Κυρ. Μητσοτάκης: Μισός Σαμαράς, μισός Άδωνις. Και οι γκάφες, γκάφες…

Του Γ. Λακόπουλου

  Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν μορφή της ελληνικής Μυθολογίας θα ήταν Κένταυρος –του Πηλίου, όχι σαν αυτούς που καθοδηγούσε μαζί με τους “Ρέητζερς ” επί Αβέρωφ ο Σαμαράς.

Το βράδυ της Πέμπτης ένας τρίτος θα ήταν αδύνατο να πιστέψει ότι αυτός που μιλούσε στη Βουλη ήταν πολιτικός, μόλις 50 ετών, επικεφαλής φιλοευρωπαϊκού  κόμματος . Ότι αναδείχθηκε πριν από δυο χρόνια με την υπόσχεση να εκσυγχρονίσει τον πολιτικό λόγο του και να διορθώσει τις εκτροπές στην ιδεολογία και τη ρητορική του που επήλθαν μετά την αποχώρηση Καραμανλή το 2009.

Αν αυτός ο τρίτος, είχε υπόψη του τα πρόσωπα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, θα πίστευε ότι αυτός που μιλούσε ήταν μισός ο Αντώνης Σαμαράς και μισός ο  Άδωνις Γεωργιάδης. Κατά τα λοιπά και αυτή τη φορά ως αγορητής ήταν  χάλια- και με τις συνήθεις γκάφες του.

Κατ’ αρχήν ως προς το ύφος. Κάποιος τον έχει συμβουλεύσει ότι αναδεικνύεται στη Βουλή  όταν μιλάει επιθετικά χωρίς λόγο. Όταν πετάει στα ξεκούδουνα κορώνες. Αν μεταχειρίζεται χιλιοπαιγμένες ατάκες με στόμφο πρωτοτυπίας. Ή όταν λέει συνέχεια “κύριε Τσίπρα” -και ποτέ: κύριε Πρωθυπουργέ- ή  χρησιμοποιεί προσωπικούς χαρακτηρισμούς – με μικροψυχία σχυχνά-σαν κάποιους αρθρογράφους του περιβάλλοντός του.

Επίσης παραμένει απίστευτος ο τρόπος  που στέκεται στο βήμα: υπερκινητικότητα  άσκοπες  κινήσεις χεριών –δείγμα αποτυχίας της εκπαίδευσης που προηγήθηκε-  και χαμόγελο αυταρέσκειας μέρα από κάθε φράση που θεωρεί σπουδαία. Κάθε τόσο κλεφτές  ματιές στα έδρανα της  ΝΔ περιμένοντας το χειροκρότημα που “πρέπει” να  ακολουθήσει συγκεκριμένους υπερτονισμούς του. Σα να λέει “δεν είμαι πολύ ωραίος;”.  Είπε πάντως ότι “εγώ δεν υψώνω τους τόνους   για να  πάρω το χειροκρότημα” . Μάλλον του κρύβουν το βίντεο…

Όλα αυτά διαβάζοντας ένα κείμενο που εμφανώς έγραφαν κάποιοι που δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη το ύφος και τις ρητορικές του δυνατότητες. Και ως προς το περιεχόμενο δεν έχουν να χάσουν τίποτε: ο ίδιος εκτίθεται με τα φάλτσα που περιέχει συχνά-πυκνά.

Τι άλλο είναι όταν λέει ότι στο ΝΑΤΟ ο  Έλληνας Πρωθυπουργός “δεν έχει αξιοπιστία” και “δεν τον παίρνουν στα σοβαρά” επειδή στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε  αποχώρηση της χώρας και διάλυση του ΝΑΤΟ. Τι είναι όταν ζητάει να παρουσιάσει ο Πρωθυπουργός στη Βουλή το περιεχόμενο μιας τηλεφωνικής συνομιλίας του με τον Έρντογάν. Ή όταν τον επικρίνει γιατί δεν πήρε  ήδη στο τηλέφωνό τον Τούρκο πρόεδρο και να του τρίξει τα δόντια αν δεν αφήσει αμέσως τους δυο στρατιωτικούς.

