότι ειδικά στις επικείμενες ευρωεκλογές κατέβασε τον πήχη δραματικά και αλλοίωσε τον χαρακτήρα τους. Με πριμοδοτούμενες υποψηφιότητες που εμφανώς δεν μπορούν να ανταποκριθούν στον ρόλο. Δημιουργώντας και μια διακρατική περιπλοκή με μια ακροδεξιά υποψηφιότητα από την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας.
Από τις ενδείξεις προκύπτει ότι η νεα ευρωομάδα ειδικά της ΝΔ, θα είναι χειρότερη από την απερχόμενη. Ονόματα και μη χωριά. Μόνο ένα παράδειγμα.
Δεν λείπει ο συλλογικός σεβασμός στα ολυμπιακά επιτεύγματα του κυρίου Πύρρου Δήμα. Αλλά πώς μπορεί να «σταθεί» στο Στρασβούργο, όταν δοκιμάσθηκε και απέτυχε στα έδρανα του ελληνικού Κοινοβουλίου;
Όταν ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο Βαγγέλης Βενιζέλος τον διόρισε – με τη μάταιη προσδοκία της εκλογικής ωφελείας – βουλευτή, ο απολογισμός του υπήρξε οικτρός. Οσο και ο απολογισμός του ευρωβουλευτή της ΝΔ που υιοθέτησε ο σημερινός διάδοχός του.
Ως ευρωβουλευτής του Μητσοτάκη ο Δήμας, θα είναι και επικίνδυνος, καθώς άρχισε τις ακροδεξιές πιρουέτες σε ταπί που δεν γνωρίζει: ανέλαβε την εξαγωγή της ελληνοαλβανικής έντασης στο μόνο αντιπροσωπευτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ο δοξασμένος ολυμπιονίκης – που έριξε μαύρη πέτρα στο ΠΑΣΟΚ, που τον ευεργέτησε στην πολιτική και θύει στον Μητσοτακη και τη Δεξιά- αναγγέλλει ότι θα κάνει ντουέτο με «τον πατριώτη και άξιο τέκνο της Χειμάρρας» – με το όχι και πολύ ευώδες πολιτικό μητρώο.
Κάθεται κάτω από τη μπάρα της πολιτικής και υπόσχεται να μένει εκεί.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
