SOS, ενόψει της αναμέτρησης στη Βουλή: στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει με προειδοποίηση… διαζυγίου από την Κεντροαριστερά

Του Γ. Λακόπουλου

 Αν κρίνουμε από όσα φαίνονται, η κυβέρνηση δεν δείχνει να συνειδητοποιεί πόσο κρίσιμη είναι για το μέλλον της -αρχής γενομένης από τις κάλπες της 26ης Μαΐου- η συζήτηση της προσεχούς εβδομάδας στη Βουλή.

Για τη ΝΔ η πρόταση μομφής κατά Πολάκη είναι σα “να βάζει το κεφάλι του αρχηγού της στον πάγκο του χασάπη”- κατά το στίχο του  Σαββόπουλου- μετά την ευφυή απάντηση Τσίπρα να γενικεύσει τη συζήτηση με αίτημα ψήφου εμπιστοσύνης.

Αλλά και για τον Πρωθυπουργό αυτό το τριήμερο θα είναι προσωπικό τεστ απέναντι σε ένα συγκεκριμένο κοινό: τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους.

Είναι οι παλαιοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ που μετακινήθηκαν μεταξύ 2012-15 στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν το εξέτρεψαν από τις γραμμές του οι ηγεσίες του. Είναι ψηφοφόροι του Τσίπρα και όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Και το τελευταίο διάστημα είναι επιφυλακτικοί.

Οι λόγοι είναι ορατοί: η άρνηση υπουργών και κομματικών στελεχών να ασπασθούν τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ που προωθεί ο Πρωθυπουργός, η ανοχή του  ίδιου απέναντι σε δυο υπουργούς του και η ενσωμάτωση περιθωριακών προσώπων που εμφανίσθηκε ως διεύρυνση.

Κυρίως αυτό που ενοχλεί είναι ότι πολλοί από τον ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν ότι δεν ενδιαφέρονται για την υγιή διακυβέρνηση, αλλά για την αναπαραγωγή του ΣΥΡΙΖΑ ως  κόμμα. Συμβιβάζονται με καταστάσεις που τους διευκολύνουν σ’ αυτό- ακομη και με παράγοντες της διαπλοκής. Και ορισμένοι έχουν στρατηγική δευτέρου κόμματος στις  εθνικές εκλογές, με την προσδοκία να επιστρέψουν  στις μεθεπόμενες.

Έτσι πολλοί  δημοκρατικοί πολίτες  αισθάνονται ότι  βρίσκονται σε κατάσταση ανάμεσα στη «ομηρία» και τον «εκβιασμό» από την πλευρά της κομματικής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Επιφανή στελέχη του δείχνουν να θεωρούν ότι η πίστη αυτών των πολιτών στη Δημοκρατική  παράταξη και η αντιδεξιά κουλτούρα τους- ειδικά με ένα  Μητσοτάκη επικεφαλής της ΝΔ-θα τους κρατήσει στην κάλπη του κυβερνώντος κόμματος.

Αισθάνονται ότι ένα άκαμπτο κομματικό ιερατείο, χωρίς απήχηση στη κοινωνία, αλλά με ισχύ στην κυβέρνηση, τους χρησιμοποιεί για  ψηφοθηρία. Τους θέλει μόνο ως χειροκροτητές. «Δεν θέλουμε κεντροαριστερούς ως μέλη του κόμματος» διακήρυξε ο Νίκος Βούτσης.

Σ’ αυτό το πνεύμα εκδηλώνεται συχνά η αλαζονεία κομματικών και κυβερνητικών παραγόντων για τη σχέση τους με την ευρύτερη Δημοκρατική Παράταξη. Αυτό έχει όρια.

«Αν δεν αλλάξουν συμπεριφορά, θα τους στείλουμε το μήνυμα στις  ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές βλέπουμε». Με αυτή τη φράση συνοψίζει παλαιό κομματικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ- που στηρίζει μετά το 2010 τον Αλέξη Τσίπρα -τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ που μετακινήθηκε  στο κόμμα της Κουμουνδούρου μετά την αλλαγή  πορείας από τον Γ. Παπανδρέου και τον Βαγγ. Βενιζελο και δεν ανέχεται την πολιτική της Γεννηματά.

Η «αλλαγή», που αναμένεται από αυτούς τους ψηφοφόρους, είναι η εγκατάλειψη της θέσης που διατυπώνουν κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι «είναι Αριστερά και δεν σκοπεύουν να γίνουν Κεντροαριστερά», η απομόνωση όσων  έχουν εκτεθεί και η επιμονή στην πολιτική εξυγίανσης του δημοσίου βίου.

Η άρνηση μετεξέλιξης  ενοχλεί ιδιαίτερα τους παλαιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που μετά το 2012 αποσυγκόλλησαν τον ΣΥΡΙΖΑ από τα ποσοστά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας του παρελθόντος του και τον έφτασαν στην κυβέρνηση.

Αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα τον φυσικό  επικεφαλής  της εγχώριας Κεντροαριστεράς που συμβαδίζει με την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία και αναμένουν να αναλάβει «επίσημα» αυτόν τον ρόλο. Ακόμη και με τη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα της Κεντροαριστεράς, όπως άφησε πρόσφατα να εννοηθεί ο Γιώργος Τσίπρας.

Οι  κομματικές θεωρίες περί «Αριστεράς και τίποτε άλλο» δεν περνούν απαρατήρητες από αυτό το τμήμα του εκλογικού σώματος, χωρίς το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταρρεύσει στην κάλπη.

Οι «σκληροί» της Κουμουνδούρου και οι περιπτώσεις δυο τουλάχιστον υπουργών -μετά την απομάκρυνση Καμμένου που έγινε δεκτή με ανακούφιση- οδηγούν πολλούς από αυτούς τους ψηφοφόρους σε επιφυλακτική στάση.

Ήδη στις γραμμές τους διαμορφώνεται η ψυχολογία της προειδοποίησης: να απέχουν από τις Ευρωεκλογές ή να καταψηφίσουν το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να πάρει το μήνυμα η κομματική ηγεσία: χωρίς ιδεολογική και πολιτική μετατόπιση, που να καλύπτει την εκλογική βάση του 2015, δεν έχει τύχη.

Έτσι οι ευρωεκλογές μπορεί να κρύβουν δυσάρεστες εκπλήξεις για τον ΣΥΡΙΖΑ. Κινδυνεύει να τους στείλουν οι ψηφοφόροι προειδοποίηση μελλοντικού διαζυγίου.

Από αυτή την άποψη η παρέμβαση του Πρωθυπουργού στη Βουλή την επόμενη εβδομάδα και οι τοποθετήσεις του σε θέματα που αφορούν την κυβέρνηση του- και ειδικά δυο συγκεκριμένους υπουργούς του -θα είναι περισσότερο κρίσιμη από όσο μπορεί να εκτιμούν στο Μαξίμου, αν τους έχει απασχολήσει το θέμα.

Η σχέση του Αλέξη Τσίπρα με τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, είναι όπως θα την περιέγραφε ο Γεώργιος Παπανδρέου: «Τον ερωτεύονται, αλλά δεν τον παντρεύονται».