Ανατροπή της κυβέρνησης σημαίνει ανατροπή της χώρας. Τα σκοτεινά σενάρια και ο ρόλος της ΝΔ

Παρέμβαση από το ΑΠ

Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό: τα σενάρια ανατροπής της κυβέρνησης με την αποστασία  βουλευτών  βλάπτουν πρωτίστως τον… Κυριάκο Μητσοτάκη.  Ο Τσίπρας μάλλον ωφελημένος θα βγει αν πάει σε εκλογές  ως θύμα  παρασκηνιακής ίντριγκας. Αντίθετα ο Μητσοτάκης θα καταρρεύσει αν εμφανισθεί  ταυτιζόμενος με την πολιτική ανωμαλία. Άρα πρέπει να πιστέψουμε ότι δεν οργανώνει αυτός την ανατροπή Τσίπρα.

Κάποιοι όμως φαίνεται να την οργανώνουν. Και για να το κάνουν τόσο προκλητικά πρέπει να είναι πολύ απελπισμένοι. Διακρίνοντας την ώρα της Νέμεσης και το τέλος της κυριαρχίας τους τα παίζουν όλα για  όλα. Και  έχουν συγκεκριμένους λόγους να φοβούνται.

Πρώτον ο Τσίπρας πέρασε δια πυρός και  σιδήρου και όχι μόνο δεν έγινε παρένθεση αλλά είναι ο πιο χειροκροτούμενος πολιτικός αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Πέτυχε όλους τους στόχους και έδειξε πολιτικό θάρρος υπογράφοντας διακρατικούς διακανονισμούς -που είναι το ανώτατο στάδιο της πολιτικής- που απομπλέκουν την Ελλάδα και την Ευρώπη και διαμορφώνουν πολιτική σταθερότητα στα Βαλκάνια.

Δεύτερον, ως πολιτικός του αντίπαλος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τα κατάφερε, καθώς όλοι στόχοι που έθεσε απέτυχαν: από τις πρόωρες εκλογές ως το ναυάγιο στο Σκοπιανό. Έτσι ενώ ο Πρωθυπουργός θα πάει σε εκλογές με πλούσιο απολογισμό και δυναμικό σχεδιασμό για το μέλλον ο Κυριάκος έμεινε να υπόσχεται… 250 εκατ. ευρώ για παιδικούς σταθμούς  και αερολογίες για μεταρρυθμίσεις που δεν κατονομάζει, ή υποσχέσεις για μειώσεις φορών που δεν μπορεί να κάνει.

Τρίτον, ενώ η χώρα αποκτά σταθερό προσανατολισμό και βρίσκεται σε πορεία εξόδου από τη κρίση, η αποκατάσταση του κύρους και της ισχύος των θεσμών στο εσωτερικών της, αναπόφευκτα  ανασύρει τις ευθύνες όσων επωφελήθηκαν από το καθεστώς σήψης και συναλλαγής του παρελθόντος  που παρήγαγε σκάνδαλα τα οποία συγκάλυπτε η χειραγώγηση του πολιτικού  συστήματος και η εξουδετέρωση των θεσμών, και κυρίως της Δικαιοσύνης.

Αυτό σταδιακά προσωποποιείται και προκαλεί πανικό και νευρικές αντιδράσεις  σε συγκεκριμένους παράγοντες. Έτσι κατατείνουν στον χονδροειδή υπολογισμό να πέσει με αποστασία η σημερινή κυβέρνηση και να αναλάβει η συμμαχία των κληρονόμων που θα λειτουργήσει ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ- κατά τις προσδοκίες τους.

Η εποχή μάλλον δεν προσφέρεται για επανάληψη του 1965, ή του 1993 – ακόμη και του 2007-2009, με την αποδυνάμωση  Καραμανλή. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που θα δημιουργήσουν κύμα αποτροπής της πολιτικής ανωμαλίας. Οι κυριότερες είναι ότι η πολιτική αποσταθεροποίηση αυτή τη στιγμή θα ισοβαθμούσε με πλήρη καταστροφή για τη χώρα.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε πορεία ανόρθωσης. Προκύπτει από παντού. Αυτή η πορεία  θεμελιώθηκε από τον Τσίπρα, αλλά υπό ομαλές πολιτικές εξελίξεις θα συνεχιστεί και με τον οποιανδήποτε διάδοχό του -αν χάσει τις εκλογές. Η πορεία εξόδου από τη κρίση είναι δρομολογημένη και το ξέρει ακόμη και η θορυβούσα αντιπολίτευση.

Αυτή η πορεία θα ανατραπεί αν προκύψει πολιτική ανωμαλία. Η εσωτερική πολιτική ένταση που ευλόγως θα προκύψει, ο κίνδυνος της ακυβερνησίας και η δυσμενής εικόνα  για τη χώρα στο εξωτερικό θα οδηγήσει σε κατάρρευση. Όσα έγιναν ως τώρα θα  ανατραπούν, οι  θυσίες θα χαθούν, η οικονομία θα πάρει τη κατηφόρα, το πολιτικό σύστημα θα γίνει ζούγκλα και ο γκαγκστερισμός θα υποκαταστήσει τους κανόνες του κοινοβουλευτισμού.

Κανένα κόμμα δεν μπορεί να θέλει μια τέτοια εξέλιξη και κυρίως ένα κόμμα σαν τη ΝΔ που  επιδιώκει να κυβερνήσει. Συνεπώς οι  σοβαροί άνθρωποι με υγιή δημοκρατική σκέψη στο κόμμα των Καραμανλήδων, οφείλουν να βγάλουν από το μυαλό του -άπειρου και υπερφιλόδοξου- Μητσοτάκη ενδεχόμενες σκέψεις ότι τον ωφελεί η βίαιη ανατροπή της κυβέρνησης.

Πέρα του ότι είναι μάλλον αδύνατον να συμβεί, θα ταυτίσουν τη ΝΔ εκτός από τους ακραίους που συγκαλύπτει σήμερα και με τους  οργανωτές της  αντιδημοκρατικής εκτροπής. Και αυτό θα είναι το τέλος του κόμματος, καθώς θα χρεωθεί με πρακτικές που θα φέρνουν το τέλος της χώρας. Και βέβαια στο σημείο αυτό θα σταματούσε η πολιτική σταδιοδρομία του Μητσοτάκη. Ίσως το αντιλαμβάνεται για να λέει ότι δεν έχει σχέση. Δεν αρκεί όμως να παίρνει απόσταση. Πρέπει να πάρει και θέση υπέρ της ομαλής πολιτικής πορείας…

Ανοιχτό Παράθυρο