Του Νίκου Λακόπουλου
«Οι εποχές που αυτοί που ανέβαιναν στα τρακτέρ, αυτοί που κλείνανε πανεπιστήμια, αυτοί που κλείνανε δρόμους και νόμιζαν ότι είναι επαναστάτες, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχαν κανένα αίτημα, έχουν περάσει».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με αυτή τη δήλωση έδειξε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αντιλαμβάνεται πως η πολιτική ηγεμονία του δεν υπάρχει πλέον και η χώρα μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά καθώς μπαίνει σε μια νέα πολιτική κρίση.
«Παραβατικός είναι και αυτός ο οποίος κάνει κατάληψη. Τελεία. Αυτός είναι ο στόχος. Παράνομη πράξη είναι και η ληστεία, παράνομη πράξη είναι και η κατάληψη. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι πρέπει να έχουν σε αυτή τη χώρα ασυλία και ενώ παρανομούν να πρέπει να εξαιρούνται της παρανομίας» είπε.
Προφανώς το νέο φοιτητικό κίνημα που αναπτύσσεται για να υπερασπιστεί το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου είναι παράνομο, όπως και τα μπλόκα των αγροτών -για τα οποία ωστόσο δεν έχει βρεθεί εισαγγελέας που θα διαπιστώσει πως και η κατάληψη δρόμων είναι “εγκληματική” συμπεριφορά.
Η επίδειξη δύναμης στα πανεπιστήμια με απειλές ακόμα και στις πανεπιστημιακές αρχές που δεν πειθαρχούν στις αποφάσεις της, με βία και προσαγωγές φοιτητών θυμίζουν όμως άλλες εποχές που δεν έχουν περάσει.
Η διάλυση των καταλήψεων με επέμβαση των ΜΑΤ είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο που μπορεί να οδηγήσει σε ένα φοιτητικό κίνημα για την υπεράσπιση τελικά όχι μόνο του δημόσιου πανεπιστημίου, αλλά της ίδιας της δημοκρατίας.
Ένα νήμα συνδέει τις αγροτικές κινητοποιήσεις με την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια και τις φοιτητικές διαμαρτυρίες με την απόπειρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη να επιβάλλει στην κοινωνία υποταγή και σιγή νεκροταφείου.
Ο πρύτανης οφείλει να εφαρμόσει τις αποφάσεις του υπουργού, οι καταλήψεις είναι παράνομες, πιθανόν αύριο και οι διαδηλώσεις και οι φοιτητές μαζί με τους πρυτάνεις θα βρεθούν στα δικαστήρια και η πολιτική ζωή έχει πια ποινικοποιηθεί.
“Η επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων στη Νομική Σχολή Κομοτηνής δημιουργεί έντονο προβληματισμό ως προς τη σκοπιμότητά της τόσο για την επιλεκτικότητα της επέμβασης σε ένα ακριτικό Πανεπιστήμιο, όσο και για την έντασή της με τη χρήση μεγάλης αστυνομικής δύναμης έναντι μικρού αριθμού φοιτητών και υπέρμετρης εντάσεως χρήσης βίας, τη στιγμή¨ θα σπεύσει να δηλώσε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρης Βερβεσός.
“Ο Κοσμήτορας της Σχολής είχε ανακοινώσει την αναστολή των εξετάσεων και τη δρομολόγηση διαδικτυακών εξετάσεων και οι Πανεπιστημιακές αρχές, που, κατά την Αστυνομία, ζήτησαν τη συνδρομή της δεν είχαν προβεί σε καμία ενέργεια από την προηγούμενη εβδομάδα που η Σχολή τελούσε υπό κατάληψη”.
Οι καταλήψεις, οι μειοψηφίες και η Αριστερά
Ήδη από το 2018 ο Μάκης Βορίδης είχε αποκαλύψει το σχέδιο. ‘Πρέπει να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές”.
Όταν ο Μάκης Βορίδης έκανε την δήλωση για παρεμβάσεις στο κράτος για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση. Οι δημοσκοπήσεις έδιναν στη Νέα Δημοκρατία ποσοστά λίγο πάνω από 30% και πολλοί πίστευαν πως ο Αλέξης Τσίπρας επικεφαλής ενός “δημοκρατικού συναγερμού” -ίσως και νέου κόμματος- θα μπορούσε να πετύχει μια ακόμα νίκη.
