Του Απόστολου Αποστόλου
Η είδηση για το μέλλον της ΕΕ και την ειρήνης βρίσκεται στην κοινή ανακοίνωση των Μακρόν-Σολτς που λέει: «Η Ουκρανία πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιεί τα όπλα της σε ρωσικό έδαφος.» Μάλιστα ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν υποστήριξε ότι τα γαλλικά όπλα που έχουν σταλεί στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, μπορούν να στοχεύουν βάσεις εντός της Ρωσίας» Ο Γερμανός Σολτς, με όρους δημιουργικής ασάφειας, δήλωσε ότι η Ουκρανία επιτρέπεται να υπερασπιστεί τον εαυτό της, εφόσον σέβεται τους όρους που έχουν τεθεί από τις χώρες που προμήθευσαν τα όπλα -συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών- και το διεθνές δίκαιο…Το βρίσκω περίεργο όταν κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να της επιτραπεί να αμυνθεί και να λάβει μέτρα τα οποία θα είναι κατάλληλα και στοχεύουν πέραν της Ουκρανίας». Αλλά και η κυβέρνηση Μπάιντεν έδωσε το πράσινο φως στην Ουκρανία να χρησιμοποίησει αμερικανικά όπλα για να πλήξει τη Ρωσία. σύμφωνα με το Politico. Έτσι η Ευρώπη ως παρακολούθημα των ΗΠΑ είναι έτοιμη για εμπλοκή.
Άραγε αυτή την Ευρώπη οραματιζόταν ο Σουμάν ή ο Αλτσίνετ ντε Γκάσπαρι, οι εμπνευστές της Ευρωπαϊκής Ενότητας της ειρήνης και της δημοκρατίας; Τόνιζε ο Αλτσίντε ντε Γκάσπαρι: «Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενότητας δεν θα οικοδομηθεί με τη βία ούτε με τις κατακτητικές βλέψεις, αλλά με την υπομονετική εφαρμογή των δημοκρατικών μεθόδων, το εποικοδομητικό πνεύμα της συναίνεσης και το σεβασμό της ελευθερίας και της ειρήνης». (Στρασβούργο 12 Ιανουαρίου 1951).
Σε οκτώ χρόνια οι συνολικές στρατιωτικές δαπάνες της ΕΕ που ανήκουν στο ΝΑΤΟ ξεπέρασαν συνολικά τα 346 δισεκατομμύρια ευρώ και αυξήθηκαν μέσα σε αυτή την οκταετία κατά 30%. Δηλαδή τέσσερις φορές υψηλότερες από τις στρατιωτικές δαπάνες της Ρωσίας. Οι παραπάνω στρατιωτικές δαπάνες προέκυψαν ύστερα από δραστικές περικοπές των πολιτών της ΕΕ, για την κοινωνική και υγειονομική ασφάλεια, για την εκπαίδευση, για την ενίσχυση του κράτους πρόνοιας, δηλαδή την αναδιανομή στους πολίτες της ΕΕ ενός μεριδίου του εθνικού εισοδήματος και της εγγύησης ενός ελαχίστου επιπέδου αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης».
Με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία η στρατιωτική παραγωγή της ΕΕ έχει αυξηθεί κατά 50%, με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρ Μισέλ να δηλώνει ότι «πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα», καλώντας τις χώρες της ΕΕ να διευκολύνουν επενδύσεις στον τομέα της «άμυνας». Δηλαδή μιλάμε ουσιαστικά για μια οικονομία πολέμου ενώ εξετάζονται σχετικές μεταρρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ώστε να της επιτραπεί η υποστήριξη της ευρωπαϊκής «αμυντικής» βιομηχανίας. Και φυσικά «το μάρμαρο» της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης θα το πληρώσουν οι λαοί της ΕΕ.
Ας δούμε όμως πως ο μανδύας της ηθικής υποκρισίας της ΕΕ σκεπάζει την τρέλα του πολέμου. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επικύρωσε το Μάρτη του 2024 απόφαση παροχής 5 δισ. ευρώ για στρατιωτική στήριξη στο Κίεβο μέσω του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη» (ΕΜΕ). Ενώ με νεώτερη απόφαση η χρηματοδότηση του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη» θα ξεπεράσει τα 17 δις, έως το 2027. Ο ΕΜΕ τελικά δεν χρηματοδοτεί δράσεις για την ειρήνη, αλλά για τον πόλεμο. Παράλογο; Καθόλου. Η παραλογία αποτελεί νεότερη ευρωπαϊκή κατάκτηση. Βλέπετε ο πόλεμος επινοεί παραλλαγές της ειρήνης οι οποίες (παραλλαγές) αποτελούν μια ανέφικτη ανταλλαγή ψευδαίσθησης και παραμένουν συνένοχες προεκτείνοντας τις πολιτικές συνωμοσίες.
Τέλος ο γερμανικός όμιλος πολεμικής βιομηχανίας «Rheinmetall» ανακοίνωσε ότι κατασκευάζει τουλάχιστον 4 εργοστάσια στην Ουκρανία και προβλέπεται να κατασκευαστεί σύντομα και εργοστάσιο πολεμικής βιομηχανίας στη Λιθουανία, όπου η Γερμανία σχεδιάζει να αναπτύξει ταξιαρχία σε μόνιμη βάση, για να ενισχυθεί η ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Μήπως μέσα σ’ αυτή την εποχή όπου όλα γίνονται παρορμητικές ακράτειες και συναιρούνται, συναριθμούνται, ανακυκλώνονται, ή συνταξιδεύουν αδιαχώρητα σε μια διαρκή επιταχυνόμενη κίνηση στο απόλυτο κενό, χωρίς έλξεις, πρέπει να αποχαιρετήσουμε ιδέες, νοήματα, περιεχόμενα και να ξεκινήσει από την αρχή να γράφει το κοντέρ της ζωής μας;
Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας