Οι Ναζί: Πώς ο Χίτλερ επιβλήθηκε με εκλογές κι έκαψε το κοινοβούλιο

 

Του Νίκου Λακόπουλου

  Στις 23 Φεβρουαρίου 1923 τα Τάγματα Εφόδου περικυκλώνουν μια μπυραρία στο Μόναχο, οπλισμένα και διακόπτουν την ομιλία του Φον Καρ στους βιομήχανους. Έφιπποι ναζί περιπολούν τους δρόμους, οι άνδρες των SA, υψώνουν την αυτοκρατορική σημαία, έξω από την μπυραρία. Με ένα πολυβόλο ένας νεαρός πυροβολεί στον αέρα. “Ησυχία!” φωνάζει και ανεβαίνει στο βήμα . « Έχω τέσσερις σφαίρες, μία για σας και μία για μένα!”. Είναι ο Αδόλφος Χίτλερ που ανακοινώνει πως η Επανάσταση άρχισε. Οι στρατώνες είχαν καταληφθεί. Η σβάστικα κυμάτιζε στην πόλη.

Ο Χίτλερ σκόπευε να βαδίσει από το Μόναχο στο Βερολίνο, όπως είχε κάνει με την πορεία στην Ρώμη με τους μελανοχίτωνες ο Μουσολίνι, αλλά η προσπάθεια να καταλάβει τα κτήρια στρατού και αστυνομίας απέτυχε. Η κυβέρνηση του Βερολίνου κάλεσε γρήγορα την αστυνομία και τον στρατό να αντισταθούν στο πραξικόπημα.

Την άλλη μέρα τρεις χιλιάδες ναζί παρελαύνουν στους δρόμους του Μονάχου . Στην Πλατεία Οντεόν τους περιμένουν οι αστυνομικές δυνάμεις και τους καλούν να παραδοθούν. Οι ναζί αρνούνται κι αρχίζουν μάχες στους δρόμους του Μονάχου με εικοσιέξι νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Ο επικεφαλής των δυνάμεων των SA Γκαίριγκ θα τραυματισθεί τόσο σοβαρά, ώστε δεν θα απαλλαγεί ποτέ από την εξάρτηση από την μορφίνη που θα του δοθεί τότε για να ξεπεράσει τους πόνους.

Ο Χίτλερ σώθηκε γιατί έπεσε έγκαιρα στο έδαφος. Μερικοί αφηγούνται ότι του έσωσε τη ζωή ο σωματοφύλακας του που δέχτηκε και τις σφαίρες. Με ένα τραύμα στον ώμο έτρεξε σε ένα αυτοκίνητο και διέφυγε. Αν και οι αστυνομικές δυνάμεις ήταν πολύ μικρότερες, οι ναζί τράπηκαν σε άτακτη φυγή. Η Γερμανία, όμως δεν είχε σωθεί από τον 34χρονο σωτήρα της.

***

To κόμμα από τρεις χιλιάδες μέλη έχει φτάσει τα 30.000. Με  τα “Τάγματα Εφόδου” ο Χίτλερ θα εισβάλλει στην μπυραρία του Μονάχου με ένα όπλο στο χέρι για να βρεθεί κατηγορούμενος για “εσχάτη προδοσία”. Ο Χίτλερ κρύφτηκε για μερικές μέρες σε ένα σπίτι και παραδόθηκε για να περάσει από δικαστήριο. Η περίοδος της προφυλάκισης του τον οδήγησε σε κατάθλιψη, αλλά η δίκη του αποκάλυψε πόση επιρροή είχαν οι ναζί στην δικαιοσύνη. Οι εφημερίδες βοήθησαν να αποχτήσει ένα παγγερμανικό ακροατήριο. Οι ποινές ήταν έκπληξη. Πολλοί κατηγορούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι.

