Του Ιωάννη Δαμίγου
Είναι πολύ νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα και τελική έκβαση του μεγάλου παζαριού που εξελίσσεται ερήμην όλων μας. Επειδή διακυβεύονται γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, ταυτόχρονα και σε πολλά σημεία του πλανήτη, θα πρέπει κανείς να είναι πολύ προσεκτικός και ν’ αποφεύγει βιαστικές προβλέψεις.
Μέχρι στιγμής, γνωρίσαμε μόνο τις γενικότερες προθέσεις των ΗΠΑ “προσφοράς” απέναντι της Ρωσίας.
Σε μια πρώτη θετική και γρήγορη, από ανάγκη, προσέγγιση του Αμερικάνου προέδρου και επιχειρηματία, ο πρόεδρος Πούτιν ζήτησε χρόνο, λέγοντας πως δεν μπορούν να γίνουν βιαστικές κινήσεις σε πολύ μεγάλα και σοβαρά θέματα ετών. Λογικό, άσχετα αν η πίεση χρόνου έχει περάσει στις ΗΠΑ, για τους ευνόητους ποθητούς λόγους απομάκρυνσης της Ρωσίας από την συνεργασία της με την Κίνα, μα και γιατί ο Πούτιν δεν έχει δεχτεί ακόμα τις υπό διαμόρφωση ανάλογες “προτάσεις” της Κίνας. Δεν έχει μόνο ο Τραμπ το προνόμιο προσφορών, γι’ αυτό και ο τίτλος μου “πλειστηριασμός”. Άλλωστε η συμφωνία ότι το Κίεβο και η Ουάσιγκτον βρίσκονται σε συμφωνία για τον ορυκτό πλούτο, δεν είναι και το καλύτερο στις προθέσεις της Ρωσίας. Το άδειασμα του “κομπάρσου” Ζελένσκι αγγίζει τα όρια του εξευτελισμού (πριν την συμπλήρωση ενός 24ωρου από τη διαβεβαίωση του Προέδρου της Ουκρανίας πως δεν υπογράφει τη συμφωνία, η Όλια Στεφανίσινα, αναπληρώτρια πρωθυπουργός της Ουκρανίας και υπουργός αρμόδια για την ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική ενσωμάτωση, δήλωσε ότι το Κίεβο και η Ουάσιγκτον βρίσκονται στο τελικό στάδιο των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου), μαζί με τους πρόθυμα επιπόλαιους και “τυφλούς” υποστηρικτές του, απλά πιόνια κοντόφθαλμων συμφερόντων μακράν πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας. Των Ευρωπαίων δηλαδή υποτακτικών σε εταιρείες , μεταξύ αυτών και του Μητσοτάκη, που εκούσια ευθύνονται για την δυστυχία των πολιτών των, αλλά και την ανήκεστο βλάβη που επέφεραν στην γηραιά ήπειρο, εξωθώντας τους στην αγκαλιά της άκρας δεξιάς και του φασισμού.
Σύντομα θα υπάρξει η αποκαθήλωση όλων αυτών των απλών υπαλλήλων, μια και έφεραν επιτυχώς σε πέρας το έργο που τα “αφεντικά” των τους είχαν αναθέσει. Με νέα πρόσωπα να αναλαμβάνουν, ασφαλώς την πιο εύκολη και βατή από ανάγκη τετελεσμένων πραγμάτων συνέχεια.
Το πλέον σίγουρο και χειροπιαστό δεδομένο, αποτελεί η επιπλέον δυσχερής θέση της Ευρώπης, που προφανώς θα αναλάβει να πληρώσει τον βαρύ λογαριασμό των σκοπούμενων λαθών της παντοιοτρόπως. Συμβόλαια οπλισμών, κεφάλαια εταιρειών και μίζες, παραμένουν σε ισχύ, μέχρι εξοφλήσεως, με ό, τι κι αν αυτό σημαίνει (βλέπε και νέες κυρώσει εναντίον της Ρωσίας).
Στα επόμενα χρονικά πλαίσια τουλάχιστον μηνός, θα έχουν αλλάξει ίσως οι αρχικές ενδείξεις, όταν ο Πούτιν, μαζί με τις προσκείμενες εταιρείες, σε ρόλο ρυθμιστή, αποφασίσει προς τα πού τον οδηγούν τα συμφέροντά των. Ο φόβος και ο τρόμος των ΗΠΑ, απέναντι στην μοναδική στρατιωτική και οικονομική απειλή της Κίνας, θα προσφέρει πολλές ακόμα συγκινήσεις και νέα ενδιαφέροντα επεισόδια, προσεχώς. Εν αναμονή πλειστηριασμού λοιπόν.