Πώς αξιολογείται ως πολιτικός όταν λέει πως  έμαθε ότι σε μια άλλη συνομιλία με τον Ερντογάν ο Τσίπρας δεν του είπε  ότι “τα Ίμια δεν είναι γκρίζα ζώνη” – και άσε τον Πάγκαλο να λέει. Δεν ξέρουμε φυσικά τι είπε ο Τσίπρας στον απέναντι επί του θέματος στη συγκεκριμένη συνομιλία. Ξέρουμε όμως ότι ο Μητσοτάκης στην περιοδεία του στη Ρόδο με αφορμή  την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων ξέχασε ότι στα Δωδεκάνησα ανήκουν και τα  Ίμια και δεν είπε λέξη. Μα δεν τον παρακολουθούν όσοι του γράφουν τις ομιλίες;

Όπως κάνει τελευταία ο πρόεδρος της ΝΔ και σ’ αυτή την ομιλία ήταν σα να έδινε εξετάσεις στο Σαμαρά σε κάποια θέματα όπως το Σκοπιανό. Εξύμνησε τα συλλαλητήρια στα οποία  “συμπολίτες μας  διαδήλωσαν για τους δικούς τους λόγους την ευαισθησία τους γύρω από το ζήτημα της Μακεδονίας. Αλλά  ξέχασε να πει ότι διαδήλωσαν στο πνεύμα Σαμαρά που τα έστησε. Ήτοι με εθνικιστικές εξάρσεις και την αξίωση για μη λύση-  θέση την οποία επέκτεινε ακόμη και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Όπως ξέχασε να πει ποια είναι η δική του θέση  και γιατί δεν στήριξε την εθνική γραμμή που είχε διαμορφωθεί επί Καραμανλή σ’ αυτό το θέμα.

Συντονίστηκε όμως με την αντιμετώπιση Σαμαρά προς τον  Πρωθυπουργό λέγοντας ότι είναι “επιπόλαιος”, “είστε τυχοδιώκτες της πολιτικής”. Μάλλον παρακινδυνευμένο γιατί αν τα πάρει ο άλλος και τον αρχίσει στους προσωπικούς χαρακτηρισμούς δεν θα βρίσκει την πόρτα. Σε κάθε περίπτωση από τότε που έδιωξε τη Ντόρα από τα εξωτερικά ο λόγος του μπάζει και ταυτόχρονα …σαμαρίζει!

Αυτό είναι το ένα του μισό. Στο άλλο όσοι γράφουν τις ομιλίες ξεπατικώνουν τον Άδωνι. Σε όσα λέει τώρα. Γιατί αν πάνε στα παλιά του, όταν καθύβριζε τους Καραμανλήδες, τον Σαμαρά, τον ίδιο και τη ΝΔ πατόκορφα θα έχουμε καρδιακά επεισόδια. Τώρα τελευταία του βρήκαν – του Άδωνι -κάτι καινούργια …από τα παλιά: έλεγε ότι η Ντόρα έκανε δημόσιες σχέσεις  των Τούρκων –χώρια που είναι αδιανόητο υπουργός Εξωτερικών να λέγεται Ντόρα και όχι Θεοδώρα- και  ότι επί Καραμανλή στη ΝΔ τα έπιαναν με βαλίτσες.  Κάποιοι εύχονται μην ξεγελαστούν οι λογογράφοι και τα βάλουν τις επόμενες ομιλείς στου Κυριάκου ως “πιασάρικα”…