“Ο Αγών μου”

Η ποινή των πέντε ετών μετατράπηκε στην πράξη σε φυλάκιση ολίγων μηνών σε ήπια φυλακή με άνετη διαμονή, κατάλληλη να υπαγορεύσει στον συγκρατούμενο Ρούντολ Ες το έργο του «Ο αγών μου». Την ώρα που αποφυλακίζεται ως ήρωας, τον περιμένει πολύς κόσμος, που τον αποθεώνει. Η ματωμένη σημαία των SA θα φυλαχτεί για να ορκίζονται τα νέα μέλη του παράνομου πια κόμματος. Κι η πλατεία του Μονάχου θα γίνει τόπος προσκυνήματος των ναζί. Σε λίγα χρόνια το μνημείο το φυλάνε δυο ναζί, υποχρεώνοντας τους περαστικούς να αποδίδουν περνώντας τον ναζιστικό χαιρετισμό.

Στη φυλακή, η ανθρωπότητα κέρδισε ένα συγγραφέα. Ο “Αγών Μου”, το “Τεσσεράμισυ χρόνια μέσα στο ψέμα, τη βλακεία και την δειλία”, όπως ήταν ο αρχικός τίτλος, θα αργήσει να γίνει μπεστ σέλερ. Όταν εκδόθηκε το 1925, δεν πούλησε τίποτα, αλλά ο Χίτλερ γράφει και δεύτερο τόμο. Μέχρι τον πόλεμο έφτασε τα δέκα εκατομμύρια αντιτύπων που μοίραζε κυρίως σε στρατιώτες και νεόνυμφους,. Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα κοστίσει εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, αλλά ο παραγνωρισμένος καλλιτέχνης δεν θα περάσει θα απαρατήρητος. Ο κόσμος δεν θα τον ξεχάσει ποτέ.

Η βασική ιδέα του «Αγώνα» είναι ότι ο κόσμος είναι χωρισμένος σε «φυλές». Οι Γερμανοί είναι η ανώτερη στον κόσμο. «Η ισότητα των φυλών δεν υπήρξε ποτέ σκοπός της φύσης. Οι φυλές δεν είναι ίσες, όπως και τα άτομα δεν είναι ίσα. Μερικοί γεννιούνται ανώτεροι από άλλους. Οι Γερμανοί, ως η ισχυρότερη φυλή του κόσμου, θα πρέπει να κυβερνήσουν τις κατώτερες φυλές της γης».

Ο ναζισμός με την κατάληψη του κράτους υπέρ έθνους και της φυλής είναι κάτι περισσότερο από ένα εθνικιστικό πολιτικό κίνημα. Είναι ένα κόμμα-στρατός και ταυτόχρονα μια στρατιωτική θρησκεία. Το πρότυπο του Αδόλφου Χίτλερ είναι οι Τεύτονες Ιππότες: «Σύμφωνα με το νόμο της αυτοσυντήρησης, ό,τι δεν παίρνεται με την πειθώ, καταχτιέται με την πυγμή…Eμείς οι Εθνικοσοσιαλιστές ξεκινάμε από εκεί που διακόψαμε πριν εξακόσια χρόνια περίπου. Το νέο Ράιχ πρέπει να βαδίσει εκ νέου το δρόμο των Τευτόνων Ιπποτών και το γερμανικό σπαθί να κερδίσει χώμα για το γερμανικό αλέτρι και ψωμί για το γερμανικό έθνος».

