Του Ιωάννη Δαμίγου
Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα κάνει μία ανάρτηση, διερωτώμενος πόσο κοντά ή μακριά μας είναι το Κόσοβο, χωρίς να εξηγώ περαιτέρω τους σκοπούς της ρητορικής αυτής ερώτησης. Προφανώς πέρασε απαρατήρητη από τους πολλούς, ενώ οι λίγοι που ήδη υποψιάζονταν τον λόγο της ανάρτησης, ζήτησαν επιπλέον εξηγήσεις αυτής. Κοντινός σε εμένα άνθρωπος, που είχε επισκεφθεί την περιοχή, μου είχε μεταφέρει πως οι Σέρβοι δεν έδειχναν να μπορούν να αντέξουν σε επιπλέον πιέσεις από την πλευρά του Κοσόβου.
Να σημειωθεί πως ούτε ο πόλεμος Ουκρανίας Ρωσίας είχε ξεσπάσει τότε και ούτε φυσικά η μετέπειτα Ισραηλινή επιχείρηση γενοκτονίας των Παλαιστινίων, με αφορμή την επίθεση της Χαμάς.
Φαίνεται πως οι συνθήκες ωρίμασαν και είναι οι κατάλληλες για να ξεσπάσει μία ακόμη άκρως επικίνδυνη διαμάχη και πάλι στην Ευρώπη. Η απόφαση των αρχών του Κοσόβου για την οριστική απαγόρευση του Σερβικού νομίσματος, προκαλεί εκούσια αντιδράσεις και πυροδοτεί την ανάφλεξη στην ήδη τεταμένη εκρηκτική κατάσταση. Οι βόρειοι, σε πλειονότητα Σέρβοι κάτοικοι της περιοχής, πληρώνονται από το Βελιγράδι σε δηνάρια υποστηριζόμενοι οικονομικά. Πέραν αυτού, το κλείσιμο των γραφείων οργανώσεων, που εξυπηρετούσαν την μειοψηφία των Σέρβων στην περιοχή του Κοσόβου, μειώνουν στο ελάχιστο την δυνατότητα πρόσβασης σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Πίσω από το Κοσσυφοπέδιο στοιχίζονται οι Αμερικανοί, οι ευρωπαίοι αλίμονο και η Αγγλία, ενώ στηρίζουν την Σερβία η Κίνα και η Ρωσία. Αποτελεί δε αυτή η νέα, όσο και παλιά ιστορία διαφοράς, έκρυθμη απειλή και άλλη μια ευκαιρία να ξεσπάσει η βία, όχι στην γειτονιά μας αλλά στο ίδιο μας το σπίτι. Δηλαδή αυτό ακριβώς είναι το κερασάκι, που έλειπε από την τούρτα του τρόμου στην Ευρώπη, ο μεγάλος πόλεμος, καθώς εδώ είναι Βαλκάνια και όχι παίξε γέλασε.
Αν όντως οι Αμερικανοί βρίσκονται στρυμωγμένοι σε αδιέξοδο και οι αντίπαλοι ορέγονται την Ευρώπη χωρίς διαμεσολαβητές, οι συνθήκες είναι οι κατάλληλες για τον επίσημο διαμελισμό της. Είθε τα αρπαχτικά να τα βρουν μεταξύ τους, όπως δεν τα βρήκε ποτέ η Ευρώπη. Μα και πάλι θα είναι η μεγάλη χαμένη και στις δυο περιπτώσεις και θα χρεωθεί “ανοικοδόμηση” ούτως ή άλλως.