Του Ιωάννη Δαμίγου
Οι πιστολάδες στο δρόμο της αναμέτρησης, της λύσης των διαφορών με πόλεμο εν έτη 2022, σε μια “πολιτισμένη” Ευρώπη, για μια ακόμη φορά! Πόλεμος γιατί με ανάγκασαν, γιατί μπορώ, γιατί έτσι! Γιουγκοσλαβία ξανά αλλά στην Ουκρανία, αναγνωρίσεις τότε, αναγνωρίσεις και τώρα, πόλεμος τότε με χάραξη νέων συνόρων, πόλεμος και τώρα για νέα σύνορα.
Με την ΕΕ μοιραία και πάλι, ανίκανη υπεύθυνης πολιτικής, με ανάξια πρόεδρο μέτριο υπάλληλο, σε ένα ρεσιτάλ ευτέλειας και υποκρισίας. Χωρίς ανόητες δικαιολογίες, η ένοχη και η υπεύθυνη για όλα τα Ευρωπαϊκά δεινά είναι η υπηρετούσα συμφέροντα τρίτων Ευρωπαϊκή Ένωση, ένωση τραπεζών και funds. Πόλεμος, άρματα, πύραυλοι, όπλα, βομβαρδισμοί, εκρήξεις, νεκροί, τραυματίες και κυρίως θύματα οι άμαχοι πολίτες, στο έλεος των συμφερόντων.
Πόσος πολιτισμός και παιδεία σε τιμές χονδρικής εκμετάλλευσης, παράπλευρων απωλειών; Ανθρώπων απώλειες για σοβαροφανή υπογράμμιση πολέμου υπεράσπισης αξιών! Οικονομικές απώλειες, δικαιολογημένες, τάχα, λόγο αναταραχών, των λαών της Ευρώπης, σε αντίθεση με την επικερδή εμπορικότητα επιτηδείων εταιρειών, απανταχού.
Κυρώσεις δήθεν, αντίποινα τάχα, σε ένα οικονομικό γαϊτανάκι απληστίας. Κεφάλαια, νέα πηγή πακτωλών από τις πωλήσεις όπλων και νέα παραγωγή! Νέοι πρόσφυγες, νέες μετακινήσεις πληθυσμών με τα υπάρχοντα σε μια τσάντα, σε ένα sac voyage και τα παιδιά στα χέρια με την αγωνία της ανασφάλειας και τον φόβο του άγνωστου. Ο αιώνιος και αναπόφευκτος δρόμος, ο σκληρός δρόμος της μετανάστευσης.
Πόλεμος, το ιδίωμα του κατά τα άλλα πολιτισμένου ανθρώπου. Η κυριαρχία των άγριων ενστίκτων, με μεθοδευμένη εκπαίδευση εκ μέρους των “αγορών”, είτε για πόλεμο στρατών, είτε για οικονομικό πόλεμο, ακόμα και θρησκευτικό, θα συνοδεύουν τον “πολιτισμό” συντροφικά. Πόλεμος σε πολλά μέρη του πλανήτη μας, ανάλογος των προϊόντων που, ατυχώς, παράγει ή της, μοιραίας, εμπορικότητας του σημείου. Μη σου τύχει δηλαδή. Τα Βαλκάνια τι παράγουν; Ά, σημείο είναι έ; Την ατυχία μας!