*****

Τα Τάγματα Εφόδου είναι μετεξέλιξη των «Φράικορπς», που είχαν δημιουργηθεί για να αντιμετωπίσουν τους κομμουνιστές. Τα SA φοράνε γκρίζες στολές, που όταν τα τάγματα απαγορεύτηκαν έγιναν φαιές. Τα τάγματα προμηθεύει με όπλα και εκπαιδεύει ο λοχαγός Ρεμ. Μόνο στο Μόναχο τα SA μπορούν να κάνουν μια διαδήλωση 50.000 ατόμων. Το 1933 ο Γκαίριγκ τα οργανώνει σε λόχους, τάγματα και συντάγματα. Τότε το κόμμα δημιουργεί τα μηχανοκίνητα τάγματα του. Πολύ σύντομα ο Χίτλερ θα δημιουργήσει τα SS και τα διαβόητα για την κτηνωδία τους Waffen SS. “”Τα SS προχωρούν στη χώρα του εχθρού και τραγουδούν ένα τραγούδι του διαβόλου. /Ένας φαντάρος στέκεται στου Βόλγα τις όχθες /και  σιωπηλά τραγουδά μαζί μας. /Τα διακριτικά δεν μας ενδιαφέρουν. /Εκεί που είμαστε εμείς, εκεί είναι το μέλλον. /Ο διάβολος, γελάει – είναι μαζί μας. Χα, χα, χα, χα, χα!»

Η πρώτη εμφάνιση του Χίτλερ στο Βερολίνο σε ένα γήπεδο, στις 16 Νοεμβρίου του 1928, άρχισε νωρίτερα από την ώρα που είχε ανακοινωθεί. Ο χώρος ήταν ήδη ασφυκτικά γεμάτος. Η εφημερίδα “Φρανκφούρτερ Τσάιτουγκ” θα γράψει:   “Ο λόγος του Χίτλερ ήταν εντυπωσιακά κακός, ο ενθουσιασμός εξατμίστηκε γρήγορα, η απογοήτευση άγγιξε τα όρια του οίκτου”.   Το κράτος δεν έχει να πληρώσει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τα επιδόματα ανεργίας. Την Πρωτομαγιά του 1929, μια διαδήλωση με οδοφράγματα, τελειώνει με  τριάντα νεκρούς και χίλιες διακόσιες συλλήψεις. Το κραχ στις ΗΠΑ, την “Μαύρη Πέμπτη” της 24ης Οκτωβρίου 1929, προκαλεί ζημιές δις, καταστροφή και αυτοκτονίες χρηματιστών. Πολλοί λένε, έφταιξε ο καιρός, στις δυτικές πόλεις είχε χιόνι.

Τον Δεκέμβριο, οι ναζί αυξάνουν την δύναμη τους στο κρατίδιο της Θουριγγίας από 4,,6% στο 11,3% και βγάζουν στην τοπική κυβέρνηση έναν υπουργό. Το κόμμα αρνείται το “Σχέδιο Γιάγκ”. Είναι η εποχή που πολλοί επιστήμονες, λένε πως βρήκαν την εξήγηση για την γέννηση του σύμπαντος. Όλα ξεκίνησαν από ένα γιγαντιαίο “Μπανκ”. Οι σοσιαλδημοκράτες δεν μπορούν να τα καταφέρουν και παραιτούνται. Μια κεντροδεξιά κυβέρνηση σχηματίζεται η οποία δεν μπορεί να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό. Οι άνεργοι έχουν φτάσει τα 8,2 εκατομμύρια. Ο υπουργός Οικονομικών επεξεργάζεται ένα σχέδιο εξυγίανσης και παραιτείται.

****

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1930 τα μετριοπαθή κόμματα συντρίβονται . Οι σοσιαλδημοκράτες υποχωρούν στο 24,5%. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εκτινάσσεται στο 13,1%. Το Ναζιστικό Κόμμα έρχεται δεύτερο με 18,3%. με 107 έδρες, από δώδεκα έδρες που είχε. Τώρα μπορεί να συμμετέχει ή να σχηματίσει ‘κυβέρνηση συνασπισμού».   Ο Χίτλερ καταθέτει σε δίκη τριών αξιωματικών που κατηγορούνται για εσχάτη προδοσία και δίνει ένα ρεσιτάλ πατριωτισμού. Διαλύει τις εντυπώσεις για βίαιη ανατροπή του καθεστώτος. Το κόμμα είναι νόμιμο, ειρηνικό, κοινοβουλευτικό. Τα γεγονότα στο Πραξικόπημα της Μπυραρίας, ανήκουν στο παρελθόν και οφείλονται στο πολιτικό κλίμα εκείνης της εποχής. Άστεγοι, ρακένδυτοι και πεινασμένοι περιφέρονται παντού. Πολλοί από αυτούς φτάνουν στην στοργική στέγη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος.

