Του Βασίλη Κόκκα
Όσοι από μάς ανατραφήκαμε μέ τό αίσθημα τής δημόσιας ευθύνης καί από μικροί διαπαιδαγωγηθήκαμε μέ ιστορικές αναφορές, νοιώθουμε σήμερα νά μάς καταδυναστεύει ή αγωνία γιά τό μέλλον τής πατρίδας μας. Σέ κάποιους άλλους υπερισχύει ή απλή κατάθλιψη γιά όσα διέρχεται σήμερα ό τόπος καί γιά τό έν γένει κατάντημα τής δημόσιας συμπεριφοράς.
Ή ανοχή στή δημόσια φαυλοκρατία συνεχίζεται,ή απέχθεια πρός τή νομιμότητα καί τίς θεσμικές ρυθμίσεις δύσκολα αποκρύβεται,ή ροπή πρός τόν παρασιτισμό μεγαλώνει,ή δυσανεξία γιά τήν αξιοκρατία καί τόν προγραμματισμό δέν θεραπεύεται,τό κομματικό κράτος ζεί καί βασιλεύει ενώ ό εφησυχασμός τών συνειδήσεων δέ λέει νά πάρει τέλος …Τό ελαφρών βαρών πολιτικό προσωπικό δέν εννοεί νά προσανατολισθεί πέρα από εφήμερες καί μικρόψυχες ψευτολύσεις.Ή κοινωνία καθημερινά αποτελματώνεται.Γιατί χωρίς ηγετική πρωτοπορία,χωρίς σύγχρονα εφόδια παιδείας καί ζωής,ή λαότητα αναπόφευκτα αντικρύζει τό μέλλον μέ φόβο καί αγωνία.Ή κομματοκρατία έχει διαβρώσει τά θεμέλια τής πατρίδας καί έχει διαπλάσει τήν ανιστόρητη καί διεφθαρμένη κοινωνία τών εξατομικευμένων καί αλλοτριωμένων….
Οί περιστάσεις εγείρουν διαπρύσια τό αίτημα γιά μιά καινούργια Ελλάδα,γιά ένα καινούργιο κράτος,γιά μία καινούργια πολιτική!!! Ή οργή τών ανθρώπων πού προκαλεί ή χρεοκοπία τής χώρας,μόνο μέχρι ένα σημείο μπορεί νά κατευθύνει τήν αναγκαία μεταστροφή.Γιατί ή εθνική ανανέωση καί οί μεγάλες αλλαγές δέν προκύπτουν από περιστασιακές διεγέρσεις τού θυμικού.Αυτό τουλάχιστον τό εμπεδώσαμε μέ τά παθήματα τού πρόσφατου παρελθόντος…Ούτε βέβαια προκύπτουν από παρηκμασμένες πολιτικές ομάδες καθηλωμένες σέ αποπροσανατολιστικές δοξασίες πού αποστρέφονται τήν αυτοκριτική καί βαρύνονται μέ άφρονα καί εξοργιστική διαχειριστική ανεπάρκεια,τήν οποία σήμερα καλούμαστε άπαντες,δίκαιοι καί άδικοι,συλλογικά νά πληρώσουμε ακριβά!
Ούτε δυστυχώς μπορεί νά μάς σώσει καμιά έξ’ αποκαλύψεως αλήθεια.Ή σοφία τής ” Επί τού Όρους Ομιλίας”,φεύ,δέ μπορεί ν’αποτελεί τήν πυξίδα μας: “Μή ούν μεριμνήσετε είς τήν αύριον.Ή γάρ αύριον μεριμνήσει τά εαυτής.
Αρκετό τή ημέρα ή κακία αυτής”……
Κακά τά ψέματα.Γιά νά περάσουμε στό επέκεινα μιάς εθνικής αναγέννησης απαιτείται ενδογενής υπευθυνότητα, εγχώριος επιτελικός σχεδιασμός,πατριωτική συνείδηση καί κοινωνική αλληλεγγύη.
Δέ θέλω νά είμαι μάντης κακών αλλά άν δέν πυροδοτηθεί τά επόμενα χρόνια μία συνολική οικονομική καί μορφωτική εθνεγερσία,ή πατρίδα μας οδεύει ακάθεκτη σέ μία νέα, τηρουμένων τών αναλογιών,μακροχρόνια τουρκοκρατία…..Οδηγείται αφ’εαυτής στήν κλίνη τού Προκρούστη!
Ή επιβίωση στό σύγχρονο παγκόσμιο χωριό δέ συμβαδίζει μέ τά γλυκερά λόγια τών επιτήδειων πολιτικάντηδων πού συνεχίζουν αμέριμνοι τήν πτωχοδρομική παράδοση καί αδυνατούν-ακόμα καί σήμερα- νά αντιληφθούν ότι ό δανειοβίωτος παρασιτισμός δέν προσφέρεται πλέον ώς τρόπος εθνικής χρηματοδότησης γιά τό μέλλον καί συστηματικά φυγομαχούν απέναντι στίς προκλήσεις τών καιρών καί τού διεθνούς περίγυρου…Βολεμένοι μεταπράτες προιόντων,υπηρεσιών καί ιδεών!!!
Πότε θά συνειδητοποιήσουμε επιτέλους, κοινωνία καί πολιτική ηγεσία,ότι ή παραγωγική αυτοχρηματοδότηση είναι ή μόνη βιώσιμη διαδικασία γιά τή δυναμική επιβίωση καί τή σταθεροποίηση τής εθνικής μας πορείας στό σύγχρονο κόσμο;
Σέ πείσμα όσων επιδίδονται στήν απ’ότι φαίνεται προσοδοφόρα τέχνη τής παραπλάνησης καί φιλοτεχνούν μία εικονική πραγματικότητα,ή πικρή αλήθεια είναι ότι παραμένει μετέωρος ό βηματισμός τού εθνικού μας εκσυγχρονισμού!Κι όμως,είναι επείγον εθνικό αίτημα,απαραίτητη προυπόθεση γιά τήν ανταγωνιστική επιβίωση μας στό σύγχρονο κόσμο.
Άν καί πολλά από αυτά αποτελούν τήν επίσημη πολιτική- προγραμματική ατζέντα τών πολιτικών κομμάτων εξουσίας,στήν πράξη κυριαρχεί ή πολιτική απροθυμία γιά τήν τήρηση τών εκάστοτε προεκλογικών δεσμεύσεων καί οί κυβερνώντες συστηματικά αλληθωρίζουν πρός τίς παραδοσιακές πελατειακές πρακτικές καί στά δύσκολα επιμελώς κρύβονται στίς ιερές κρύπτες τού λαικισμού πού κάλλιστα μπορεί νά είναι είτε αριστερός είτε δεξιός!!!