Προς το παρόν αρκούνται σε άλλους …αδωνισμούς. Π.χ. την Πέμπτη κατηγορούσε τον Τσίπρα για  ταξίδια στη Βενεζουέλα, με ιδιωτικά λίαρ τζετ ύποπτων προσώπων. Στημένοι διαγωνισμοί για τηλεοπτικές άδειες. Ανοχή στο λαθρεμπόριο τσιγάρων και καυσίμων. Συμμαχία με τους βαρόνους του ηλεκτρονικού τζόγου. Και όχι μόνο αυτά. “Την ίδια ώρα που αναρχικοί και εγκληματικά στοιχεία σπάνε για άλλη μια φορά, στον πιο εμπορικό δρόμο της Αθήνας και σε πολλές άλλες πόλεις της χώρας για ποιον; Για χάρη του κατηγορούμενου για απόπειρα δολοφονίας του πρώην Πρωθυπουργού κ. Παπαδήμου. Στον οποίο φυσικά κάνατε την εξυπηρέτηση που ζητούσε και τον πήγατε στη φυλακή που ήθελε.

Τώρα που τα βρήκε αυτά ο Σαμαράς και η ψυχή του. Και δεν  είχε φτάσει ακόμη το ωραίο άρθρο από τους  “Φαινάνσιαλ Τάιμς”  στο οποίο ο μέντορας του προσπαθεί να διασύρει τη χώρα συστήνοντας …μακριά από την Ελλάδα. Γιατί έχει πρωθυπουργό ένα Κνίτη, οπαδός του Κάστρο που στήνει πολίτευμα λατινοαμερικανικού τύπου. Χώρια που διώκει και τον Παπασταύρου που έναν τον είχαμε και όχι δέκα όπως έπρεπε- για να μην μείνει τίποτε εκτός Παναμά.

Κατά τα λοιπά οι συνήθειες δεν κόβονται. Ομιλία Μητσοτάκη στη Βουλή χωρίς γκάφες δεν νοείται. Αυτή τη φορά  έγραψε όταν από τη μια κατηγορούσε τη κυβέρνηση ότι σχεδιάζει εκλογές με τους αντιπάλους της υπό κατηγορία και από την άλλη προκαλούσε τον Πρωθυπουργό να “κάνει εκλογές, αν τολμάει”.

Μετά μπέρδεψε τη συγκεκριμένη υπόθεση που έφτασε στη Βουλή από τη Δικαιοσύνη με συγκεκριμένο περιεχόμενο, λέγοντας : Η Επιτροπή για τη Novartis θα έπρεπε να είναι μία. Και θα έπρεπε να εξετάζει τα πεπραγμένα όλων των Κυβερνήσεων μέχρι σήμερα“. Κανείς δεν του είπε ότι  η Προανακριτική δεν κάνει  απολογισμούς κυβερνήσεων, κάνει ανακριτικό έργο για συγκεκριμένα πρόσωπα. Ότι είπε στον Τσίπρα  “ανατρέψατε την Κυβέρνηση Σαμαρά” χαρακτηρίζοντας ως  “ανατροπή” προβλεπόμενη από το Σύνταγμα διαδικασία εκλογής πρόεδρου της Δημοκρατίας δεν μετράει: μάλλον δεν ξέρει τι σημαίνει ανατροπή κυβέρνησης, αλλιώς δεν θα ήταν με τον Σαμαρά.

Και βέβαια πάνω τον οίστρο του,-καθώς τα βλέμματα της Σοφίας και του Γιώργου -που κάθονταν στα μπροστινά έδρανα ακριβώς πίσω του- τον ενθάρρυναν, έριξε και το κορυφαίο του: “Εγώ δεν εκπαιδεύτηκα στα αμφιθέατρα των φοιτητικών αντιπαραθέσεων“. Προφανώς  κανείς δεν του εξήγησε ποτέ ότι αυτό ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημά του. Θα μπορούσε να ρωτήσει τον Κωστή Χατζηδάκη που μια χαρά πολιτικός έγινε επειδή εκπαιδεύτηκε στα αμφιθέατρα….