Ο Αδόλφος Χίτλερ παρότι δεν είχε δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα, καθώς δεν είχε γερμανική υπηκοότητα,. Ήταν ανιθαγενής, από όταν είχε αποποιηθεί την αυστριακή. Οι εθνικοσοσιαλιστές πάνε στη Βουλή με -απαγορευμένες- καφέ στολές. Ως βουλευτές έχουν ασυλία. Ο καγκελάριος Μπρίντριχ δέχεται διασταυρούμενα πυρά από εθνικοσοσιαλιστές και κομμουνιστές. Η Βουλή μυρίζει μπαρούτι. Η κυβέρνηση φέρνει στη βουλή το σχέδιο εξυγίανσης: Μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, περιορισμός των κρατικών εξόδων, αύξηση του φόρου εισοδήματος, ελάττωση του φόρου περιουσίας. Για πρώτη φορά τα συνδικάτα συμφωνούν σε μια μείωση 6-8%. Η αύξηση τιμών στα είδη διατροφής ύστερα από διαπραγματεύσεις ανακλήθηκε.

Τον Ιανουάριο του 1931 οι Ναζί και η “Ένωση Ατσάλινου Κράτους” αφού προσπάθησαν να εμποδίσουν την λειτουργία της βουλής, αποχώρησαν, φωνάζοντας όλοι μαζί τρεις φορές “Χάιλ!”. Τα χρέη γονατίζουν την Γερμανία. Δεν μπορεί να πληρώσει την επόμενη δόση.  Το “Σχέδιο Γιανγκ” προέβλεπε την αποπλήρωση έως το 1988, αλλά οι τόκοι, φτάνουν τα 110 εκατομμύρια μάρκα το χρόνο. Ουρές στις τράπεζες αναγκάζουν την κυβέρνηση να κλείσει τις τράπεζες για να αποφύγει την κατάρρευση.

O εμπρησμός του Ράιχσταγκ

Ο Πωλ Χίντερμπουργκ, «ήρωας”, πρώσος στρατηγός, ήταν από αυτούς που είχαν συνοδεύσει τιμητικά το φέρετρο του αυτοκράτορα Γουλιέλμου του Α, το 1871. Το 1918, προσπάθησε να σώσει το μοναρχικό καθεστώς διώχνοντας τον Γουλιέλμο από την χώρα. Το 1919, όταν υπογράφηκε η Συνθήκη των Βερσαλιών παραιτήθηκε, λέγοντας ότι ο γερμανικός στρατός δεν ηττήθηκε, αλλά προδόθηκε από τους επαναστάτες του Νοεμβρίου, που υπέγραψαν ανακωχή.

Όταν υπέγραψε το “Young Plan”, έχασε την δημοτικότητα του και κατέφυγε σε μια προσωπική αυταρχική “προεδρική δημοκρατία. Όταν διέλυσε το  κοινοβούλιο, με μια συνταγματική εκτροπή, για την οποία τον κατηγορεί …ο Χίτλερ έστρωσε το δρόμο για μια μελλοντική δικτατορία. Παρόλα αυτά θα ξαναεκλεγεί στα 85 του για άλλα εφτά χρόνια, υποστηριζόμενος, – από απέχθεια για τον Χίτλερ- από αυτούς που ο ίδιος απεχθάνεται. Για να αποφύγουν  τον Χίτλερ οι σοσιαλδημοκράτες ψήφισαν, αυτόν που θα έφερνε στην εξουσία, τον Χίτλερ.

Οι ναζί δημιουργούν βίαια επεισόδια, οδηγώντας τις νεολαίες των δημοκρατικών κομμάτων σε κοινό μέτωπο στα πεζοδρόμια για να αντιμετωπίσουν τους τραμπουκισμούς. Τα SA διαθέτουν μηχανοκίνητα σώματα και βρίσκονται παντού. Ο Χίτλερ, έχει δημιουργήσει για την προσωπική του ασφάλεια τα SS με οχτώ άνδρες αρχικά που θα φτάσουν τις τριάντα χιλιάδες αργότερα.

