Χαμαι-λεοντ[αρ]ίζοντες;

Του Γιάννη Πανούση

Αποδείχτηκε ακόμα μία φορά ότι (οι άνθρωποι ανώτερης κοινωνικής τάξης)τακτοποιούν τα πράγματα,έστω κι αν υπάρχουν μεταξύ τους κάποιες,ας τις πούμε έτσι,’ανισόπεδες διαβάσεις’

Σπ. Πλασκοβίτης,Το πουκάμισο του Καθηγητή

Μέσα στο γενικό χαμό [Έβρος-κορονοϊός] έχουμε και τους γνωστούς δια[γ]νοουμένους της Πλατείας, οι οποίοι αναζητούν ρόλο ‘’γιατρού/θεραπευτή παθών και λαθών’’ [προφανώς των ‘άλλων’, αφού οι ίδιοι είναι εσαεί αθώοι].

Από τον τρίτο δρόμο προς τη Σοσιαλδημοκρατία, από το μεταρρυθμιστικό εκσυγχρονισμό, από τον ανατρεπτικό ριζοσπαστισμό, από το μετανεωτερικό ανορθολογισμό εσχάτως ανακάλυψαν τον προοδευτισμό  με οικολογική ευαισθησία. Δεν πρόκειται για εναλλαγές ψευδαισθήσεων ή για δόλιο κομπογιαννιτισμό αλλά περισσότερο για έντονη και διαρκή επιδειξιομανία.

Αφού το τερμάτισαν ως ‘αριστεροι’[sic], ως κινούμενοι οραματιστές[sic][ΠΑΣΟΚ-58-ΕΛΙΑ-ΠΟΤΑΜΙ-ΓΕΦΥΡΕΣ] τώρα αποφάσισαν να κάνουν μία performance, ανεχόμενοι[!] την υπεράσπιση των συνόρων αλλά ανησυ-χούντες για τον ανθρωπισμό των υπολοίπων, τους οποίους θεωρούν από χέρι ‘απάνθρωπους’.

Όσον αφορά στην Πανδημία δεν είναι το προσφιλές τους παιχνίδι, καθώς κάμπτεται η πνευματική τους ανωτερότητα να έχουν λύσεις prêt à porter για κάθε νόσο, οπότε ασχολούνται με το 2021, μάλλον για να ξαναδιχάσουν το λαό μέσω επιδημίας αναθεωρητισμών.

Μία ελίτ-λάστιχο, τιμητής των άλλων και διατιμητής της δικής της αξίας, λειτουργούν –εκ των υστέρων κι εκ του ασφαλούς- σαν μαχητές των μετόπισθεν αναζητώντας μία ιστορική δικαίωση χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Ιστορίας των λαών.

Επειδή η χώρα περισσότερο ‘διανοουμενοκρατείται’ παρά πολιτικοκρατείται [παρά την ένοχη σύμπραξή τους κατά περίπτωση] κι επειδή ο σύγχρονος πνευματικός[διά]κοσμος θυμίζει τις ρώσικες μπάμπουσκες, όπου η μία κούκλα της διαπλοκής κρύβεται μέσα στην άλλη, καλά θα ήταν από τώρα να έχουμε κατά νου ότι μόλις τελειώσουμε με τις δύο κρίσεις, θα πρέπει να βρούμε αμελλητί και το εμβόλιο κατά της νόσου των δια[γ]νοουμένων.

ΥΓ.’’Για όλους εκείνους στους οποίους δόθηκε η εξουσία

για να ταρακουνούν ή να υποχρεώνουν,

ανάμεσά τους μοιράζονται τον ουρανό

και  δίνουν(στο λαό) την κόλαση’’[Ambrose Bierce/Γ.Σουλιώτης,Ανθολόγιο καταραμένων ποιητών]