Σε επίσημη αλλά και ιδιαίτερα συγκινητική τελετή απένειμε χθες το Πανεπιστήμιο του Salzburg στον Μίκη Θεοδωράκη τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα της Φιλοσοφίας (Dr. phil. h. c.) “ως αναγνώριση του τεράστιου καλλιτεχνικού και πολιτικού του έργου στους άξονες «Διαχρονική μουσική και υπερεθνική αντίσταση», αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα», «πολιτική παιδεία»”.
Η απόφαση της Συγκλήτου αναφέρεται ιδιαίτερα στο “έργο ζωής του Μίκη Θεοδωράκη που μπορεί να ιδωθεί ως ένας υπερεθνικός αγώνας για την ελευθερία και την ειρήνη, ο οποίος δεν αντικατοπτρίζεται μόνο στην κοινωνική και πολιτική του δράση, αλλά και στο μουσικό του έργο». Στην “στηριζόμενη σε αρχές της διδασκαλίας του Πυθαγόρα θεωρία της «συμπαντικής αρμονίας» για τη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο, την Τέχνη και τον Κόσμο”, στην “πρωτοποριακή φιλοσοφική και κοινωνιοκριτική προσέγγισή του για τον ελεύθερο χρόνο, την καλλιτεχνική δημιουργικότητα και την παιδεία, όπως διατυπώθηκε στη μονογραφία του “Αντι-μανιφέστο”.
Δεν ενέπνευσε μόνο μελέτες για την κοινωνική αλλαγή, αλλά δρομολόγησε με δημιουργικό τρόπο σημαντικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς της εποχής μας”, “στο δημοκρατικό του ήθος, το οποίο διατήρησε στο ακέραιο, πολλές φορές ξεπερνώντας τα σωματικά και ψυχικά του όρια” και καταλήγει τονίζοντας ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ένας άνθρωπος “που υψώνει αδιάκοπα μέχρι σήμερα την πολιτική φωνή του και επεκτείνει διαρκώς το μουσικό του έργο χτίζοντας γέφυρα μεταξύ Τέχνης και Πολιτικής”.
Στην αντιφώνησή του ο Μ. Θεοδωράκης έκανε μια αναδρομή στα 93 χρόνια μιας ζωής γεμάτης μουσική και αγώνες εναντίον κάθε μορφής εξουσίας. Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στον δημιουργικό «διάλογο» δημιουργών και κοινού και στις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να υπάρχει η σχέση αυτή, στη σημερινή κοινωνία μας με την βαθιά και πολύμορφη κρίση, καθώς και στο Όραμα μιας άλλης Κοινωνίας χωρίς βιομηχανίες πολέμου, με Ελευθερία, Ειρήνη, Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Κατέληξε εκφράζοντας τις ευχαριστίες του προς τον Πρύτανη και την Σύγκλητο των Καθηγητών του Πανεπιστημίου του Salzburg και την συγκίνησή του για την αναγόρευσή του ως επίτιμου διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο της πόλης του Μότσαρτ.