Στις προεδρικές εκλογές οι γερμανοί θα δώσουν 49,6% στον Χίντεμπουργκ και 30,1% στον Φύρερ. Στον επόμενο γύρο ο Χίτλερ θα πάρει 36,8%, έναντι 53% του μπλοκ συντηρητικών-σοσιαλδημοκρατών και 10,2% του κομμουνιστή Τέλμαν. Η Αριστερά στη Γαλλία είναι πρώτο κόμμα. Η Γερμανία οδηγείται στο ναζισμό.  Οι νικητές του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, όταν ξεδόντιαζαν με εκδικητικότητα την Γερμανία και την τιμωρούσαν με οικονομικό στραγγαλισμό, δεν φανταζόντουσαν, ότι θα οδηγούσαν έναν υπερήφανο λαό στο δρόμο της αιματηρής- ρεβάνς.

Οι ουρές των μικροκαταθετών στις τράπεζες, η ανεργία και η εξαθλίωση, η υποτέλεια  των κυβερνήσεων στους συμμάχους, έφεραν τον Χίτλερ στην εξουσία με την υποστήριξη ενός μεγάλου τμήματος του γερμανικού λαού, που συμπεριλαμβάνει εργάτες, μικρομεσαίους, βιομηχάνους, πάνω από όλα “Γερμανούς”. Τα Τάγματα Εφόδου κυκλοφορούν στους δρόμους και τραγουδούν: “Για τελευταία φορά θα ηχήσει πλέον η σάλπιγγα! /Είμαστε όλοι ήδη έτοιμοι για μάχη! / Σύντομα θα κυματίζουν χιτλερικές σημαίες /πάνω από οδοφράγματα. / Όπου νάναι η σκλαβιά τελειώνει / Ψηλά η σημαία! Πυκνώστε τις γραμμές!”   

Η Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών        

Στις εκλογές του Ιουλίου ο Χίτλερ παίρνει 37,4%, αλλά δεν μπορεί να κυβερνήσει. Οι σοσιαλδημοκράτες έχουν πέσει στο 21,6%. Οι κομμουνιστές παίρνουν 14,5%, το Κέντρο 12,5%, το Γερμανικό Εθνικιστικό Λαϊκό Κόμμα 5,9%. Τον Αύγουστο, ενώ ο Χίτλερ, διαπραγματεύεται την συμμετοχή του στην κυβέρνηση, ενώ πέντε μέλη των Ταγμάτων Εφόδου, καταδικάζονται σε θάνατο για τη δολοφονία ενός κομμουνιστή εργάτη μέσα στο σπίτι του.  Ο Σλάιχερ, ο προτελευταίος καγκελάριος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, στρατηγός και φίλος του γιου του στρατάρχη Χίντεμπουργκ, πίστευε σε μια πολιτική «δαμασμού των ναζί». Ήταν αντίθετος σε λύση του αδιεξόδου με πραξικόπημα και αν και φιλοναζιστής και θα παραιτηθεί. Το 1934, στη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών θα βρεθεί δολοφονημένος μαζί με τη γυναίκα του, σε ένα προάστιο του Βερολίνου. Ο Αδόλφος ούτε ξεχνά, ούτε συγχωρεί.

Ο Φον Πάπεν που είχε πρωτοεκλεγεί με το Καθολικό Κόμμα διορίζεται καγκελάριος στη θέση του Μπρίνιγκ, που έφερνε αντιρρήσεις και νομιμοποιεί τα ‘Τάγματα Εφόδου». Τον Αύγουστο συζητά με τον Χίτλερ ποιος θα είναι καγκελάριος και ποιός αναπληρωτής. Η κυβέρνηση Πάπεν θα καταψηφιστεί με κοινή πρόταση μομφής σοσιαλιστών και κομμουνιστών με ψήφους 512 έναντι 42. Ο Χίτλερ δεν ψηφίζει Πάπεν!

