Του Ιωάννη Δαμίγου
Όσο απαίδευτος και να είναι κανείς, ξεχωρίζει στην αρχή το λευκό και μάλλον είναι σίγουρος γι’ αυτό που βλέπει. Ανίκανος όμως και νωχελικά ανέτοιμος, συνηθισμένος στο ημίφως, προδίδει μια κάποια ανάγκη καθοδήγησης Κι εδώ, αναλαμβάνει το θρεμμένο σύστημα, με τα γνωστά και οικεία μέσα του, αλλά και τα έξω του, να περάσει την “αντiσυστημική” τάχα αμφιβολία, ύπουλα, ήσυχα, μην τον τρομάξει. “Μπορεί και να γκριζάρει κάτι λίγο, όμως;”
κάνουμε μια ανοιχτή συζήτηση, με έγκυρους και έγκαιρους τηλεοπτικούς δημοσιογράφους, με καλεσμένους κάποιους ειδικούς καθηγητές επί των αποχρώσεων. Δημοσιογράφοι αυτοί, καθηγητές οι άλλοι, ανοιχτός αυτός στο έλλειμμά του, αρχίζει να διακρίνει το κρυμμένο και υφέρπον πονηρό γκρι, που χωρίς τους διαφωτιστές, αδυνατούσε. Ε, μετά από δημοσκοπήσεις επί της πραγματικής ψήφου, μονάδα την μονάδα, καταλήγει στο συμπέρασμα της πλειοψηφίας πια, πως γκρίζο ήταν, μα η γωνία και ο πλάγιος φωτισμός τον μπέρδευαν. Καθήκον όμως τώρα, να μεταφέρει στους άλλους θεατές, το λάθος του, πως δεν είναι λευκό, ξεγελάστηκε, άρα ξεγελαστήκατε όλοι σας. Να, δείτε και μόνοι σας, ορίστε, που το λευκό γκριζάρει. Το έβαλαν κάτω, το συζήτησαν, το ανέλυσαν και απέδειξαν οι έμπειροι την σωστή και κάτω από ειδικές συνθήκες, απόχρωση του γκρι, που ωστόσο του διέφευγαν.
Εκεί που έμεινε στην σιγουριά και την εμπιστοσύνη πλέον, της όρασής του, οι συνθήκες άλλαξαν, όπως άλλαξε και ο φωτισμός, μαζί με την γωνία θεώρησης. Συγκλήθηκε έκτακτο συμβούλιο, και κατόπιν δημοσιοποίηση της συζήτησης με νέα διαφωτιστική εκπομπή, με σκοπό την πραγματική πλέον και τελική διαμορφούμενη απόχρωση του αμφισβητούμενου πλέον γκρι. Ω! Νέο ενδιαφέρον θέμα, που πρέπει η πολιτεία να διευθετήσει πάραυτα, προς γνώση και συμμόρφωση των υπεύθυνων πολιτών της.
Καταιγιστικές οι εξελίξεις, πηχυαίοι οι τίτλοι, μαχόμενοι δημοσιογράφοι στην πρώτη γραμμή, του αγώνα: Όλη η αλήθεια στο φως, το μαχαίρι μέχρι το κόκκαλο, για το γκρι της απάτης και των μασκοφόρων σκευωρών της απόχρωσης! Κλήσεις μαρτύρων στον Άρειο Πάγο, καταθέσεις, διορίες απολογιών, τροπολογίες, βουλεύματα και ορισμός ημερομηνίας απόφασης. Ο όχλος βοά, απαιτεί απάντηση εδώ και τώρα, καθώς τα προβλήματα δεν μπορούν να περιμένουν. Εκπομπές, η μια πάνω στην άλλη, ειδικοί εμπειρογνώμονες, πρωινάδικα, εκκλησία, ακόμα και μετεωρολόγοι, προετοιμάζουν την κοινή γνώμη, για την αλήθεια, την μια, όχι της απόχρωσης, μα αυτού του ενός χρώματος. Και επιτέλους, μαύρος καπνός, Habemus colour, το βρώμικο μαύρο.
Το μαύρο της Ευρώπης, το μαύρο των ΗΠΑ, μα και των λοιπών ηπείρων. Της παγκοσμιοποίησης το μαύρο, το ανεξίτηλο της αμάθειας, της υποταγής, του μαύρου κεφαλαίου του πολέμου, των φόνων, το μαύρο των προηγούμενων Παγκοσμίων. Που διακρίνεται από όποια γωνία, χωρίς φωτισμό, που μυρίζει μπαρούτι και θάνατο, της άγνοιας το μαύρο, της μόδας. Μα ναι, πάντα σε μαύρο κατέληγε κι ας ξεκινούσε λευκό, που γάριαζε από καιρό, με υποψία γκρίζου. Η λευκότητα, με την ανταύγεια της την φωτεινή, στράβωνε από πάντα τα άμαθα στο φως μάτια …