Πολλοί όπως το Κινάλ- μιλούσαν τότε ήδη για “αυτοκράτορα” που οργανώνει ένα αστυνομικό κράτος σε ένα ολοκληρωτικό σύστημα που έχει ήδη αντικαταστήσει την κυβέρνηση από μια ομάδα εργασίας και θέλει να ελέγξει κράτος, συνδικάτα, πανεπιστήμια και στηρίζεται ήδη σε ένα ελεγχόμενο σύστημα μέσων μαζικής ενημέρωσης -χρηματοδοτούμενο από λίστες πρωτοφανείς για καθεστώς που διαχωρίζει την κυβέρνηση από την εξουσία -δηλαδή την ελευθερία- του τύπου.
Η κατάργηση του ασύλου, οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για απεργίες από ψηφιακά πλέον συνδικάτα, η δυνατότητα απαγόρευσης διαδηλώσεων, μαζί με την κατάργηση του εργατικού δικαίου, τον έλεγχο της δικαιοσύνης και την κατάργηση ανεξάρτητων αρχών θα πρέπει να ιδωθούν σε συνάρτηση με την εκλογή προέδρου δημοκρατίας από ένα κόμμα και τον εκλογικό νόμο που επιτρέπει σε ένα κόμμα με ποσοστά ακόμα και 35%- κάτω από 20% στο συνολικό πληθυσμό- να σχηματίζει κυβέρνηση.
Πολλοί πρόσεξαν πως η αφισοκόλληση γίνεται -ενώ ήταν …ήδη- αδίκημα και ο νόμος προβλέπει ακόμα και οριστική διαγραφή όσων κάνουν καταλήψεις, όσο αναμένονταν κάμερες και κάρτες εισόδου στα πανεπιστήμια με λιγότερους πλέον φοιτητές.
Προφανώς οι παραβατικές συμπεριφορές στα πανεπιστήμια για τα οποία υπήρχε νομοθεσία μπορούσαν να αντιμετωπισθούν με πέντε- έξι αστυνομικούς και ένα περιπολικό, αλλά η νέα νομοθεσία και το σώμα των χιλίων ανδρών των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημίων δεν στοχεύαν στα πέντε κράνη και τα “αναρχικά φυλλάδια” που βρέθηκαν στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο.
Στοχεύουν στο να μην ξανακυβερνήσει ποτέ πια η Αριστερά με τις “ελαττωματικές” ιδέες και σε ένα καθεστώς όπου ό,τι και να ψηφίζεις θα βγαίνει ο Μητσοτάκης -που ουσιαστικά θα διορίζει τον Πρόεδρο Δημοκρατίας και θα πηγαίνει σε εκλογές πιθανόν με υπόδικη την αξιωματική αντιπολίτευση και τα μέσα ενημέρωσης να μας ενημερώνουν για το πότε θα εμβολιασθεί η ….Υπέροχη Μαρέβα.
Η ποινικοποίηση των πολιτικών αγώνων
Μια κυβέρνηση που ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης και υποστηρίζεται από οικονομικά συμφέροντα απροκάλυπτα, που ελέγχει την Δικαιοσύνη, δήμους και περιφέρειες, που καταργεί ανεξάρτητες αρχές και πάνω από όλα ελέγχει το κρατικό ταμείο και μπορεί να επηρεάσει τους ψηφοφόρους για να επανεκλεγεί είναι μάλλον επικίνδυνη για την δημοκρατία -ως ένα σύνολο θεσμών που υπάρχουν ή δεν υπάρχουν και μετά τις εκλογές.
Η κυβέρνηση δεν καταστέλλει πλέον καταλήψεις- γιάφκες, αλλά το όποιο φοιτητικό κίνημα σε μια πρόβα για γενική καταστολή. Η αντιπολίτευση κοιμάται αν δεν συναινεί και δεν βλέπει πως η πορεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι προς ένα καθεστώς όπου οι “παράνομοι” φοιτητές θα συλλαμβάνονται, οι πρυτάνεις που δεν υλοποιούν τις εγκυκλίους του υπουργού Παιδείας θα βρίσκονται απέναντι στον εισαγγελέα και οι πολίτες θα ψηφίζουν, αλλά θα εκλέγεται πάντα ο Μητσοτάκης ή κάποιος διάδοχος.
Με ένα πλαίσιο νόμων για τις καταλήψεις, τις απεργίες και τις διαδηλώσεις οι “μειοψηφίες” είναι πια παράνομες. Αλλά δυστυχώς για τον Μητσοτάκη υπάρχει ένα πρόβλημα: η ποινικοποίηση των πολιτικών αγώνων γεννάει νέα κινήματα που από την υπεράσπιση του πανεπιστημίων περνάνε στην υπεράσπιση της δημοκρατίας. Πάντα την Ιστορία την διαμορφώναν όχι οι πλειοψηφίες και οι νόμοι των καθεστώτων, αλλά οι μειοψηφίες.