Νίκη Κεραμέως: Κεραμιδαριό

Του Γ. Λακόπουλου

Πλίνθοι και Κεραμέως. Αυτό είναι το ελληνικό  εκπαιδευτικό σύστημα μετά από μόλις ένα χρόνο  κυβέρνησης Μητσοτάκη. Εν προκειμένω μετά από ένα χρόνο άσκησης  υπουργίας από μια εστέτ της πολιτικής: τη Νίκη Κεραμέως.

 Καλοσπουδαγμένη, συμπαθέστατη, ευπρεπής, κόρη αξίου πατρός με σπουδαίο ακαδημαϊκό όνομα -που ίδρυσε την δικηγορική εταιρεία στην Αθήνα και τη Νέα Υόρκη, της οποίας είναι μέτοχος η ιδια- έχει επίγνωση ότι κατάγεται από  οικογένεια  που επαίρεται  για την προέλευσή της  από τη βυζαντινή γενιά των Κεραμέων.  

 Δεν θα έλεγε κανείς ότι δυσκολεύτηκε στη ζωή της. Τα συνήθη:  Κολέγιο  Αθηνών- από το οποίο ξαναβρήκε πολλούς στη σημερινή κυβέρνηση-   Χάρβαρντ, Paris II, νομικές μπίζνες και το 2015 βουλευτίνα Επικρατείας του Σαμαρά.

 Για της απο-σαμαροποίησή της ο Μητσοτάκης της έδωσε χαρτοφυλάκιο- τοποθετώντας όμως γκαουλάιτερ δίπλα της την “καπάτσα” κομματική Σοφία  Ζαχαράκη, που δεν έχει το βαρύ  βιογραφικό της Κεραμέως και κατάγεται από το Καρπενήσι, είναι όμως αυτοδημιούργητη.

Ποια ακριβώς είναι η -μη- σχέση της υπουργού Παιδείας με το δημόσιο σχολείο φάνηκε από την αρχή και αναδείχθηκε τον κορονοϊό. Αυτές τις μέρες μιλάει με άνεση για την κατανομή των τετραγωνικών ανά μαθητή στις σχολικές αίθουσες και όποιος θέλει μπορεί να στοιχηματίσει ότι σίγουρα δεν έχει  στο νου της τα κοντέινερ στο  Πέραμα και τα ερειπωμένα διδακτήρια στην περιφέρεια-με τους μαθητές ανά τρεις στο θρανίο μετά τις…διαμαντοπούλειες συγχωνεύσεις.

Η αδυναμία της να κατανοήσει τι ακριβώς είναι αυτό που την έβαλαν να κάνει είναι εγγενής και μάλλον την  προβάλλει παρά την σκεπάζει.  Αλλά πώς να νομοθετήσει όταν δεν έχει περάσει ούτε απέξω από τα σχολεία της πλειοψηφίας των Ελλήνων;

Για τη δημόσια αισθάνθηκε  την ανάγκη να κάνει κι αυτή την  δική της… εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, με την έπαρση ότι… πήρε  ιδέες από την Αμερική. Το ανακοίνωσε επισήμως σαν να απευθύνεται σε ιθαγενείς.

 Στην πραγματικότητα  έκανε απλώς το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα κεραμιδαριό- εκτός από όσους έχουν τον τρόπο να το αποφύγουν.  Το πασπάλισε με ακραία συντηρητικές και αντιεκπαιδευτικές αντιλήψεις-  σε βαθμό ψηφοθηρικής εκκλησιολαγνείας-  μέχρι και η Κομισιόν αποδοκίμασε την αντίληψη της για το μάθημα των  Θρησκευτικών. 

Με τρομερές ιδέες  εξοβελισμού της Κοινωνιολογίας- γιατί βγάζει  κομμουνιστές, που λέει κι ο Άδωνις,- και τη μετατροπή του μαθήματος της Ιστορίας από υπόθεση της επιστήμης σε εργαλείο διαμόρφωσης εθνικής συνείδησης.  Για την οποία ωστόσο η ίδια στο επετειακό μήνυμα της προς την εκπαιδευτική κοινότητα ξέχασε να αναφέρει εναντίον τίνος πολέμησαν οι Έλληνες το 1940-  δεν ξέχασε όμως την καταδίκη της στο «λαϊκισμό». 

Παρόλα αυτά η Νίκη Κεραμέως κατάφερνε να έχει συμπάθειες. Ίσως γιατί είναι περισσότερο σιγανό ποτάμι, παρά φουρτουνιασμένη πολιτεύτρια. Έχασε τις περισσότερες από την  βαθιά κατάποση τού εξευτελισμού της από τον Πρωθυπουργό: πρώτα την έβαλαν να λέει ότι τις μάσκες στα σχολεία θα τις πληρώνουν οι χρήστες και μετά βγήκε ο Μητσοτάκης και τις έκανε δώρο.

Το οικογενειακό κύρος της επέβαλλε παραίτηση από ευθιξία. Πόσο μάλλον που ήταν υποψήφια για  έξοδο στον ανασχηματισμό που δεν έγινε.

Μπα. Προτίμησε να το δει σαν ψιχάλα και να ξεσπάει στους μαθητές: όποιος δεν φοράει μάσκα, θα αποβάλλεται από την τάξη.  Η αποθέωση της  παιδαγωγικής. Αυτό βρήκε να αναδείξει απέναντι στις οικογένειές που δεν ξέρουν τι πρόκειται να τους συμβεί με τα σχολεία. 

Λίγο πριν γίνει υπουργός η Νίκη Κεραμέως έκανε ένα πέρασμα από τη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ.  Αυτό μάλλον τόνωσε το «εγώ» της, την ψήλωσε κι άλλο και τελικά την αποπροσανατόλισε περισσότερο στην πραγματική πολιτική. Ασκεί καθήκοντα υπουργού Παιδείας με εμφανή αίσθηση ότι πρόκειται για τις ζωές των άλλων.

Στα σχολεία δάσκαλοι, μαθητές και γονείς δεν έχουν τα χρειώδη για τη σχολική χρονιά- ούτε καν στοιχειώδη και πάντως αξιόπιστη ενημέρωση από το υπουργείο. Αλλά η κυρία -που έχει ως πρώτη έννοια της την… απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων της ιδιωτικής εκπαίδευσης- τους ατενίζει με την απόσταση και την ανωτερότητα του θρόνου της- όπως αναδείχθηκαν ιστορία από τη γνωστή ατάκα  «και γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι”.