Αντώνης Σαμαράς: Κουμπί

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Επίδειξη αποφασιστικότητας ή ο φόβος του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι; Εξουδετέρωση ενός ριμέικ του 1993 και ηγετική κίνηση, που εδραιώνει οριστικά και αμετάκλητα την νομή και κατοχή της οικογένειας Μητσοτάκη στη ΝΔ;

Ο Κένεντυ προτιμούσε τον διαβόητο Χούβερ του FBI , «μέσα στη σκηνή, για να κατουράει προς τα έξω». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάλι, έβγαλε έξω τον Αντώνη Σαμαρά. Ήδη τα ερωτήματα πέφτουν σαν το χαλάζι και ο τραυματίας – η κυβερνητική παράταξη – αναστενάζει.

Επίδειξη αποφασιστικότητας ή ο φόβος του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι; Εξουδετέρωση ενός ριμέικ του 1993 και ηγετική κίνηση, που εδραιώνει οριστικά και αμετάκλητα την νομή και κατοχή της οικογένειας Μητσοτάκη στη ΝΔ;

Ή μήπως γκάφα ολκής, που διαμορφώνει στα δεξιά της ΝΔ έναν ισχυρό πολιτικό φορέα υπό τον Σαμαρά, που θα συσπειρώσει σύμπασα την ακροδεξιά, οπότε ο Μητσοτάκης, ή ο διάδοχός του, θα πρέπει να διαπραγματευτεί μαζί του τη διακυβέρνηση;

Από την πλευρά του ο Σαμαράς, γιατί εκβίασε την εξέλιξη που οδηγούσε, κατά τους παροικούντες, σε αλλαγή εν πτήσει – ώστε να οδηγήσει ο Νίκος Δένδιας, τη ΝΔ στις εκλογές για τρίτη τετραετία;

Γιατί κρίνοντας ότι «δεν πρόκειται» να προταθεί ο ίδιος για την προεδρία της Δημοκρατίας από τον Μητσοτάκη, έβαλε στο τραπέζι ως… δική του πρόταση το όνομα του Καραμανλή; Οταν όλοι γνωρίζουν ότι, δεν θα δεχόταν τέτοιου είδους αποστράτευση- ειδικά από τον σημερινό Πρωθυπουργό.

Αλλά και ο Μητσοτάκης γιατί «κλώτσησε» όταν, κατά τους ίδιους κύκλους, φερόταν να διαπραγματεύεται το σενάριο της διαδοχής του -με το βελούδινο τρόπο που παρέδωσε την ηγεσία ο Κ. Σημίτης, μετά από δυο τετραετίες – παρά κάποιο αντίπαλο κυβερνητικό σχήμα, που θα ανοίξει τις ντουλάπες με τους σκελετούς του…

Εχει σχέση η διαγραφή με την πληροφορία ότι ο Σαμαράς θα ταξίδευε σύντομα στην Αμερική για «επαφές» με το περιβάλλον Τραμπ, ίσως και τον ίδιο τον πλανητάρχη, του οποίου είναι οπαδός – προλαμβάνοντας τον Μητσοτάκη; .

Ο Πρωθυπουργός μετακινούμενος από τη θέση «οι πρώην πρωθυπουργοί μπορούν να λένε τη γνώμη τους», χωρίς να την σχολιάζει η κυβερνηση, ταπείνωσε τον Σαμαρά. Πλην της διαγραφής, του θύμισε το 18% του 2012, αλλά και το 1993 – παραβλέποντας ότι στη συνέχεια η βάση της ΝΔ τον… επιβράβευσε με την ηγεσία.

Παρέβλεψε επίσης τις ευεργεσίες που του οφείλει: τον έβαλε στην κυβέρνησή του, ενταφιάζοντας τις πολιτικές προοπτικές της Ντόρας, και τον έκανε αρχηγό της ΝΔ- όταν μειδιούσε ακόμη και η Ντόρα στην ιδέα.

Η αλήθεια είναι ότι κάποια δίκια τα έχει ο Μητσοτάκης – παίρνοντας βαριά τη συνέντευξη στο «Βήμα» – παρότι ο Σαμαράς του έχει πει και χειρότερα – π.χ. στην κοινή εμφάνιση με τον Καραμανλή.

