Πέθανε ο Ζακ Ντελόρ, ο Γάλλος πολιτικός που είχε διατελέσει πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε ηλικία 98 ετών. Ο Ζακ Ντελόρ εργάστηκε στην Τράπεζα της Γαλλίας, υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και ευρωβουλευτής. Τη χρονική περίοδο 1969-1972 ήταν Σύμβουλος του γκωλικού Γάλλου πρωθυπουργού Σαμπάν – Ντελμάς.
Επειτα, προσχώρησε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Το 1981 έγινε Υπουργός Οικονομικών υπό τον Μιτεράν. Υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες του σχεδίου της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αξιόλογος οικονομολόγος με εκμοντερνιστικές τάσεις. Από το 1985 μέχρι το 1995 διετέλεσε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Για την ακρίβεια, έπαιξε το ρόλο του αρχιτέκτονα στη διαμόρφωση των περιγραμμάτων της σύγχρονης Ευρώπης: εγκαθίδρυση της ενιαίας αγοράς, υπογραφή των συμφωνιών Σένγκεν, Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, έναρξη του προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών Erasmus, μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής πολιτικής, έναρξη της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης που οδήγησε στη δημιουργία του ευρώ.
Ήταν το 2011 όταν ο Ζακ Ντελόρ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “Daily Telegraph” είχε δηλώσει μεταξύ άλλων, ότι η έλλειψη κεντρικής εξουσίας που θα ήταν επιφορτισμένη με τον συντονισμό της οικονομικής πολιτικής, επέτρεψε σε ορισμένα μέλη να αναπτύξουν δυσβάσταχτα χρέη.
“Η κρίση του χρέους δεν απορρέει από την ίδια την ιδέα ενός ενιαίου νομίσματος, αλλά από ένα ελάττωμα στην εκτέλεση από τους πολιτικούς ηγέτες που επέβλεψαν το λανσάρισμά του”, είχε πει παραδεχόμενος ότι έκανε τα “στραβά μάτια” στις θεμελιώδεις αδυναμίες και τις αστάθειες των οικονομιών των κρατών-μελών.
“Οι υπουργοί Οικονομικών δεν ήθελαν να δουν τίποτα δυσάρεστο, το οποίο θα καλούνταν να αντιμετωπίσουν”, δήλωνε προσθέτοντας, ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έπρεπε να μοιραστούν το φταίξιμο για την κρίση χρέους, η οποία είχε οδηγήσει σε φόβους για τη βιωσιμότητα του ευρώ.
Αναφερόμενος στην αντίδραση των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην οικονομική κρίση, είχε αναφέρει ότι έκαναν “πολύ λίγα, πολύ αργά”, ενώ μιλούσε για “συνδυασμό πείσματος στη γερμανική ιδέα του νομισματικού ελέγχου, και της απουσίας ενός σαφούς οράματος από όλες τις άλλες χώρες”.