Του Μέλιου Ανδρικόπουλου
Όπου και να ρίξεις το βλέμμα σου, βλέπεις σκλαβωμένους ανθρώπους!! Η σημερινή σκλαβιά, δεν έχει ορατές αλυσίδες!! Είναι αόρατες αλλά είναι στέρεες, »πυκνές» ,διακλαδωμένες, αλλεπάλληλες, σύνθετες και πολύπλευρες!!Κατά συνέπεια, είναι πολύ πιο επικίνδυνες, πολύ πιο αποτελεσματικές, πολύ πιο ανθεκτικές από τις σιδερένιες αλυσίδες του παρελθόντος, που αν τις έσπαγες με ένα σφυρί, ήσουνα ελεύθερος!!Η σκλαβιά σήμερα »διδάσκεται», ξεκινά από τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία!!
Τα σχολεία, είναι τα επίσημα »εργαλεία» υποδούλωσης του ελεύθερου φρονήματος των ανθρώπων!! Τα σχολεία δίνουν κάποιες γνώσεις αλλά η κύρια αποστολή τους είναι να διδάσκουν πειθαρχία και υποταγή!! Στοιχεία ,που θα χρειαστούν αύριο οι νέοι άνθρωποι, για την προσαρμογή τους στις σύγχρονες εργασιακές γαλέρες!!Οι υποταγμένοι και απόλυτα πειθαρχημένοι νέοι, θα βρουν πιο εύκολα δουλειά, θα αποκτήσουν ικανοποιητική, αγοραστική-καταναλωτική »δύναμη», θα »λαδώσουν» πιο εύκολα με τις ζωές τους τα παμφάγα γρανάζια του οικονομικοπολιτικού ανθρωποκτόνου συστήματος!!
»Απόλυτη προσαρμογή», είναι η μαγική λέξη, που επιθυμούν διακαώς οι οικονομικοί δυνάστες για τους εργαζόμενους υποτελείς τους!!»Οι απροσάρμοστοι», μένουν εκτός συστήματος, απολαμβάνουν την Ελευθερία ,την οποία πληρώνουν, με στέρηση εισοδημάτων και με ότι αυτό συνεπάγεται, σε μία άκρως καταναλωτική κοινωνία…Η κοινωνία που ζούμε, χτίστηκε από δούλους και προορίζεται επίσης για δούλους!! Από αυτή την απέραντη κοινωνία των καταπιεσμένων, των κουρασμένων, των εξαρτημένων και δυστυχισμένων ανθρώπων, μπορούν να ξεφύγουν -και ξεφεύγουν..- ελάχιστοι άνθρωποι!!
Οι ποιητές, οι καλλιτέχνες, κάποιοι συνειδητοποιημένοι άνθρωποι της υπαίθρου, οι άνθρωποι που έχουν δουλέψει πολύ με τον εαυτό τους, είναι και μπορούν να απολαμβάνουν τις χαρές της Ελευθερίας !!Οι άνθρωποι αυτοί, ,επειδή δεν έχουν απωθημένα, επειδή έχουν χαρεί και χαίρονται τις χαρές της ζωής, οι άνθρωποι που απολαμβάνουν κάθε λεπτό της συνειδητοποιημένης ζωής τους, είναι μία άλλη ,μοναδική και ξεχωριστή »κατηγορία» ανθρώπων!!Δεν έχουν ανάγκη και δεν επιθυμούν να βλάψουν κανέναν, δεν μισούν κανέναν, χαίρονται και απολαμβάνουν τις ομορφιές της ζωής και τις φύσης, σαν να είναι η τελευταία τους ημέρα ,πάνω σε αυτό το υπέροχο αστέρι!!Για αυτούς, η κάθε μέρα είναι γιορτή, ακόμη και όταν στερούνται πράγματα ,που ο »συμβιβασμένος-υποταγμένος» κόσμος, τα θεωρεί ως πολύ σημαντικά και η απώλειά τους, τους ρίχνει στη μαύρη δυστυχία!!
Οι άνθρωποι αυτοί, όπως είναι φυσικό, δεν έχουν καλή επικοινωνία με τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων. Αυτοί καταλαβαίνουν τους πολλούς αλλά οι »πολλοί» αδυνατούν να τους καταλάβουν..Οι άνθρωποι αυτοί, κινούνται »σιωπηλά» σε άλλες σφαίρες, ζουν συνειδητά μια λιτή και πνευματική ζωή..Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι »δεμένοι» με υλικά πράγματα, για αυτό και είναι ελεύθεροι. Έχουν επενδύσει σε σχέσεις καλοσύνης και αλληλοεκτίμησης. Αλλά ακόμη και αν προδοθούν, δεν το κάνουν θέμα, προχωράνε παρακάτω.. Μπορούν και συνεννοούνται χωρίς να λένε πολλά. Δεν είναι »φτωχοί» ,γνωρίζουν ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Δεν μπορείς να τους ξεγελάσεις. Έχουν υψηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης. Και εάν κάποτε »ξεγελάστηκαν», το έκαναν και αυτό συνειδητά, για να δουν ,που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος…
Ωστόσο, οι ίδιοι αρνούνται να ξεγελάσουν άλλους και ας τους είναι πανεύκολο…Δεν υποτιμούν κανέναν και σέβονται ακόμη και αυτούς που δεν τους αξίζει κανένας σεβασμός…Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι δεν υποτάσσονται, δεν εξαγοράζονται, δεν μπαίνουν σε »κουτάκια» ταξινόμησης.Απρόβλεπτοι, με πρωτότυπες ιδέες, αυθεντικοί και φιλοσοφημένοι, ατενίζουν τον κόσμο με στωική ηρεμία, χωρίς να αγωνίζονται, χωρίς να προσπαθούν να τον αλλάξουν βίαια. Γνωρίζουν πολύ καλά, πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν από εξωτερικές επιδράσεις αλλά ωριμάζουν με τον καιρό, αυτοί που θέλουν να ωριμάσουν και να γίνουν καλύτεροι…Ωστόσο, διεκδικούν δυναμικά το »ζωτικό τους χώρο» και αντιδρούν ακόμη και άσχημα, απέναντι σε αυτούς που προσπαθούν να τους οδηγήσουν με διάφορους τρόπους σε »στρατόπεδα ελέγχου»…
Για αυτούς η Ελευθερία είναι το Α και το Ω στη ζωή τους. Όλα τα άλλα έρχονται και παρέρχονται…Και αν δεν έρθουν, συνεχίζουν το δικό τους δρόμο, χωρίς μεμψιμοιρίες, χωρίς γκρίνιες.. Γνωρίζουν καλά ότι η σημαντική επιλογή τους ,έχει και οικονομικοκοινωνικές συνέπειες, τις οποίες αντιμετωπίζουν με αξιοπρέπεια και αδιαφορία….