Αλλά και ο πρώην Πρωθυπουργός έχει τα δικά του. Πχ. όταν λέει ότι «με τη Τουρκία είμαστε «υποχρεωμένοι να διαπραγματευθούμε την οριοθέτηση της ΑΟΖ, όχι να συζητήσουμε εάν τα νησιά έχουν ΑΟΖ». Ή ότι η Άγκυρα « αμφισβητεί εμπράκτως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας» και « ζητάει να μοιράσουμε τα δικά μας, ή, έστω, να τα συνεκμεταλλευθούμε».

Αυτό που πέρασε απαρατήρητο είναι ότι υπαινίσσεται εμπλοκή Μητσοτάκη στη «συγκάλυψη της σκευωρίας Novartis» – με την «προστασία των πρωταγωνιστών της για άλλα πέντε χρόνια μετά τον ΣΥΡΙΖΑ». Συμπεριλαμβάνοντας και την Ελένη Τουλουπάκη, που «έχρισε τους ψευδομάρτυρες ως μάρτυρες» – σε περίεργη σύγκλιση με όσα λένε κορυφαίοι του… ΣΥΡΙΖΑ για την Εισαγγελέα.

Η κίνηση Μητσοτάκη δείχνει αυτοπεποίθηση, αλλά για τους γνωρίζοντες κρύβει και αγωνία – είτε ο Σαμαράς έχει τη βούληση και τις δυνάμεις να τον ανατρέψει, είτε όχι. Και πάντως μένει μετέωρη , αν δεν την ολοκληρώσει.

Θα πάει σε πρόωρες εκλογές, όσο προλαβαίνει με λίστα; Αν όχι, θα ανακοινώσει ότι θα διεκδικήσει ο ιδιος τρίτη θητεία της ΝΔ, που απόφευγε ως τώρα;

Του περνάει από το μυαλό να διαγράψει και τον Καραμανλή, που – όπως τονίζει Σαμαράς στη συνέντευξη- του ασκεί την ίδια κριτική και θα την επαναλάβει σύντομα.

Κακά τα ψέματα.

Ο Πρωθυπουργός, καλύπτει τον υπουργό Εξωτερικών του, αλλά δεν μπορεί πλέον και να προχωρήσει ούτε βήμα, στις προθέσεις συμφωνίας -«με αμοιβαίες υποχωρήσεις» -με τον Ερντογάν, τον Ιανουάριο όπως που το αποδίδεται. Η εξωτερική του πολιτική καταρρέει.

Τελικά, καθώς μόνο για «συμπαγή πλειοψηφία» δεν μπορεί να μιλάει στο εξής, έχει σχέδιο αντίδρασης, αν χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή; Αν και εκεί που έφτασαν τα πράγματα, σημασία δεν έχουν τα δικά του σχέδια, αλλά τα σχέδια της, ορατής, εσωκομματικής αντιπολίτευσης που επηρεάζουν οι – χωρίς κομματικές δεσμεύσεις – πρώην πρόεδροι της ΝΔ και Πρωθυπουργοί.

Για να μην κρυβόμαστε πίσω από τον Σαμαρά μας, κρίσιμο ρόλο για την τύχη του «νευρικού» Πρωθυπουργού, θα παίξει η διαμόρφωση της πολιτικής ατμόσφαιρας από τα οικονομικά και μιντιακά κέντρα που τον ανέδειξαν .

Όπως σε άλλες συνθήκες, έπαιξαν τα «διαπλεκόμενα συμφέροντα», που είχαν αναδείξει τον πατέρα του και τον έστειλαν άκλαφτο στο τέλος.

Από αυτή την άποψη, ο Σαμαράς απλώς πάτησε το κουμπί για εκδίωξη δευτέρου Μητσοτάκη από την κυβέρνηση – ίσως και από τη ΝΔ αυτή τη φορά. Η βόμβα μπορεί να είναι βραδυφλεγής, αλλά η έκρηξη δεν θα είναι διαχειρίσιμη…