Του Ιωάννη Δαμίγου
Οι απαντήσεις, όσο επιτηδευμένα πολύπλοκες και αν παρουσιάζονται, ακριβώς όπως και οι ερωτήσεις, είναι πολύ απλές γι’ αυτόν που διαθέτει λογική άρα και κρίση. Οι ερωτήσεις αλλά κυρίως οι απαντήσεις, για την δεινή σημερινή και αυριανή θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (προς το παρόν), δεν κρύβονται παρά μόνο βρίσκονται να χάσκουν, στο χρονικό διάστημα ακριβώς μετά το δημοψήφισμα την 5/7/15.
Το ερώτημα ήταν: “Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup την 25/6/15 και αποτελείται από …”. Παρά την μαζική αντίθετη άποψη όλων των άμεσα ενδιαφερόμενων, υπέρ του ΝΑΙ με την επίπλαστη παραμονή στην Ευρώπη, που εκφράστηκε ακραία προπαγανδιστικά και φανατικά από τα ΜΜΕ, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν το ΟΧΙ με ποσοστό 61,31%.
Σε εκείνη την αξέχαστη συγκέντρωση την 3/7/15 στην Πλατεία Συντάγματος, δεν υπήρχαν μόνο αριστεροί υποστηριχτές του ΟΧΙ, μα είχαν συμμετοχή όλοι όσοι ένιωσαν την κατάφορη αδικία και τον εξευτελισμό ενός ολόκληρου λαού, που είχε ήδη υποστεί την ανάλγητη συμπεριφορά των Ευρωπαίων και Δυτικών. Ο λαός που άντεξε και υπέμεινε την ασυδοσία, τάχθηκε κάτω από αντίξοες και άνισες πολιτικές αντιπαραθέσεις, με την υπεράσπιση του δίκαιου και της αξιοπρέπειας!
Η μετέπειτα γνωστή και άκομψη διαχείριση αυτού του ενθαρρυντικού απαιτήσεων αποτελέσματος, είναι η αιτία με τις ακόλουθες αφορμές για την αντίστροφη μέτρηση της , μελετημένης και προδιαγεγραμμένης ισχυρίζομαι, σταδιακής κατάρρευσης του κόμματος. Το πλήθος υπερήφανων υποστηρικτών του ΟΧΙ, προδόθηκε. Προδόθηκε με τον πιο άμεσο και βίαιο τρόπο, από την “χαρισματική” ηγεσία του ανθρώπου, που τον παρέσυρε παραποιώντας την ψήφο του.
Ιδού οι ερωτήσεις ιδού και οι απαντήσεις, στο μεγάλο για κάποιους, γιατί! Οι άβολες απαντήσεις που, μάταια εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τις όποιες ελπίδες ανοχής και αντοχής. Που ποτέ δεν τέθηκαν ευθέως, ως άβολες, όχι μόνο στην ηγεσία, μα σε όλους εκεί που αποτελούσαν τον πάλαι ποτέ αριστερό κορμό. Οι άβολες απαντήσεις και παραδοχές, που άνοιξαν τον επικερδή τάχα δρόμο των εκπτώσεων, των εκπτώσεων που διευρύνθηκαν καθ’ όλη την διάρκεια των ετών έκτοτε. Και που βαραίνει απόλυτα, όλους αυτούς που σιώπησαν εκούσια, καθώς γνώριζαν, αλίμονο, ως μη ανόητοι την αναπόφευκτη σημερινή κατάντια.
Οι ανείπωτες και ανομολόγητες αλήθειες ευθέων ερωτήσεων και η εμμονή άρνησης άβολων απαντήσεων, καταδεικνύουν την πραγματική απόδοση καθοδικών ποσοστών του κόμματος, που του αρμόζουν. Είναι πολύ αργά για δάκρυα, δάκρυα αυτών που εξαπάτησαν. Για τους υπόλοιπους υποστηριχτές του κάποτε ανέμελου 24χρονου αρθρογράφου, που εσχάτως έλαβε ή του επιδόθηκε το φως της αριστερής γνώσης στα 35 του χρόνια, πιθανό να χρειαστούν καθάρισμα κρεμμυδιών, για να επιδείξουν οσονούπω τα δικά τους δάκρυα. Οι άβολες απαντήσεις, σε ανόητα ερωτήματα.