Στις 17 Ιανουαρίου 1933 σε ένα σπίτι στο Βερολίνο, ο γιος του Προέδρου Χίντενμπουργκ, ο Πάπεν και ο Χίτλερ αποφασίζουν πραξικόπημα, με την δέσμευση να σεβαστούν τον πρόεδρο και αρχιστράτηγο. Σε λίγες μέρες ο Χίντενμπουργκ κάλεσε τον Χίτλερ και του ανέθεσε την καγκελαρία. 30 Ιανουαρίου 1933. Μια νύχτα θριάμβου οργανώνεται στο Βερολίνο. Οι ναζί ξεκινούν με λαμπάδες και βεγγαλικά από την Πύλη του Βρανδεμβούργου για να πάνε στην Καγκελαρία. Η Γη τρέμει.

Στις 27 Φεβρουαρίου 1933 ο ολλανδός εργάτης, Μαρίνους Λούμπε συλλαμβάνεται με ένα κουτί σπίρτα μέσα στο φλεγόμενο γερμανικό κοινοβούλιο. Ο Λούμπε, παιδί χωρισμένων γονιών, δουλεύει από παιδί σε οικοδομές και τον φωνάζουν “Ντέμσεϊ”, από το όνομα ενός αμερικάνου πυγμάχου, καθώς ήταν μεγαλόσωμος. Ήταν μέλος του ολλανδικού κομμουνιστικού κόμματος, μετανάστης στη Γερμανία, που τριγυρνούσε άστεγος, ώσπου βρέθηκε σε άθλια κατάσταση μέσα στο γερμανικό κοινοβούλιο και ομολόγησε. Αυτός το είχε κάνει. Ήθελε να εκδικηθεί τους ναζί. Ήταν ένα θείο δώρο για τον Χίτλερ.

Η ιδέα ήταν του Γκαίμπελς. Ο Λούμπε με σπίρτα μπήκε στο εστιατόριο προχώρησε στην αίθουσα συνεδριάσεων και έβαλε φωτιά στις κουρτίνες. Μυστηριωδώς, οι ναζί ήταν εκεί για να τον παραδώσουν στην αστυνομία κατηγορώντας τον ότι είχε και συνεργούς, που θα βρεθούν στα πρόσωπα τεσσάρων ηγετών του κομμουνιστικού κόμματος, από τους οποίους οι τρεις είναι βούλγαροι, όπως ο Δημητρόφ. Πολλά χρόνια μετά ο Γκαίριγκ επαίρεται, ότι αυτός έκαψε το κοινοβούλιο. Το σπίτι του ήταν δίπλα και συνδεόταν με υπόγεια σήραγγα με το Ράιχσταγκ. Από κει οι ναζί μπήκαν στο κοινοβούλιο. Ήταν μια ομάδα δέκα μελών του NSDAP με επικεφαλής των Καρλ Έρνστ, ο οποίος θα δολοφονηθεί, ένα χρόνο μετά, αλλά στη διαθήκη του ομολογεί πως ο εμπρησμός έγινε με εντολή του Χίτλερ.

Μαζί με τον Λούμπε συλλαμβάνονται τέσσερις χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ύποπτοι που μεταφέρονται νύχτα στο Νταχάου. Ο Λούμπε καρατομήθηκε στις φυλακές της Λειψίας. Την εξουσία του τρόμου έχουν αναλάβει τα SS, μέλη των οργανώσεων “Ατσάλινα Κράνη “και “Θυελλώδεις Μαχητές”, των SA. Τα μέλη της νέας αστυνομίας της “Γκεστάπο” με πιστόλια και γκλομπς διαλύουν τις συγκεντρώσεις αριστερών. Στις 5 Μαρτίου οι εκλογές γίνονται υπό καθεστώς τρομοκρατίας, με ημιπαράνομο το κομμουνιστικό κόμμα, που θα πάρει, παρόλα αυτά, 12,3%.

