Του Μελέτη Ρεντούμη
Είναι γεγονός πως ένα από τα δομικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι η παιδεία ιδίως από την μικρή ηλικία και το δημοτικό όσον αφορά τα εφόδια που λαμβάνουν τα παιδιά στο σχολείο.
Μία διεθνής εξέταση μέσα από παγκόσμια standards που λέγεται PISA είναι ένας αντικειμενικός τρόπος αξιολόγησης, ώστε να κατανοήσουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές αν οι μαθητές ανάλογα με την ηλικία τους, έχουν την ικανότητα να εκφράζονται σωστά, να κατανοούν τα βασικά σημεία ενός κειμένου αλλά και αν έχουν αναπτύξει κριτική σκέψη.
Δυστυχώς η άσκηση αυτή γίνεται κάθε χρόνο σε όσα σχολεία συμμετάσχουν υπό την αιγίδα του υπουργείου παιδείας και τα αποτελέσματα είναι λίγο πολύ απογοητευτικά τόσο στο Δημοτικό όσο και στο Γυμνάσιο.
Παρά τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της διδασκαλίας με σύγχρονες μεθόδους και την υιοθέτηση ενισχυτικής διδασκαλίας, καθώς και του ψηφιακού σχολείου τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα.
Φέτος λοιπόν ήταν μία ακόμη απογοητευτική χρονιά, καθώς όλα δείχνουν πως η λογική της παπαγαλίας που υιοθετήθηκε στην εκπαίδευση εδώ και πολλά χρόνια με αποκορύφωμα τις πανελλήνιες, ισοπέδωσε την κριτική σκέψη των μαθητών, που σημαίνει ότι οι μελλοντικοί πολίτες θα έχουν μειωμένη αντίληψη όσον αφορά τις πληροφορίες που θα δέχονται, ενώ δεν θα είναι ανταγωνιστικοί σε μία δύσκολη και απαιτητική αγορά εργασίας.
Βέβαια αντί να προβληματιστεί η εκπαιδευτική κοινότητα με την όλη κατάσταση που ισχύει στην παιδεία και την έλλειψη πραγματικών προσόντων ως εφόδια ζωής, σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει εναντίωση στο σύστημα και την εξέταση PISA, σε σημείο που τόσο καθηγητές όσο και συνδικαλιστές, αρνούνται την συμμετοχή του σχολείου τους στην όλη διαδικασία, για να μην υπάρξουν και κοινοποιηθούν αποτελέσματα που πιθανώς να τους θίγουν.
Το κάθε σύστημα που μπορεί να οδηγήσει σε συγκεκριμένα συμπεράσματα, σχετίζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με την περιβόητη αξιολόγηση στην εκπαίδευση, τόσο των σχολικών μονάδων όσο και των καθηγητών όλων των βαθμίδων, με στόχο περαιτέρω επιμόρφωση και διορθωτικές ενέργειες, κάτι όμως που δυστυχώς ακόμα και σήμερα συναντά αντιδράσεις.
Σε κάθε περίπτωση είναι απαράδεκτο αν όχι τραγικό, να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση στην παιδεία και να μην υπάρχει ένα συνεκτικό σχέδιο ανασυγκρότησης από την πολιτεία, μέσα από μία εθνική και διακομματική συναίνεση, με στόχο την διασφάλιση της αξίας των πολιτών αυτής της χώρας.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός