Toυ Γιάννη Πανούση
Θεωρούσε την παρουσία του στον κόσμο
κατάχρηση και υπερβολική εύνοια
Κ.Μαυρουδής, Οι κουρτίνες του Γκαριμπάλντι
Με τα μέχρι τώρα γνωστά:
–για τους δράστες:ποινική ευθύνη [όπως να την αξιολογήσει κανείς]… από επικίνδυνες σωματικές βλάβες (άρθρο 309 ΠΚ) μέχρι θανατηφόρες σωματικές βλάβες(άρθρο 311ΠΚ)
……………………………..κοινωνική/ηθική ευθύνη….από κυνική συναισθηματική απάθεια μέχρι βαρβαρότητα
–για τους παρόντες τρίτους: ποινική ευθύνη…παράλειψη λυτρώσεως από κινδύνου ζωής (άρθρο 307 ΠΚ)
………………………….κοινωνική/ηθική ευθύνη… από δυσμενή για το θύμα κι ευμενή για τους δράστες ‘ουδετερότητα’ μέχρι απαράδεκτη δειλία μη-οίκτου για κινδυνεύοντα συνάνθρωπο
–για τους αστυνομικούς: διοικητική ευθύνη…από ΕΔΕ μέχρι άμεση θέση σε αργία [λόγω άσκοπης αγριότητας κι ασύμμετρης χρήσης βίας]
–για ορισμένα ΜΜΕ: παρέμβαση του ΕΣΡ και μεγάλα πρόστιμα όχι μόνο για παραβίαση στοιχειωδών κανόνων δεοντολογίας αλλά για την κάλυψη δημοσιογράφων που έπαιξαν χωρίς αιδώ με το κίτρινο [κιτρινισμός] και με το κόκκινο [αιμοδιψία].
–για τη Δικαιοσύνη:να μην επηρεαστεί από στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η απονομή της ποινικής ευθύνης δεν σχετίζεται με τις ιδιότητες των προσώπων αλλά με τις αξίες του πολιτισμού
–για τα πολιτικά κόμματα: δεν πρέπει να ‘παίζουν’ ούτε με τις μνήμες των τεθνεώτων, ούτε με τα λυντσαρίσματα των ζωντανών
–για τους πάσης φύσης ειδικούς: ας αφήσουν κατά μέρος τις θεωρίες κι ας σκύψουν μ’ευαισθησία πάνω από τα προβλήματα των ανθρώπων [χωρίς να φοράνε παραμορφωτικούς φακούς]
–για την κοινωνία, δηλαδή για όλους μας: πόσο νομίζουμε ότι απέχει ο εκβαρβαρισμός [λόγω φόβου] από τον εκφασισμό [με δικαιολογία την Τάξη και τη μηδενική ανοχή];
ΥΓ….για προβληματισμό: Υπερασπιστής των δικαιωμάτων είναι αυτός που μάχεται για τα δικαιώματα των άλλων,ακόμα και των εχθρών του, κι όχι μόνο για τα δικά του.