Οι σοσιαλδημοκράτες θα πάρουν 18,3%. Το Καθολικό Κόμμα 11,2%. Το συντηρητικό-εθνικιστικό DNVP 8%. Το Ναζιστικό Κόμμα θα σαρώσει με 43,9%, αλλά δεν έχει πλειοψηφία στην βουλή. Με τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ ο Χίτλερ αποσπά ένα προεδρικό  διάταγμα που τον εξουσιοδοτεί να καταργήσει τα πολιτικά δικαιώματα των Γερμανών. Στο νέο πολίτευμα η νομοθετική εξουσία θα ανήκει στην κυβέρνηση , αλλά για να ψηφιστεί χρειάζεται τα 2/3 της Βουλής.

Μόνο ένα κόμμα, το ναζιστικό

Στις 21 Μαρτίου, ο Χίτλερ με απόφαση της Βουλής (πλην του SPD) καταφέρνει να τεθεί εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι έδρες να του αφαιρεθούν! Ο ηγέτης του κομμουνιστικού κόμματος, χιλιάδες κομμουνιστές και είκοσι έξι βουλευτές του SPD θα βρεθούν στις φυλακές. Ο Τέλμαν – και πολλοί άλλοι- θα πάρει το δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου θα εκτελεστεί, το 1944.

Με 535 βουλευτές έναντι 94 σοσιαλδημοκρατών ο καγκελάριος θα ψηφίσει τον νόμο που καταργεί την Δημοκρατία της Βαϊμάρης και εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να αποφασίζει χωρίς την Βουλή. Με ένα δεύτερο νόμο καθορίζει ότι η χώρα κυβερνιέται από 18 γκαουλάιτερς. Την Πρωτομαγιά τα συνδικάτα απαγορεύονται, η περιουσία τους δημεύεται και τα στελέχη τους οδηγούνται στη φυλακή.

Την 1 Ιουλίου καθιερώνεται η “Δωρεά για τον Αδόλφο Χίτλερ” με την οποία οι επιχειρήσεις εισέφεραν στο ταμείο του NSDAP ως το 1945 700 εκατομμύρια reichsmark. Τον Σεπτέμβριο η πρωσική συνοδική σύνοδος ψηφίζει πως ιερέας θα είναι πλέον, όποιος έχει άρια καταγωγή. Πολλοί ιερείς θα βρεθούν με τους εβραίους, τους μασόνους, τους κομμουνιστές , τους ομοφυλόφιλους και τους αντιφρονούντες ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Τον Οκτώβριο, η Γερμανία αποχωρεί από την Κοινωνία των Εθνών. Στις εκλογές του Νοεμβρίου θα κατέβει μόνο ένα κόμμα το Ναζιστικό. Όλα τα άλλα είναι εκτός νόμου. Ο λαός θα ψηφίσει με ένα ναι ή ένα όχι, αν συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης.  Την 12η Νοεμβρίου 1933, έχει διαταχθεί παύση εργασίας και διακοπή της κυκλοφορίας για ένα λεπτό. Θα μιλήσει ο Φύρερ στο ραδιόφωνο, από ένα εργοστάσιο της Ζίμενς, μιας από τις εταιρείες που χρηματοδοτούν τους ναζί. Στο δημοψήφισμα για την εξωτερική πολιτική το 95,3% ψήφισε “ναι”. Το 4,8% ”όχι”. Υπήρξαν και άκυρα. Στις εκλογές για το κοινοβούλιο το Ναζιστικό Κόμμα, “έπεσε” στο 92,1%. Όλα τα υπόλοιπα ψηφοδέλτια θεωρούνται άκυρα.

Το Τρίτο Ράιχ ήρθε.

(Από το Βιβλίο -Το Μυθιστόρημα του Ναζισμού- Εκδόσεις Καστανιώτη 2014).