Του Γ. Λακόπουλου
Όσοι έχουν τη δυνατότητα να ξέρουν λένε ότι ο Σταύρος Ψυχάρης από πλευράς υγείας δεν είναι καλά. Η ασθένεια του εμφανίζει παρενέργειες που τον δυσκολεύουν στη κίνησή του. Αλλά δεν το βάζει κάτω. Όσοι τον γνωρίζουν αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι ο άνθρωπος που θα τα παρατήσει.
Μπορεί να του πήραν όσα του πήραν από την περιουσία του, κάτι που μάλλον είχε προβλέψει. Αλλά κανείς δεν μπορεί να του πάρει κάτι άλλο: όσα ξέρει. Από πρώτο χέρι- ως παλιός πολιτικός συντάκτης, διευθυντής του Βήματος, ιδιοκτήτης του ΔΟΛ. Δηλαδή σαν παράγων του δημοσίου βίου που έχει συνομιλήσει με τους πάντες και είχε πάντα πρόσβαση στο παρασκήνιο της πολιτικής, της οικονομίας και της δημογραφίας. Αυτά που ξέρει θα εμφανίσουν σε δυο βιβλία.
Το ένα είναι ήδη έτοιμο- από χρόνια. Πρόκειται για μια δωδεκάωρη μαγνητοφωνημένη συνομιλία του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κανείς δεν το έχει διαβάσει εκτός από έναν προσωπικό φίλο του, στενό συνεργάτη του ιδρυτή της ΝΔ. Όπως λέγεται, σ’ αυτό το βιβλίο ο Καραμανλής λέει πράγματα για τους δυο Παπανδρέου που γνώρισε και ορισμένες επιχειρηματικές οικογένειες.
Αυτό ήταν ενδεχομένως και ο λόγος για τον οποίο δεν εκδόθηκε ως τώρα. Το Συγκρότημά ήταν παπανδρεϊκό. Ο Λαμπράκης ή ο ίδιος ο Ψυχάρης δεν είχαν λόγους να εκθέσουν επιχειρηματίες που ενδεχομένως είχαν ανάγκη. Τώρα για τον Ψυχάρη αυτοί οι λόγοι εξέλιπαν.
Αλλά το βιβλίο, που θα κάνει πολλούς τα χάνουν στον ύπνο τους, είναι αυτό που γράφει τώρα ο πρώην ισχυρός άνδρας του ΔΟΛ -όπως ο ίδιος εξομολογείται σε συνομιλητές του. Είναι κατά κάποιο τρόπο τα απομνημονεύματά του. Ο ίδιος έχει παρελθόν στην αποκαλυπτική συγγραφή με τα δυο βιβλία που εξέδωσε μετά τη Μεταπολίτευση: τα “Παρασκήνια της Αλλαγής” -του 1974- και “Οι Μνηστήρες της Εξουσίας”.
Στο νέο βιβλίο προφανώς θα εκθέσει όσα γνωρίζει για πολιτικούς, για οικονομικούς παράγοντες και για δημοσιογράφους με άξονα αναφοράς τον ΔΟΛ. Από τότε που ανέλαβε τη διεύθυνση του Βήματος μέχρι την ώρα που τον παρέδωσε στις τράπεζες ως ιδιοκτήτης.
Ο Ψυχάρης γνωρίζει καλά τι συνέβαινε σε κάθε πολιτική περίοδο στη χώρα. Ξέρει πώς διαμορφώθηκαν τα πράγματα και πώς κινήθηκαν τα πρόσωπα στα παρασκήνια του δημοσίου βίου και των κομμάτων. Από αυτή την άποψη έχει χρέος να τα καταθέσει ως αυτόπτης μάρτυρας -για τον ιστορικό του μέλλοντος. Προφανώς για όσα έχει καταγράψει διαθέτει και τις συναφείς αποδείξεις , όπου χρειάζεται.
Όσοι δούλεψαν μαζί του άλλωστε γνωρίζουν τη μεθοδικότητα των πρακτικών του. Ίσως όμως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα προκύψει από την κατάθεση τη γνώμης -και όσων γνωρίζει- για τον εξοστρακισμό του από το Συγκρότημα. Ο Ψυχάρης έχει αίσθηση ότι χτυπήθηκε από μέσα. Ότι θα μπορούσε ένα διασώσει την επιχείρησή του, αν δεν τον είχαν πουλήσει κάποιοι τους οποίους ο ίδιος ανέδειξε και ευεργέτησε ποικιλοτρόπως, μοιράζοντας αξιώματα και ρόλους.
Είχε τρόπο να συνεννοηθεί με τις τράπεζες -και αν δεν είχε προβλήματα υγείας θα το έκανε,αλλά δεν τον άφησαν. Έχασε τον ΔΟΛ για να εξυπηρετηθεί μια συγκεκριμένη πολιτική σκοπιμότητα που αφορά την υποστήριξη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Που δεν είχε πρόβλημα να εμφανιστεί στη Βουλή με τη αξίωση να ορίζει ο ίδιος τη γραμμής των εφημερίδων του Ψυχάρη.
Ο πρώην ιδιοκτήτης του ΔΟΛ γνωρίζει ποια πρόσωπα και γιατί του στέρησαν αυτή τη δυνατότητα και τον οδήγησαν στη χρεοκοπία και στην αποχώρηση. Ποιοι τον παραπλάνησαν ή τον “έδωσαν”. Όπως προφανώς γνωρίζει και τα κίνητρά τους. Και μάλλον θα το γλεντήσουμε όταν εκδοθεί αυτό το βιβλίο. Κάποιοι πράγματι πρέπει να ανησυχούν.